ΣΠΑΡΤΗ. Η Κυβέρνηση, δεδομένου του χάους που έχει δημιουργήσει η συνεχής ροή προσφύγων προς τη χώρα μας και η ολοένα μειούμενη έξοδός τους από την Ελλάδα λόγω του κλεισίματος των συνόρων με τα Σκόπια, αναζητά νέα σημεία για τη δημιουργία hot spot.

Συγκεκριμένα, επιδίωξη της Κυβέρνησης, στην περίπτωση που δεν δοθεί έξωθεν δραστική λύση αποσυμφόρησης, είναι η ισοκατανομή των προσφύγων ανά την Ελλάδα με τη δημιουργία hot spot σε πολλά μέρη ανά την επικράτεια.

Στο πλαίσιο αυτό, βολιδοσκοπούνται περιφέρειες, περιφερειακές ενότητες και πόλεις που διαθέτουν χώρους που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν. Κάπως έτσι πληροφορίες αναφέρουν πως πρόταση για φιλοξενία hot spot έγινε και στον Ταξίαρχο του ΚΕΕΜ στη Σπάρτη, ο οποίος φυσικά αρνήθηκε.

Αρχικά λοιπόν το γλιτώσαμε, για πόσο όμως; Αν η κατάσταση παραμείνει ως έχει και οι πρόσφυγες έρχονται κατά χιλιάδες αλλά αποχωρούν από τα Ελληνικά σύνορα κατά δεκάδες, το αδιέξοδο δεν θα αργήσει περισσότερο από έναν μήνα. Και τότε, η βολιδοσκόπηση θα γίνει επιβολή, επίσημη πρόταση με κυρώσεις επί αρνήσεως.

Κι ενώ είναι ευνόητο γιατί καμιά πόλη δε θέλει να φιλοξενήσει πρόσφυγες σε ένα hot spot, η υπόθεση αυτή θυμίζει πολύ τις παλαιότερες διαμάχες των τοπικών κοινοτήτων για τις χωματερές: όλοι διαπιστώνουν το πρόβλημα, όλοι συμπαθούν και συμπάσχουν, κανένας όμως δεν θέλει τη λύση μες τα πόδια του. Και πώς θα γίνει;

Δεν είναι στα αλήθεια δίκαιο μέτρο η ισοκατανομή των hot spots ανά την επικράτεια; Δεν είναι λογικό να αναζητούνται χώροι άμεσα και όσο το δυνατόν οικονομικότερα αξιοποιήσιμοι; Δεν αποτελεί μέγιστο πρόβλημα για πρόσφυγες και Έλληνες η παραμονή των πρώτων σε δρόμους, πεζοδρόμια, αποθήκες και συρματοπλέγματα-φράχτες συνόρων; Αν όλα αυτά είναι αυτονόητα τότε πώς άμεσα και, επιτρέψτε μου, ελαφρά τη καρδία μπορούμε να δηλώνουμε πως δεν θέλουμε hot spot κοντά μας;

Δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης, ούτε ανθρωπιάς, ούτε καν φιλανθρωπίας. Είναι μόνον ζήτημα συνεθύνης και στοιχειώδους πολιτικής, εκ του πολίτη, υπευθυνότητας.

Δεν μπορούμε να αρνούμαστε άνευ όρων την προσπάθεια επίλυσης ενός ασφυκτικού προβλήματος, είτε αυτό λέγεται σκουπίδια, είτε αυτό λέγεται προσφυγικό.

Μπορούμε και οφείλουμε μόνον να διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες, όρους και προϋποθέσεις, καλύτερες λύσεις.

Δεν δικαιούμαστε αιωνίως να κλείνουμε τα μάτια στο πρόβλημα και να γυρίζουμε την πλάτη εθελοτυφλώντας πως δεν μας αφορά ή πως δεν μας αγγίζει. Δεν δικαιούμαστε αενάως να προσποιούμαστε ότι ο μικρόκοσμός μας δεν έχει καμιά συνάφεια, καμιά εμπλοκή και, ως εκ τούτου, καμιά ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν γύρω του....

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr