Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Είναι πραγματικά λυπηρό όταν ακούς σε ανοικτή συγκέντρωση έναν πρώην πρωθυπουργό αναφερόμενος στην Κυβέρνηση να λέει ότι «μας κυβερνούν ανόητα πρόσωπα…».

Δεν είναι σκόπιμο να ασχοληθεί κανείς με τα φαντάσματα του πρόσφατου παρελθόντος. Η ιστορία έχει καταγράψει. Επειδή όμως έχουν κάποια απήχηση στο κοινωνικό περιβάλλον είναι απαραίτητες μερικές επισημάνσεις.

Αναφέρεται σε πρόσωπα που τα περισσότερα διδάσκουν σε πανεπιστήμια της χώρας ή της αλλοδαπής με πολύ καλό βιογραφικό και πλούσιο συγγραφικό έργο, αλλά κυρίως αξιοπρεπείς και ανιδιοτελείς άξιοι εκπρόσωποι της χώρας και του λαού της. Στρέφεται εναντίον μιας Κυβέρνησης με βαρύτατους χαρακτηρισμούς και όχι με πολιτικά επιχειρήματα, η οποία το περασμένο καλοκαίρι υπέγραψε μια συμφωνία με την Ε.Ε. – την αποδέχτηκαν σχεδόν όλα τα κόμματα – και έτυχε πριν έξι μήνες της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού.

Ο χείριστος χαρακτηρισμός που ειπώθηκε από το βήμα ενός συνεδρίου, όπου δεν παρίστατο μέλος της Κυβέρνησης, ανακλάστηκε στον απέναντι τοίχο και κατά την επιστροφή του διεγέρθηκε η θύμηση, ανασύρθηκε η μνήμη και έλαμψε ολόκληρο το κάδρο με τα τότε ‘έξυπνα’ πρόσωπα, τις επιλογές τους και τα πεπραγμένα τους. Ένας υπουργός τιμωρήθηκε με πολύχρονη κάθειρξη και δήμευση περιουσίας. Άλλος παραδέχθηκε ότι χρηματίστηκε και επέστρεψε μέρος από τα κλεμμένα. Άλλος περιδιαβαίνει κατά διαστήματα την πόρτα της δικαιοσύνης για να δικαιολογήσει το πόθεν έσχες και ένα εκατομμύριο μάρκα αιωρούνται μεταξύ στενού συνεργάτη και κόμματος. Είναι μερικά από τα τότε κυβερνητικά πρόσωπα που είχαν δωροδοκηθεί, είχαν πάρει μίζες για την προώθηση συγκεκριμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων, την αγορά υποβρυχίων και οπλικών συστημάτων, για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος κ.λπ.

Αναγκαστήκαμε να βρεθούμε κάποια χρόνια πίσω. Να θυμηθούμε την κρίση των Ιμίων και τις υποτελείς ευχαριστίες μέσα στη Βουλή των Ελλήνων μετά μάλιστα από την πτώση του ελικοπτέρου και το χαμό τριών αξιωματικών. Τη σύλληψη και την παράδοση του Οτσαλάν, αλλά και την προσχώρηση με πλαστά στοιχεία στην ΟΝΕ, όπως αποδείχθηκε αργότερα και βεβαιώνεται σήμερα. Τις αποδοκιμασίες στο Βερολίνο από μέλη της ελληνικής ομάδας σε εκδήλωση των Πρασίνων (24/1/2012), αλλά και το ξεφούσκωμα των ελαστικών των τρακτέρ στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις το Φεβρουάριο του 1997.

Ο χείριστος χαρακτηρισμός υιοθετήθηκε από έναν. Τον καλό μαθητή του τον αρχηγό του ποταμιού, ο οποίος απευθυνόμενος στην Κυβέρνηση από το ίδιο βήμα είπε « Ανίκανοι μέσα αδύναμοι έξω. Οι ανοησίες τους είναι γραμμένες στην ιστορία». Φαίνεται ότι ο μαθητής έχει ξεπεράσει το δάσκαλο.

Η επανεμφάνιση δεν είναι τυχαία. Συμπίπτει με την αναζήτηση ή την αναζωπύρωση των αναφορών περί κεντροδεξιάς, κεντροαριστεράς και σοσιαλιστικών πολιτικών υπαινιγμών. Δυστυχώς γι’ αυτούς είναι πολύ πρόσφατα και πολλά τα χρόνια που κυβέρνησαν και οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Για μια ακόμη φορά με ψεύτικα διλήμματα, απατηλές υποσχέσεις, καταστροφολογία και μηδενιστικές συμπεριφορές επιχειρούν να θολώσουν το τοπίο, να ξεχαστούν τα πεπραγμένα τους, μήπως και ανακάμψουν. Όμως το γλίστρημα στον κατήφορο δεν έχει σταματημό. Έτσι η πορεία προς το τέλμα και την εξαφάνιση είναι μονόδρομος.

Αρχικά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχει ίχνος για μεροληπτική κρίση, θέση ή προκατάληψη. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να έχουμε γνώμη, εκφρασμένη δημόσια, για συμπεριφορές, πρακτικές και αναφορές όταν μάλιστα δεν προάγουν τον πολιτικό πολιτισμό και εκφράζονται από πολιτικά πρόσωπα που είχαν κυρίαρχο ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Εκεί που περίμενε κανείς κρίση και έλεγχο με πολιτικά επιχειρήματα και προτάσεις από σοβαρούς ανθρώπους, οι αγενείς χαρακτηρισμοί έχουν γίνει στοιχεία της καθημερινότητας.

Θεωρείς ότι παρακολουθείς σατυρική εκπομπή ή ότι περιδιαβαίνεις τις παρυφές του πεζοδρομίου.

Τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης όπως και κάθε Κυβέρνησης θετικά ή αρνητικά θα ελέγχονται και, όπου χρειάζεται, θα στιγματίζονται. Δεν έχουμε την άδεια του συνηγόρου κανενός. Ούτε θα μπορούσαμε άλλωστε.

Είμαστε εδώ για να δούμε και να αξιολογήσουμε πολιτικές θέσεις, απόψεις, προτάσεις. Χωρίς παραταξιακές και κομματικές εξαρτήσεις. Κατευθύνουνε την πένα μας στην καρδιά, στην ουσία των γεγονότων. Έτσι θα συμβάλουμε στην προώθηση ευγενικών συμπεριφορών και αντιπαραθέσεων με πολιτικούς όρους. Είναι μια βαθιά υποχρέωση που απορρέει από την ιδιότητα και την έννοια του ανθρώπου, του πολίτη αυτής της χώρας.

Το παλιό πολιτικό σύστημα παραπαίει και καταρρέει. Οι αναχρονιστικές συμπεριφορές μέρα με τη μέρα τελειώνουν. Μαζί τους οι συντελεστές και όσοι ταυτίστηκαν με τις επιλογές αυτές. Είναι ανάγκη το ξεπερασμένο, το γερασμένο και οι πολιτικοί εκφραστές του να συνταξιοδοτηθούν και νέες αντιλήψεις, απόψεις, προτάσεις βγαλμένες μέσα από τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας να έλθουν στο τραπέζι της περίσκεψης και του προβληματισμού. Νέοι τρόποι προσέγγισης να ανακαλυφθούν και νέοι δρόμοι να ανοιχτούν. Θα είναι θετική εξέλιξη για την πορεία και το μέλλον αυτής της χώρας.