Η Αμερική δείχνει το δρόμο

Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Πριν από λίγες μέρες παρακολουθήσαμε το περιεχόμενο του πολιτικού προγράμματος του νέου προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από την ανάληψη των καθηκόντων του πλήθος από προεδρικά διατάγματα κατατέθηκαν με σοβαρές προτάσεις για τον αναπροσανατολισμό και την ανάταξη της Αμερικανικής κοινωνίας, τα οποία ταυτόχρονα ακυρώνουν και ανατρέπουν ό,τι πιο διαχωριστικό, ρατσιστικό, κατασταλτικό και φασιστικό είχε στηριχθεί, τροφοδοτηθεί και προωθηθεί από την προηγούμενη προεδρική αρχή. Η περασμένη τετραετία αποδείχθηκε αποξενωμένη, βαθιά αντικοινωνική, μέχρι τραγική και γι’ αυτό ακόμη και πολιτικοί ομοϊδεάτες του πρώην προέδρου τον κατέκριναν και τον εγκατέλειψαν.

Με αντιπρόεδρο την έγχρωμη νομικό Κάμαλα Χάρις (Αμερικανίδα, από Τζαμαϊκανό πατέρα και Ινδή μητέρα) και Κυβέρνηση που αποτελείται από στελέχη με δυνατές επιστημονικές περγαμηνές και που προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα κοινωνικής, χρωματικής και πολυφυλετικής διαστρωμάτωσης, με πρώτη γυναίκα Ινδιάνα υπουργό Εσωτερικών τη βουλευτίνα από το Νιου Μέξικο Ντεμπ Χάαλαντ είναι εμφανής η ολική στροφή με ανθρώπινο πρόσωπο απέναντι στην υπερσυντηρητική, αντιδραστική και οπισθοδρομική συμπεριφορά του προκατόχου του. Ο επηρεασμός του νέου προέδρου από τις αντιλήψεις και τις επιλογές του Ομπάμα είναι ευδιάκριτος, εξάλλου υπήρξε τότε αντιπρόεδρος, και απ’ ότι φαίνεται η συνεργασία τους θα είναι στενή προκειμένου να ξαναενωθεί η ταραγμένη και εσωτερικά διχασμένη υπερδύναμη.

Όμως, εκείνο που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το οικονομικό πακέτο των μέτρων που εξαγγέλθηκε, το οποίο είναι μια οριζόντια παρέμβαση, αλλά και μια εγκάρσια τομή στην Αμερικανική κοινωνία, που έρχεται να αναταράξει και να συνεγείρει τους Αμερικανούς και να τους πείσει ότι η Κυβέρνηση τους «βλέπει» όλους. Η αύξηση του κατώτατου ωριαίου μισθού από τα 7,5 $ στα 15 $, η ενίσχυση των συνδικάτων και των εργασιακών δικαιωμάτων, η υψηλότερη φορολόγηση των πλουσίων, η αύξηση του ανώτερου φορολογικού συντελεστή από 37% στο 39,6%, η αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 21% στο 28%, η πρόβλεψη ιατροφαρμακευτικής κάλυψης για το 97% των Αμερικανών μέσα σε δέκα χρόνια, η διαγραφή φοιτητικών χρεών και παροχή δωρεάν σπουδών για χαμηλά εισοδήματα, 50 δις $ για μαζικά τεστ κορονοϊού, 5 δις $ σε άστεγους κ.λπ. είναι μερικά από το πραγματικά ολοκληρωμένο πακέτο μέτρων, που θα επηρεάσει καθοριστικά και θα διαφοροποιήσει τη ζωή όλων των ανθρώπων που κατοικούν και δραστηριοποιούνται μέσα στα όρια του ενιαίου Αμερικανικού κράτους.

Βέβαια, για να πετύχουν όλα αυτά χρειάζεται να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα. Θα εφαρμοστούν, γιατί η ανέχεια, το κατάντημα, η θλίψη και η κατάθλιψη μεγάλου τμήματος του πληθυσμού έχουν φτάσει στα άκρα. Η πολύ άσχημη και δεινή κατάσταση που επικρατεί στη μητρόπολη του καπιταλισμού αποδείχθηκε μέσα από την εξαγγελθείσα δέσμη μέτρων, τα οποία αντανακλούν το κοινωνικό πρόσωπο, αλλά και τους μακροπρόθεσμους στόχους της νέας Κυβέρνησης Μπάιντεν, που επιχειρεί να βάλει σταθερά τα θεμέλια για την πραγματική ανάπτυξη και την ολόπλευρη πρόοδο της Αμερικανικής κοινωνίας. Η απήχηση αυτών των σημαντικών πρωτοβουλιών σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ήδη εμφανής από τα ξένα δημοσιεύματα, θα επηρεάσει τους λαούς και θα πιέσει τις Κυβερνήσεις άλλων χωρών ανά τον κόσμο να εφαρμόσουν παρόμοια μέτρα δηλ. μέτρα με κοινωνικό πρόσημο. Τα φαινόμενα και οι πολιτικές Τραμπισμού ανατρέπονται και διαγράφονται, με τις φασιστικές εισβολές στο Καπιτώλιο να είναι η τελευταία πράξη του φιδιού που εκκολάφθηκε, προστατεύθηκε και γιγαντώθηκε κάτω από τον μανδύα του σύγχρονου Αμερικανικού κράτους.

Και στη χώρα μας, που τελευταία διαφαίνονται και συντηρούνται παρόμοια φαινόμενα είναι ανάγκη να μελετηθούν οι προτάσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ, να αναλυθούν, αλλά κυρίως να προσεχθεί η γενικότερη κατεύθυνση των μέτρων. Μπορεί οι οικονομίες των δυο χωρών να βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα και οι κοινωνίες να διακατέχονται από άλλου είδους νοοτροπίες, αλλά οι στοχεύσεις των μέτρων και στις δύο χώρες πρέπει να αποβλέπουν στην αναβάθμιση του επιπέδου των λαών τους και γι’ αυτό πρέπει να συγκλίνουν. Τα αντίστοιχα φαινόμενα που έχουν εμφανιστεί και κυριαρχούν και εδώ (εύνοια για τους οικονομικά ισχυρούς παραμερίζοντας συστηματικά τους οικονομικά ασθενέστερους, ξενοφοβία, διαχωρισμοί, προώθηση και ανάπτυξη κατασταλτικών μηχανισμών παντού, φασιστικές υπενθυμίσεις κ.λπ.) πρέπει να εκλείψουν. Η πολιτική που εφαρμόζεται επιβάλλεται να αλλάξει. Σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή όλα αυτά θα αλλάξουν ριζικά, όπως γίνεται τώρα στην Αμερική, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει από τους ίδιους ανθρώπους, από εκείνους οι οποίοι χαϊδεύουν και ταΐζουν τη λερναία ύδρα. Ο φόβος προέρχεται από τη ζημιά που θα κάνουν μέχρι τότε. Αν είναι θεραπεύσιμη ή όχι. Πάντως, οι υπεύθυνοι ας σταθούν με περίσκεψη και συλλογισμό στα πρωτόγνωρα μέτρα του νέου Αμερικανού προέδρου, γιατί ο δρόμος που ανοίγουν είναι υποχρεωτικός και για τη χώρα μας. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν, τόσο καλύτερα. Όσο δεν το καταλαβαίνουν οι συνέπειες θα είναι ολέθριες για την ελληνική κοινωνία, η οποία συνεχώς θα πέφτει κατηγορία γεμάτη με τραύματα και πληγές, που θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να επουλωθούν.