Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Και ξαφνικά, διαπιστώνουμε ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, όποιος και αν είναι αυτός, εξελίσσεται από μαθητής του Πολυκλαδικού της Γκράβας σε παγκόσμιας εμβέλειας προσωπικότητα. Ας αφήσουμε στην άκρη τις επισκέψεις και την σύσφιξη των σχέσεων με Κύπρο, Ισραήλ, Ιράν, Αίγυπτο κλπ με ότι συνεπάγεται αυτό στις οικονομικές συναλλαγές και την καλή γειτονία. Ας αξιολογήσουμε μόνο τις επισκέψεις του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας Πάπα Βενέδικτου, και του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδιμήρ Πούτιν. Δύο παρουσίες στη Χώρα μας με τεράστιο οικονομικό και πολιτικό περιεχόμενο. Σε λίγες ημέρες ο κύριος Τσίπρας επισκέπτεται το Πεκίνο, για υψηλού επιπέδου συνομιλίες, ενώ πριν λίγες μόνο ημέρες συναντήθηκε με τον Σουλτάνο της Τουρκίας κύριο Ερντογάν, με ότι αυτό συνεπάγεται τουλάχιστον στο επίπεδο του συμβολισμού.

Η στέρεη και ισότιμη σχέση του με την κυρία Μέρκελ είναι γνωστή και δεν επιθυμώ να την σχολιάσω… Όπως είναι γνωστό ότι συνομιλεί καθημερινά με τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας κύριο Ολάντ, και ότι έχει συντονισμένη συνεργασία και δράση με τον Πρωθυπουργό της Ιταλίας κύριο Ρέντσι. Είναι γνωστό ότι επηρέασε τα πράγματα ώστε να επέλθει η πολιτική αλλαγή στην Πορτογαλία, και τώρα όλοι προσμένουν πως θα γίνει το ίδιο με τους Αριστερούς Ποντέμος στην Ισπανία. Όπως και να έχει η πολιτική "ρηγμάτωσης" που επεδίωκε ο ΣΥΡΙΖΑ για λογαριασμό της Ευρώπης απέναντι στην συντηρητικοποίησή της, έχει ήδη συντελεστεί. Τέλος, είναι γνωστή η θέση και η υποστήριξη που παρέχεται από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών κύριο Ομπάμα στην Ελλάδα και στο πρόσωπο του κυρίου Τσίπρα, κάτι που ενοχλεί ορισμένους παραδοσιακούς Αριστερούς.

Είναι τυχαία όλα αυτά? Όλοι αυτοί είναι για να πάρουν ή μήπως και για να δώσουν? Λοιπόν, μην ξεγελιέστε, είναι και για να πάρουν και για να δώσουν. Όμως γιατί συμβαίνουν αυτά τώρα και όχι πέρυσι ή και με άλλους Έλληνες Πρωθυπουργούς, ας πούμε του μεγέθους ενός Ανδρέα Παπανδρέου ή ενός Κωνσταντίνου Καραμανλή? Γιατί απλούστατα στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του, αναγνωρίζουν όλοι αυτοί έναν μεγάλο αξιόπιστο συνομιλητή μέσα σε ένα νέο σκληρό παγκόσμιο ‘παίκτη’, που το παλεύει σθεναρά για λογαριασμό της αναξιόπιστης υποτίθεται Πατρίδας του.

Δεν μπορεί αυτό το μέγεθος Τσίπρα να το βλέπουν όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς τους ίδιους!! Θα πετύχει τον στόχο του να βάλλει την Ελλάδα ξανά σε ράγες? Εγώ λέω ναι, εσύ όχι διότι περιμένεις να το κάνει αυτό ο … Μητσοτάκης. Όπως και να έχει θυμήσου ότι το μέγεθος Τσίπρα θα το κλέψουν τελικά στην Ευρώπη, εκεί που ξέρουν να αναγνωρίζουν τις αξίες, σε μια Ευρώπη που δείχνει να θέλει τελικά να αυτομετασχηματιστεί. Οστό τε εγώ θα είμαι περήφανος για τον μικρό Έλληνα μαθητή από την Ήπειρο που έγινε Πρωθυπουργός τη Ελλάδας, παγκόσμιος συνομιλητής και παίκτης σεβαστός σε όλους, και ας μου έκοψε για άλλη μια φορά και αυτός όπως και οι προηγούμενοι έκαναν την σύνταξή καθώς μου επισημαίνει η γυναίκα μου.