Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Ποιος είπε πως τούτη η Κυβέρνηση δεν φροντίζει για το καλό μας; Ποιος τόλμησε να ξεστομίσει πως ο κατευθυνόμενος κ. Στουρνάρας ο Πρωθυπουργεύων κ. Αντωνάκης Σαμαράς και η ουρά τους ο Βενιζέλος κάθονται στα ζεστά γραφεία τους, χουχουλιάζουν στις δερμάτινες πολυθρόνες τους πίνουν τη σαμπάνια τους και χλαπακιάζουν τους αστακούληδες τους, χωρίς να νοιάζονται για το καλό των πολιτών αυτού του τόπου; Πες τε μου ποιος, να τον μαλώσω.

Κάθε άλλο. Ξημεροβραδιάζονται στύβοντας το (όποιο) μυαλό τους για να βρουν τρόπο να κάνουν την διαβίωση μας καλύτερη. Κοιμούνται και ξυπνάνε με μια και μοναδική έννοια. Να βρουν τρόπους να σιγουρέψουν τη μακροζωία μας.

Και εκεί που έστυβαν το μυαλό τους να κατεβάσει ιδέες και είχαν ρέψει στο ψάξιμο, κάποιος τους σφύριξε μια μαντινάδα. Και τα παλληκάρια οι Στουρνοσαμαροβενιζέλοι ή τα Σαμαροβενιζελοστουρνάρια (δική σας η επιλογή), κάθισαν και σκέφτηκαν, που λέει και το λαικόν άσμα, και αποφάσισαν πως έπρεπε να κάνουν κατά γράμμα όσα ο ανώνυμος Κρητικός κελεύει , πάντα για το καλό μας.

Πρώτα από όλα τα στύλωσαν και δεν μείωσαν την τιμή του πετρελαίου ούτε ένα σεντ, με το σκεπτικό πως αν το καύσιμο για την θέρμανση των σπιτιών είναι φτηνό, θα αγοράσουν οι περισσότεροι και θα ζεσταθούν οι περισσότεροι. Και αυτό δεν είναι ούτε σωστό ούτε χρήσιμο. Δηλαδή γιατί πρέπει να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας; Που είναι γραμμένο; Αντίθετα, λογικό φαντάζει να παραμείνει το κεφάλι μας κρύο, παγωμένο, μπούζι. Γιατί αν το κεφάλι μας είναι ζεστό, κακό που πάθαμε! Ξέρετε τι σημαίνει ζεστό κεφάλι; Άστα να πάνε! Πάντα για το καλό μας.

Το δεύτερο σημείο στο οποίο στάθηκαν ευλαβικά και ξεδίπλωσαν όλο το μεράκι τους και αυτοσχεδίασαν και από πάνω ήταν το θέμα της σίτισης των πολιτών. Σου λένε, τι το χρειάζονται το πολύ το φαγητό 10.000.000 άνθρωποι; Τους κάνει καλό; Όχι απάντησαν με ένα στόμα και οι δύο. Μια λοιπόν που συμφώνησαν πως δεν τους κάνει καλό το πολύ φαγητό, τους το λιγοστέψανε. Και όταν το λιγοστέψανε το ξανακοίταξαν το θέμα και με κατάπληξη διαπίστωσαν πως δεν χρειαζότανε να τρώνε και όλοι. Δηλαδή τι θα παθαίναμε σαν λαός αν μένανε και κάποιοι νηστικοί, θεονήστικοι; Το πολύ να πεθαίνανε από την πείνα. Τόσο το καλύτερο για δαύτους. Είχαν και λιγοστέψει οι δουλειές, άντε να ψάχνουνε για ένα κομμάτι ψωμί! Λιγότερο ή ανύπαρκτο φαγητό αλλά πάντα για το καλό τους!

Όσο για να ζεστάνουν τα ποδάρια τους οι άμοιροι κάτοικοι, ε, εδώ δεν είναι και τόσο δύσκολα τα πράγματα, σκέφτηκαν τα σαΐνια. Ας φορέσουν πέντε έξη ζευγάρια κάλτσες και δυο τρία παντελόνια το ένα πάνω στο άλλο για να αξιοποιήσουν όλα τα αποφόρια. Ναι! Δεν υπάρχει πρόβλημα. Χωράνε όλα τα ρούχα πια. Τι στο καλό! Τόση υποχρεωτική ακούσια λιτότητα μας έχει χαρίσει απλόχερα το Στουρναροβενιζελοσαμαρέικο, στα παλιά κιλά θα είμαστε; Όχι! Ούτε του θεού δεν του αρέσει!

Όλα αυτά δρομολογήθηκαν με πρόγραμμα και πραγματοποιήθηκαν με απόλυτη επιτυχία, πάντα για το καλό μας.

Γιατί όπως λέει και η περίφημη Μαντινάδα-τυφλοσούρτης των εμπνευσμένων οσφυοκαμπτών Σαμαροβενιζελοστουρναριών που έχουν την τύχη μας στα χέρια τους.

ΕΧΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ ΖΕΣΤΑ, ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΣΟΥ ΚΡΥΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΣΟΥ ΑΔΕΙΑΝΟ, ΝΑΧΕΙΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑ.

Για το καλό μας!