Χαθήκαμε! Χαθήκαμε, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Χαθήκαμε από τους δρόμους μας, από τις βόλτες μας, τα στέκια μας, τις παρέες μας, ούτε στην πόλη πάμε ούτε από την πόλη ερχόμαστε, χαθήκαμε από τούτη εδώ τη στήλη, πάει καιρός που τα λέγαμε, χάσαμε τον τρόπο μας, το δρόμο μας, τον ύπνο μας , το ξύπνιο μας, χάσαμε το μυαλό μας.

Χαθήκαμε….στο μέτρημα.

Τι είχαμε, τι έχουμε, τι θα έχουμε, τι μας απέμεινε, αχ !! θεέ μας τι μας έπρεπε! Πόσα θα πληρώσουμε, πως θα τα πληρώσουμε, ποιος εργάζεται, ποιος και πόσα παιδιά κυρίως δεν εργάζονται, πόσα παιδιά έμειναν εδώ με τη καρδιά κουβάρι, πόσα παιδιά έφυγαν με την καρδιά τους δυο φορές κουβάρι, πόσα ακόμη σκέφτονται να φύγουν με την καρδιά τους σαράντα φορές κουβάρι.

Ήρθε και η ανομβρία, ήρθε και η ζέστη μαζί με τις 7.000 σελίδες , ήρθε και έδεσε.! Γλυκό πάντως του κουταλιού δεν ήταν. Μέτρημα ήταν ξανά, λογαριασμοί είναι ξανά και παλιοί και νέοι και μελλοντικοί πέντε γενιές μετά.

Ξυπνάμε το πρωί να πααααααάμε στη δουλειά μας ή να μην πααααααάμε στη δουλειά μας, καθώς έλεγε μια παραμυθένια σουσουράδα, και πριν ανοίξει το μάτι μας το μισό, αναζητάμε την……ουρά μας. Πατάμε ένα κουμπί, ανεξαιρέτως όλες οι ηλικίες, καθείς και το κουμπί του. Η νέα γενιά το κινητό της μαζί με τον υπολογιστή της, η μεσαία , την παλιά της φιλενάδα την τηλεόραση και λίγο αργότερα το laptop της, και η μεγαλύτερη, ακολουθεί την ίδια πάντα ιεροτελεστία, καφές τηλεόραση tablet!! Βλέπουμε, ακούμε , γκουγκλάρουμε!!!!!Θεός φυλάξοι , οπότε και αρχίζει …..το ματς.

Λογαριάζουμε, λογαριάζετε, λογαριάζουν. Και δεν μιλάμε για λογαριασμούς γνωστούς, ΔΕΗ,ΟΤΕ, ΔΕΥΑΣ, παλιάς κοπής λογαριασμούς που με τα χρόνια έως και αγαπήσαμε, τώρα μιλάμε για σύγχρονα πράγματα , δυνατά, που γυρίζουν τον κόσμο …ανάποδα. Τώρα μιλάμε για μισθούς, για συντάξεις, για μικρά τοσοδούλικα επιδόματα και για μεγααααάλα επίσης τοσοδούλικα επιδόματα, μιλάμε για φόρους, τέλη, δάνεια, κόκκινα κίτρινα μπλε ,μιλάμε για κατασχέσεις, για ασφαλιστικές εισφορές χωρίς εισοδήματα, μιλάμε για τον ΕΝΦΙΑ τον μεγαλοπρεπή, που γίνεται όλο και πιο Μεγαλοπρεπής.

Μιλάμε για τα καθημερινά, τα αναγκαία, μετράμε λογαριάζουμε τα αναγκαία και τα μη αναγκαία, αναζητάμε εκπτώσεις προσφορές, 2 σε 1, 3 σε 2, αναζητάμε δώρα κουπόνια, πακέτα, υπολογίζουμε, ζυγίζουμε, αγώνας δρόμου το άθροισμα, το υπόλοιπο, κι ο χρόνος μας ντύνεται την αναζήτηση και χάνεται στο μέτρημα.

Το ταμείον είναι μείον, απ’ όπου κι αν το ξανά-ξανά μετρήσουμε.

Αν μας κοιτάξει κανείς από απόσταση, ένας κόσμος, που ολημερίς και ενίοτε και ολονυχτίς λογαριάζει, αν είναι ένας καλοπροαίρετος και αισιόδοξος παρατηρητής, μπορεί και να διασκεδάσει μαζί μας, ότι ως πολυμήχανος λαός, ανακαλύψαμε μέθοδο αποφυγής της νόσου Alzheimer όταν οι άλλοι παλεύουν ακόμα με τα σταυρόλεξα.

Αν είναι, όμως, λίγο καχύποπτος και σκεπτικιστής, τότε ένα παλιό και αγαπημένο τραγούδι θ’ ανέβει θλιμμένο στα χείλη του…..

Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί…….και εμείς….μετρούσαμε!!!!!!

Μ.Α.Τ.