Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Όταν ο παραλογισμός για τα θέματα του εμβολιασμού αγγίζει τα όρια της τρέλας, δεν μπορεί να έχεις απαιτήσεις να συμπεριφερθεί ο άλλος ορθολογικά σε ό,τι αφορά τις πολιτικές του επιλογές και πεποιθήσεις. Μπορεί δηλαδή κάποιος να μην έχει στον ήλιο μοίρα, αλλά να στοιχίζεται και να ψηφίζει το κόμμα της ελίτ και των πλουσίων. Έτσι θέλει, σου απαντάει. Εδώ δεν λειτουργεί το βασικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης, στην πολιτική τοποθέτηση θα κωλύσουμε;

Καθώς μπαίνουμε στον χειμώνα και οι βροχές έσβησαν τις φωτιές, καινούργιες εικόνες απασχολούν την πολιτική μας σκέψη σε ό,τι αφορά την καθημερινότητά μας. Η Έκθεση της Θεσσαλονίκης πέρασε. Άφησε πίσω της τα μυ νήματά της. Τα σχολεία άνοιξαν. Η Covid-19 καιροφυλακτεί επικίνδυνα δίπλα μας. Ο διχασμός διευρύνεται. Η ακρίβεια στα βασικά αγαθά φουντώνει. Ο ΕΝΦΙΑ χτύπησε την πόρτα μας. Τα μπίλια συσσωρεύονται απελπιστικά. Ο σεισμός μας επισκέφτηκε. Σε αναμονή και οι πλημύρες.

Με τον Μητσοτάκη λοιπόν ή με τον Τσίπρα; Ιδού η απορία.

Το «μεγάλο» δίλημμα… Ο πρώτος μας υποσχέθηκε ανάπτυξη και καλοπληρωμένες δουλειές. Και …αναδρομικά. Αντί για αυτό έχουμε ανεργία, ανασφάλεια, ακρίβεια και εξαφάνιση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Η ΔΕΗ ξεπουλήθηκε και ακριβαίνει. Οι απευθείας αναθέσεις Έργων-Προμηθειών στα «δικά μας παιδιά», γίνανε καθεστώς για το Δημόσιο. Όλα αυτά τα δις πάνε στα χέρια λίγων κολλητών. Και στα ΜΜΕ βέβαια. Μίζες και σκάνδαλα παντού. Στους εργαζόμενους απέμεινε η κατάργηση του 8-ώρου, του 35-ώρου και της υπερωρίας των. Συνθήκες εργασιακής γαλέρας. Και εκκωφαντικής …σιωπής.

Ο δεύτερος υποσχέθηκε αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 €. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Διαγραφή χρεών για τις επιχειρήσεις. Ανοιχτά σχολεία και Πανεπιστήμια. Προσλήψεις γιατρών και δασκάλων. Διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος. Και μερικά ακόμη τα οποία σαν να ακούγονται λίγο καλλίτερα!

Όχι όμως εμείς, κάποιοι δηλαδή, θα κάνουν αυτό που τους λέει ο Σκάι και τους το μάθανε από παλιά, παραδοσιακά. Καλλίτερα ακόμη το εκφράζει σήμερα ο Μαρινάκης, που είναι και Ολυμπιακός. Σιγά μην γίνουμε εμείς, αυτοί δηλαδή, σαν τους Γερμανούς ψηφοφόρους που αλλάξανε πρόσφατα στην Ευρώπη και πήγανε με τους …κουμουνιστές, λένε.

Κάπως έτσι, με παραφροσύνη δηλαδή και μια μικρή τονωτική ένεση από γαλλικές φρεγάτες, βαδίζουμε προς τον Χειμώνα και τις επόμενες, εντός του 2022, βουλευτικές Εκλογές. Εκλογές με Απλή Αναλογική. Τόσοι ψήφοι, τόσες έδρες στην Βουλή. Και από εκεί και μετά ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Πρώτα-πρώτα ο κάθε πολίτης, ο κάθε σκεπτόμενος ψηφοφόρος. Εάν πρώτα σκεφτεί. Ξεχωριστά ο καθένας. Με ευθύνη. Και μετά τα πολιτικά κόμματα, καθώς η Απλή Αναλογική θα διαμορφώσει συσχετισμούς πάνω στους οποίους θα χρειαστεί να τοποθετηθούν αυτά τα κόμματα την επόμενη ημέρα. Δηλαδή να πάμε για μια προοδευτική Κυβέρνηση, αμοιβαίων συμβιβασμών, συνεννόησης και κοινού Προγράμματος.

Η κοινωνία των πολιτών, όχι των προσκυνημένων βέβαια, προκειμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό της προσβλέπει σε μια τέτοια Κυβέρνηση των προοδευτικών δυνάμεων. Η αγανάχτηση του κόσμου και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων αυτό λένε. Πως η φθορά της Κυβέρνησης είναι μεγάλη και ανεπίστρεπτη. Το ερώτημα είναι στο κατά πόσον τα κόμματα αυτά είναι ικανά να κρατήσουν την ενότητα στο εσωτερικό τους, κατά συνέπεια και την σταθερότητα μιας Κυβέρνησης, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ο φόβος της διάσπασης και της εξαΰλωσης των μικρών κομμάτων είναι πάντα υπαρκτός. Έχει εκφραστεί μάλιστα πολλές φορές στο παρελθόν για έναν εκ των διεκδικητών της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ, που εξακολουθεί να φαντάζεται αυτό ξανά, ως συμπληρωματικό δομικό στοιχείο της ΝΔ.

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα έχει κατατεθεί επίσημα μία ανοιχτή, άδολη και λυτρωτική για την κοινωνία, «Πρόταση μετεκλογικής συνεργασίας». Ο πρώην Πρωθυπουργός μίλησε ξεκάθαρα για σχηματισμό προοδευτικής Κυβέρνησης από την πρώτη κιόλας κάλπη. Καλό θα είναι στο ΚΙΝΑΛ να μην την αγνοήσουν αυτήν την Πρόταση. Πριν την εσωκομματική τους μάχη. Την ώρα μάλιστα που θα ξιφουλκούν για την επικράτησή τους στην πρωτοκαθεδρία του ΚΙΝΑΛ, να θυμούνται ότι υπάρχει επόμενη ημέρα. Και να μην κόβουν γέφυρες όπως έκαναν μέχρι τώρα. Διότι ο Λαός θυμάται και αποτιμά. Άλλωστε τον Αλέξη Τσίπρα θα τον βρίσκουν για πολλά ακόμη χρόνια μπροστά τους κυρίαρχο της προοδευτικής παράταξης. Το πολιτικό του κεφάλαιο και οι κοινωνικές του μετοχές είναι πολύ πάνω από τον πολιτικό χώρο που ηγείται και εκπροσωπεί.

Άσχετο. Πρόσφατη Διαδικτυακή συνάντηση με θέμα «Η Δημοκρατία σε δύσκολους καιρούς». Χάρης Καστανίδης, όλα τα λεφτά. Ποιος δεν θα ήθελε ένα τέτοιο ρήτορα στις τάξεις του. Ο ένας «διεκδικητής» τον άκουγε και δεν κατάλαβε. Ό άλλος που κατάλαβε, ετράπη σε φυγή.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr