Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας *

Σκέψη και Γνώμη
Ο ιατροδικαστής απεφάνθη ότι ο θάνατος του Βαγγέλη Γιακουμάκη προήλθε από ενέργεια αυτοχειριασμού του. Κατόπιν αυτού όλοι και όλα αυτοκαθάρονται!!! Και οι έως σήμερα «ένοχοι» αποκαθαίρονται!!!
Αυτοκάθαρση: «Η ιδιότητα να απαλλάσσεται κάποιος ή κάτι από ξένες ουσίες με αυτόματες λειτουργίες».
Αποκαθαίρω: «Εξαγνίζω», «καθαρίζω», «απαλλάσσω κάποιον ή κάτι από τις συνέπειες ηθικού ή θρησκευτικού παραπτώματος».

Και εμείς που από τις 06 – 02 – 2015 με αγωνία, συγκλονισμένοι παρακολουθούσαμε τα τεκταινόμενα και διαδηλώσαμε την αγανάκτησή μας μέσω διαδικτύου για «ένοχες» πράξεις και παραλείψεις αρμοδίων και μη που οδήγησαν τον Βαγγέλη στην αυτοκτονία, ίσως κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για αφελείς παρεμβάσεις!!!
Καθόλου όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Νέο, άφθαρτο παλικαράκι, χωρίς ψυχωσικά σύνδρομα, ούτε βαρύ ιστορικό κατάθλιψης, απ’ όσα μάθαμε από τους οικείους και την όλη αστυνομική και δημοσιογραφική έρευνα, δεν είχε δικούς του λόγους να κόψει τόσο πρόωρα το νήμα της ζωής του.

Είναι βέβαιον ότι κάποιοι τον εξώθησαν ή και τον εξανάγκασαν...

Από τις 06 – 02 – 2015 αναζητούσε το πανελλήνιο πρότυπα ήθους, αρχών και πιστεύω, σ’ ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα πρότυπο για μία κοινωνία (Ιωαννίνων) που το προέβαλε για την μοναδικότητά του στο γνωστικό του αντικείμενο.
Αναζητούσαμε διαφάνεια και διαύγεια απ’ τα πρόσωπα που περιέβαλαν τον Βαγγέλη στην καθημερινότητά του και όφειλαν να του παράσχουν μία αξιοπρεπή φοίτηση.
Η εξαφάνιση του σπουδαστή έμεινε όμως στα αζήτητα απ’ τους ανεύθυνο – υπεύθυνους αρμοδίους, ήταν εκτός του ενδιαφέροντος των προσώπων της σχολής και δεν έπληξε ούτε κατ’ ελάχιστον το κύρος και την αξιοπρέπεια ή καλύτερα τα «άσπρα κολάρα» τον ιθυνόντων, έως ότου άρχισε ο χορός των αποκαλύψεων για όσα συνέβαιναν στο παιδί και το χειρότερο για όσα είχε υποστεί.

Σ’ αυτή την δύσκολη για την χώρα εποχή, η αξιοπρέπεια των θεσμικών για την προάσπιση της γαλακτοκομικής σχολής Ιωαννίνων, ήταν συνδεδεμένη με την πειθαρχία στην σιωπή και με την αποφυγή κάθε παρέμβασής τους στα όσα κακώς κείμενα γνώριζαν ότι συνέβαιναν, διότι η αποκάλυψή τους έθετε σε κίνδυνο την «εξωτερική καθαριότητα» της σχολής!!!

Πόσοι και πόσοι άλλοι θεσμικοί τούτη την στιγμή που γράφονται αυτά, δεν έχουν την ίδια απαράδεκτη νοοτροπία, όσον αφορά την προάσπιση συλλογικών φορέων που διοικούν;

Είμαστε ως χώρα σε τέτοιες στιγμές όπως ο βρώμικος άνθρωπος: που νίβει το πρόσωπό του, πλένει τα χέρια του, φοράει καθαρά ρούχα, πλην όμως έχει αφήσει άπλυτα τα πόδια του, τα απόκρυφά του, τις μασχάλες του και δεν έχει αλλάξει τα εσώρουχά του.

Προασπίζουμε την «καθαριότητα της κοινωνίας» μας με πειθαρχικές διαδικασίες και ποινικούς νόμους, αντί να επενδύουμε στην εκπαιδευτική μας πληρότητα και θωράκιση, στην ψυχική μας καλλιέργεια και στην δια βίου ευχάριστη μάθηση των παιδιών και των νέων μας.

Φτιάχνουμε σχολές και Πανεπιστήμια και τα παραδίδουμε «βορά» (τροφή) στην αφανή και εμφανή βία, αλλά και στον φανατισμό.
Δημιουργούμε αστυνομία και αστυνομικούς και δεν διδάσκουμε τον πολίτη τι σημαίνει αστυνόμευση ούτε τον αστυνομικό τι σημαίνει αστυνομία με ανθρώπινο πρόσωπο.
Στο στρατό ή θα γινόμαστε «τουρκοφάγοι» ή «πλαδαροκοιλιές» ανάλογα με τις εποχές και τις πολιτικές.
Στην καθημερινότητά μας είμαστε ευπαθείς στις «ιώσεις» της εποχής με προέχουσα την κάθε απρόκλητη επέμβαση του διαδικτύου στην ανοχύρωτη ψυχή των παιδιών και των νέων μας.

Δείξαμε πάλι «βρώμικοι» εξαιτίας του Βαγγέλη.
Κάτι βαρύ και ασυγχώρητο για Έλληνες και Ελληνίδες.
Κάτι προσβλητικό για την Ελλάδα.


*Δικηγόρος


* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr