Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Του Σταυρού σήμερα και η μέρα σηκώνει νηστήσιμο φαγητό. Φακές διάλεξα. Και σαν το αποφάσισα άρχισα να ντύνομαι για να πάω στης γειτονιάς το Παντοπωλείο (ναι υπάρχουν και τέτοια μαγαζιά). Φόρεσα το φουστάνι μου και τη στιγμή που σκεφτόμουν ποια παπούτσια θα φορέσω για να ταιριάζουν, ακούω το κουδούνι της εισόδου να χτυπάει επίμονα. Δεν περίμενα κανέναν και παραξενεύτηκα. Έτρεξα ξυπόλυτη και άνοιξα την πόρτα. Ένας νεαρός συμπαθητικός και όμορφα ντυμένος στεκότανε στο κατώφλι.
-Έφερα το ψηφοδέλτιο μου, μου είπε και πρότεινε έναν ροζ φάκελο. Ζητώ την ψήφο σου για να βγάλω την χώρα από τα προβλήματα της.
-Και τι δουλειά κάνεις νεαρέ, ρώτησα με πραγματική απορία.
-Είμαι πολιτικός.
-Μα αυτό δεν είναι επάγγελμα. Λειτούργημα είναι. Ποια είναι η δουλειά σου που σου δίνει και τρώς, ρωτώ.
-Μα σου είπα Πολιτικός. Α, έχω τελειώσει και το Πολυτεχνείο.
-Τέλος πάντων. Και μια και είναι επίκαιρο, τι είσαι; Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός;
-Ήμουν αντιμνημονιακός αλλά η κακούργα η μοίρα με έκανε μνημονιακό και μάλιστα πετυχημένο. Το μεγαλύτερο μνημόνιο φόρτωσα στην ράχη του Έλληνα!
-Ωραία! Καλή επιτυχία εύχομαι, είπα, πήρα το ψηφοδέλτιο και το ακούμπησα στην ροτόντα στο χολ!
Δεν πρόλαβα να πάω στο δωμάτιο μου να διαλέξω παπούτσια (δυο ζευγάρια όλα και όλα) ακούω ένα χτύπημα στο τζάμι της πόρτας της κουζίνας. Συνεχίζω να φέρνω βόλτες ξυπόλητη. Τρέχω και ανοίγω την κουζινόπορτα. Στο άνοιγμα της αντικρίζω έναν ψηλό μεσήλικα μυστακοφόρο.
Παρακαλώ, μου λέει ευγενικά, έφερα το ψηφοδέλτιο μου. Ελπίζω να με προτιμήσεις.
-Και τι δουλειά κάνεις παρακαλώ, ρωτάω.
-Δικηγόρος και βουλευτής και πρόεδρος κόμματος μου απαντάει με μια ανάσα.
-Δικηγόρος, ε! Δεν φημίζεστε εσείς οι δικηγόροι και τόσο για την ικανότητα σας να κουμαντάρετε οτιδήποτε. Μπορεί να είσαι καλός στη δουλειά σου, να είσαι καλός στα ψέματα. Για να βοηθήσεις τον πελάτη φυσικά. Δεν σημαίνει πως μπορείτε να διοικήσεις!
-Κάνεις λάθος και θα σας το αποδείξω στο μέλλον .
-Και τι είσαι παρακαλώ; Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός;
-Πάντα μνημονιακός. Είναι να παίζουμε τώρα. Το κόμμα μου φρόντισε το δεύτερο μνημόνιο, με βοηθούς βέβαια, και βοήθησα και τον μικρό για το τρίτο το …περιποιημένο.
-Καλή επιτυχία λοιπόν είπα και πήρα το γαλάζιο ψηφοδέλτιο. Το ακούμπησα στην ροτόντα, πλάι στο ρόζ. Ταιριάζανε τόσο πολύ τα δύο τους!
Αποφασισμένη μα διαλέξω παπούτσια (από τα δυο ζευγάρια) και να πάω να αγοράσω τις φακές μου, μπήκα στο υπνοδωμάτιο μου. Και πριν προλάβω να ανοίξω την ντουλάπα ακούω ένα χτύπημα στο τζάμι της μπαλκονόπορτας. Πλησιάζω, ανοίγω το πορτόφυλλο και βρίσκομαι απέναντι σε μια ξανθιά κυρία να μου προτείνει έναν φάκελο.
-Αυτό εδώ είναι το ψηφοδέλτιο του κόμματος μου. Δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε μαζί και κάποιους ξεπεσμένους αριστερούς. Πολύ θα ήθελα να μας προτιμήσεις.
-Και τι δουλειά κάνεις κυρία, ρώτησα ευγενικά.
-Συνταξιούχος της Εθνικής Τράπεζας είμαι.
-Μα είσαι τόσο νέα. Πότε προλάβες να συνταξιοδοτηθείς.
-Ουουου! Από τα 36 μου κρίθηκα ανίκανη προς εργασία.
-Και αφού είσαι ανίκανη προς εργασία και με την βούλα, τι σε κάνει να πιστεύεις πως είσαι ικανή να κυβερνήσεις;
-Μα έλα τώρα. Δύσκολο είναι να βγάλεις μια σύνταξη πρόωρα; Τι να το συζητάμε! Θα μας προτιμήσεις;
-Και κάτι άλλο. Τι είσαι; Μνημονιακή ή αντιμνημονιακή;
-Μνημονιακή μέχρι το κόκαλο. Καλέ! Εμείς δεν λανσάραμε το πρώτο μνημόνιο από το Καστελόριζο; Το κόμμα μας ήταν και θα είναι πάντα πρωτοπόρο!
-Καλή επιτυχία λοιπόν, είπα και έβαλα το πρασινωπό ψηφοδέλτιο δίπλα στα άλλα δύο, στην ροτόντα.
Φόρεσα στα γρήγορα το πρώτο ζευγάρι παπούτσια που βρήκα μπροστά μου (από τα δύο ζευγάρια, μην ξεχνιόμαστε), πήρα την τσάντα μου και ξεκίνησα γοργά για το παντοπωλείο. Είχα και έννοια μην και τελειώσουν οι φακές από το τσουβάλι.
Μια γωνία πριν τον προορισμό μου, πέφτω επάνω σε έναν ευτραφή κύριο.
-Σε σένα ερχόμουνα, μου λέει λαχανιασμένος. Να, ορίστε το ψηφοδέλτιο μου.
-Και τι δουλειά κάνεις παρακαλώ, ρώτησα για να μην χαλάσω την σειρά των σημερινών ερωτήσεων μου.
-Υπουργός, μου απάντησε με καμάρι.
-Μα αυτό δεν είναι επάγγελμα. Βιοποριστικά, τι …έχουμε;
- 5 παιδιά έχουμε. Από το νηπιαγωγείο μέχρι και το Πανεπιστήμιο.
-Πάλι δεν μου απαντάς στην ερώτηση μου!
-Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα; Όχι. Αυτό είναι του Βουτσά!
-Κατάλαβα. Αντιμνημονιακός ή μνημονιακός;
-Τι είναι αυτό πάλι;
-Το σημερινό δημοψήφισμα υπό την αιγίδα μου.
-Παλιά ήμουν αντιμνημονιακός. Τελευταία φορά ήμουν μνημονιακός. Επειδή περιφέρομαι από εδώ και από εκεί, αύριο δεν ξέρω τι μπορεί να είμαι. Γράψτε ΔΞ/ΔΑ.
-Καλή επιτυχία ευχήθηκα και έριξα στην τσάντα μου το ψηφοδέλτιο.
Στο παντοπωλείο η ουρά μπορούσε κάλλιστα να συναγωνισθεί εκείνη στα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης τις ημέρες των 60ευρων. Άλλη για την νηστεία και άλλοι από ανέχεια είχαν πέσει με τα μούτρα στα όσπρια. Μετά από μένα στάθηκε στην ουρά ένα κύριος με ένα σακίδιο στην πλάτη τη δική του. Αμέσως μόλις με είδε χτύπησε ευγενικά την πλάτη τη δική μου.
-Και εσείς φακές, ρώτησε ευγενικά.
-Ναι και εγώ φακές! Νηστεία σήμερα.
-Καλά κάνετε. Και είναι και υγιεινό φαγητό! Μπράβο σας.
Έβγαλε από τον σάκο του έναν φάκελο και μου τον έδωσε.
-Το ψηφοδέλτιο του κόμματος μου!
-Και τι δουλειά κάνεις εσύ;
-Είμαι στην τηλεόραση. Δεν έχεις παρακολουθήσει εκπομπή μου;
-Α! Μάλιστα. Και τι είσαι εσύ; Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός;
-Δημοσκόπηση κάνεις; Αυτό είναι δική μου δουλειά.
-Θα μου απαντήσεις;
-Μνημονιακός. Δεν γίνεται διαφορετικά. Πάω παρέα με τους μνημονικούς και ότι βρέξει ας κατεβάσει. Δεν είμαι δύσκολος εγώ.
-Καλή επιτυχία και στο κόμμα σου λοιπόν είπα και έριξα το ψηφοδέλτιο στην τσάντα μου.
Με τις φακές μου ανά χείρας και μια τσάντα γεμάτη ψηφοδέλτια πήρα τον δρόμο του γυρισμού. Ακριβώς στην ίδια γωνία που συνάντησα τον ευτραφή κύριο, έπεσα πάνω σε έναν διοπτροφόρο με σγουρά γκρίζα μαλλιά.
-Σε έψαχνα. Σου φέρνω το ψηφοδέλτιο μου. Πρέπει να με ψηφίσεις να φέρουμε τον κόσμο απάνω-κάτω.
-Και από δουλειά πως τα πάμε;
-Πολιτικός και έτσι!
-Είναι απάντηση αυτή; Ο πολιτικός δεν είναι επάγγελμα. Είναι λειτούργημα. (βαρέθηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια σήμερα)
--Μαθηματικά σπουδάζω. Δεν έχω πάρει ακόμα το πτυχίο μου βέβαια. Όταν το πάρω με το καλό βλέπουμε!
-Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός;
-Φυσικά αντιμνημονιακός. Και υπερασπιστής του εθνικού νομίσματος με όποιες συνέπειες. Εγώ είμαι εκείνος που θα έκανε ΝΤΟΥ στο Νομισματοκοπείο. Και έχω και συνεργασία με την Ζωή.
-Άντε λοιπόν. Καλή επιτυχία και …καλό πτυχίο!
Ένα ακόμη ψηφοδέλτιο φώλιασε στην τσάντα μου. Τι ημέρα και αυτή σήμερα. Ούφ! Προχωράω προς το σπίτι μου και βάζω με το μυαλό μου σε τάξει τα υλικά που θα …ρίξω για να γίνουν οι φακές νόστιμες.
(-φακές, λάδι, κρεμμύδι, σκόρδο, ντομάτα, αλάτι, πιπέρι, δαφνόφυλλο)
Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω τον κατάλογο και στην πλατεία λίγο πριν το σπίτι μου ορμάει προς το μέρος μου ένας κουστουμαρισμένος διοπτροφόρος και μου προτείνει έναν φάκελο.
-Αυτό είναι το ψηφοδέλτιο του συνδέσμου μας. Ζητούμε την ψήφο σου.
-Και τι δουλειά κάνεις εσύ παρακαλώ;
-Εγώ το τέλειωσα το Μαθηματικό της Αθήνας αλλά που χρόνο για δουλειά. Είχα αγώνα. Δεν προλάβαινα. Από τα μαθητικά μου χρόνια διαμαρτύρομαι. Και τώρα με τους …ξένους έχω μπόλικη δουλειά. Γιαυτό έγινα Βουλευτής.
-Μπερδεμένα τα ακούω. Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός;
-Αντιμνημονιακός και δεν σηκώνω κουβέντα, φώναξε και η φωνή του αντήχησε στριγκή στα αυτιά μου. Ούτε καλή επιτυχία δεν πρόλαβα να του ευχηθώ. Είχε φύγει να σκούξει και αλλού.
Με ένα ακόμη ψηφοδέλτιο στην τσάντα ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκα γρήγορα-γρήγορα στο σπίτι μου. Έκανα να βγάλω τα ψηφοδέλτια που μου μοίρασαν στο δρόμο και τι να δω. Από τον καναπέ του σαλονιού μου μου έστελνε χαμόγελο ένα συμπαθητικός κύριος με φουσκωμένα μάγουλα. Σαν με είδε σηκώθηκε και μου έδωσε ένα φάκελο κόκκινου χρώματος.
-Το ψηφοδέλτιο μας είναι. Μπορούμε να ελπίζουμε στην ψήφο σου; (ευγενέστατος!)
-Και τι δουλειά κάνεις;
-Μα είμαι στο κόμμα. ΄Εγινα και βουλευτής. Και ένα τέρμινο διεύθυνα και μια εφημερίδα. Και Νομικά σπούδασα. Λίγο από όλα.
-Μνημονιακός ή αντιμνημονιακός;
-Με προσβάλεις! Μα φυσικά αντιμνημονιακός.
Ακούμπησε το ψηφοδέλτιο δίπλα στα άλλα και σαν του ευχήθηκα καλή επιτυχία, έβγαλε το smartphone του και φεύγοντας ακούστηκε η φωνή του Βασίλη που πάντα συναρπάζει.
<<Εγώ δεν θέλω στη ζωή να κυβερνήσω,
Θέλω να μείνω οπαδός φανατικός>>.
Τώρα η ροτόντα μου έχει φουλάρει ψηφοδέλτια και εγώ πρέπει μέχρι την Κυριακή να έχω αποφασίσει ποιο θα ρίξω στην κάλπη. Βοήθαμε θεέ μου να πάρω τη σωστή απόφαση για το μέλλον του τόπου, για το μέλλον των επόμενων γενεών. Βοήθαμε να διαλέξω αυτόν που θα κάνει το λιγότερο κακό.-
ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ ΕΛΛΗΝΕΣ!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr