Γράφει ο Θάνος Ορφανός

Αφορμή για όσα αναφέρω έλαβα από την πληροφόρηση που έχω για την αύξηση στα τιμολόγια του νερού στα περιφερειακά διαμερίσματα του Δήμου Σπάρτης, με στόχο την εξυγίανση της ΔΕΥΑΣ, που έρχεται να ενισχύσει τη θέση μου για την έλλειψη σχεδίου για το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία

Την ώρα που φτωχοποιήθηκαν τα λαϊκά στρώματα από την οικονομική κρίση, την ώρα που οι σημερινοί κυβερνώντες μειώνουν την εισφορά αλληλεγγύης που αποτελούσε μαξιλάρι για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, την ώρα που δεν ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας είτε από τον ιδιωτικό είτε από το δημόσιο τομέα, την ώρα που πλήττεται ο πρωτογενής τομέας και οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας στενάζουν, την ώρα που υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες του κοινωνικού κράτους (υγεία, παιδεία, πρόνοια), την ώρα που οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν, ανθίζουν οι πελατειακές σχέσεις πολιτών - πολιτικών, αυξάνεται η ανεργία, γηράσκει ο πληθυσμός στη περιφέρεια, η αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να διαχειριστεί την καθημερινότητα.

Αφορμή για να αναφέρω τα ανωτέρω έλαβα από την πληροφόρηση που έχω για την αύξηση στα τιμολόγια του νερού στα περιφερειακά διαμερίσματα του Δήμου Σπάρτης, με στόχο την εξυγίανση της ΔΕΥΑΣ, που έρχεται να ενισχύσει τη θέση μου για την έλλειψη σχεδίου για το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία.

Πεποίθησή μου είναι πως αυτόν τον καπιταλισμό, μπορούμε να τον καταστήσουμε πιο ανθρώπινο, πιο δημοκρατικό, πιο ελεγχόμενο, πιο δίκαιο, πιο αποτελεσματικό.

Και για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου στη μεταμνημονιακή Ελλάδα είμαι αντίθετος στα οριζόντια μέτρα εν ονόματι της όποιας εξυγίανσης, γιατί ο λαός μας δεν αντέχει άλλες θυσίες.

Ο τόπος μας πρέπει να βγει από το τέλμα και τη στασιμότητα και να πάμε μπροστά.

Με αυτές τις πολιτικές, μένουμε αιχμάλωτοι στο παρελθόν και η ευθύνη μας βαραίνει όλους.

Επομένως χρειάζεται σχέδιο για την αειφόρο και πράσινη ανάπτυξη, τις εξαγωγές των προϊόντων μας, την βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας που να συνεισφέρει σε αξιοπρεπείς αμοιβές, τη σύνδεση της γεωργίας με τη βιομηχανία, την αξιοποίηση του φυσικού κάλλους και της προβολής του που μπορεί να συνεισφέρει στην τόνωση της ζήτησης του τοπικού μας τουριστικού προϊόντος.

Κλείνοντας νομίζω πως για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ όπως θα έλεγε ο ποιητής.

Και για να γυρίσει ο ήλιος χρειάζεται η εμπέδωση της δημοκρατικής κουλτούρας και θεσμοί.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr