Γράφει ο Πάνος Κριάς

Έχουν περάσει εκατοντάδες αιώνες από τότε που το αιώνιο θηλυκό υποτάσσεται αγρίως στο ανένδοτο αρσενικό, δημιουργώντας έτσι μιαν αλλοπρόσαλλη κι επιθετική κοινωνία η οποία διέπεται ανενδοιάστως από τους αυταρχικούς κανόνες της συντήρησης και της Φαλλοκρατίας.

Μέσα δε σε αυτή την καταπιεστική κοινωνία υποφέρουν και τα παιδιά, καθώς και αυτά με την σειρά τους παγιδεύονται και γίνονται φορείς της ίδιας αυτής απεχθούς ιδεοληψίας.

Ένα άλλο απεχθές στοιχείο που βασανίζει τον άντρα, είναι ο ανελέητος ανταγωνισμός. Άντρας επιτυχημένος και στιβαρός, θεωρείται εκείνος ο οποίος είναι καπάτσος, καιροσκόπος και ανταγωνιστικός. Αυτός που επιβάλλεται στους άλλους. Γιαυτό και η Ελλάδα κατάπεσε ως εδώ σήμερα. Λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού και της κακοήθειας που αυτό συνεπάγεται.

Από την άλλη πλευρά η γυναίκα από τη φύση της συντηρητική -λόγω της φροντίδας των παιδιών -παίζει ανερυθριάστως το παιχνίδι του φαλλοκράτη αρσενικού. Διότι έτσι συμφέρει οικονομικά την οικογένεια. Και εκεί αρχίζει ο φαύλος κύκλος της καταπίεσης, της διαφθοράς και της αυθαιρεσίας.

Ωστόσο μέσα σε αυτήν την απάνθρωπη καπιταλιστική κοινωνία η οποία υπηρετείται απαρεγκλίτως από την πυρηνική οικογένεια, κανένα μέλος της δεν είναι ευτυχισμένο. Γιαυτό υπάρχει απέραντη δυστυχία γύρω μας. Παντού αντικρίζεις, βλοσυρούς, σκυθρωπούς και ανέραστους ανθρώπους. Επιφανειακά μόνο βλέπεις, κάποιους χαζοχαρούμενους αστούς, οι οποίοι προσπαθούν ματαίως να ξεγελάσουν την δίψα τους για αληθινά συναισθήματα και γνήσια ζωή, μέσα από διάφορα υποκατάστατα που τους προσφέρει αφειδώς το καταναλωτικό σύστημα.

Ο μεγάλος διανοητής και κοινωνιολόγος Jack Nichols στο κατατοπιστικό βιβλίο του Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ (εκδόσεις Ωκεανίδα) αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Ο άντρας που έχει σαν αξίες την κυριαρχία και τον έλεγχο, τρομοκρατείται από μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση… το πόσο αμήχανα νιώθουν οι άντρες όσο προχωράει η εξίσωση των δύο φύλων και μάλιστα από την πλευρά των γυναικών, καθώς οι γυναίκες σπάνε τα Βικτωριανά δεσμά, οι άντρες είναι σε δίλημμα, επειδή οι αρσενικίστικες αξίες έρχονται σε σύγκρουση με αυτό που ζητάνε οι γυναίκες: την συνεργασία.» Και πιο κάτω σημειώνει: «η καινούργια σεξουαλικότητα δηλαδή μετά την εμφάνιση των αντισυλληπτικών, μας βοηθάει να εγκαταλείψουμε παλιές απαρχαιωμένες αξίες και να ανακαλύψουμε νέες αξίες της απόλαυσης της ελευθερίας και της ηδονής..» Επίσης συμπληρώνει: «είναι σημαντικό και τώρα γίνεται αναγκαίο να γίνει κριτική της ίδιας της δομής της πυρηνικής οικογένειας,.. πρέπει να υποστεί την μεταμόρφωση της όπως έγινε και στο παρελθόν με άλλους τύπους οικογένειας..».. «το σημαντικό είναι πως αν η αγάπη είναι βαθειά πρέπει να συμπεριλαμβάνει και την γνώση του άλλου..»..

«Δεν είναι να απορεί κανείς πως η αίσθηση της συντροφικότητας, που είναι αναγκαία για να τρέφει μια μακροχρόνια σχέση, δεν υπάρχει. Οι άντρες και οι γυναίκες άφησαν τους εαυτούς τους να είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους».. Και πιο κάτω: «ο κλειστός γάμος δημιουργεί ανθρώπους που δεν μπορούν να πλησιάσουν τους άλλους..»

Και η σημαντική κατακλείδα: «Η διαφορά ανάμεσα στο να έχει κανείς μια σχέση και να είναι μέλος ενός ζευγαριού (δεσμός) είναι τεράστια. Μια σχέση επιτρέπει να είναι κανείς ο εαυτός του, να πηγαίνει ελεύθερα παντού, να μιλάει ανοιχτά και έντιμα για οτιδήποτε. Μέλος όμως ενός δεσμού σημαίνει ότι το άτομο εξαρτά την ταυτότητά του από τον άλλο, από κάτι έξω από αυτόν και όχι από τον εαυτό του. Ότι ακολουθεί κανόνες..»

Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη άποψη. Καθώς τις τελευταίες δεκαετίες αναπτύχθηκε παράφορα το κίνημα των φεμινιστριών, πολλές νέες γυναίκες αγγίζουν το άλλο άκρο. Γίνονται δηλαδή επιθετικές και βάρβαρες όπως και οι φαλλοκράτες άντρες με αποτέλεσμα να προκαλέσουν την μήνιν της διασήμου Βρεττανίδος συγγραφέως Ντόρις Λέσσινγκ η οποία εγκαλεί τις γυναίκες, για αναιτιολόγητη επιθετικότητα και βαρβαρότητα έναντι των αντρών. Δηλαδή αμφότερα τα φύλα, συνεχίζουν ανενδοιάστως να αντιμάχονται καμιά φορά μέχρις εσχάτων. Διότι δεν γνωρίζει ουσιαστικά ο ένας τον άλλο. Και θα προθέσω το εξής: υγιής σχέση χωρίς πνευματικότητα δεν υφίσταται. Αν δεν υπάρχει το σημαντικό τρίπτυχο: σώμα- ψυχή- πνεύμα, έρωτας δεν υπάρχει.