Γράφει ο Θάνος Ορφανός

Η προστασία του φυσικού πλούτου, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η κοινωνική πρόνοια για την προστασία των αδύναμων κοινωνικών ομάδων, η διαχείριση των μεταναστευτικών εισροών, ο ρόλος της εκκλησίας στο κοινωνικό γίγνεσθαι, η τόνωση της ζήτησης του τουριστικού προϊόντος, η λειτουργία και η στρατηγική των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αποτελούν μερικές από τις προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι εγχώριες και ευρωπαϊκές κοινωνίες στο σήμερα και το αύριο, για να κερδίσουμε το στοίχημα της αποκέντρωσης και της περιφερειακής ανάπτυξης.

Οι πολίτες του σήμερα (τόσο στην Ευρώπη, όσο και στη χώρα μας) είναι διχασμένοι για τις λύσεις που προτείνονται για όσα συμβαίνουν γύρω τους και κυρίως αγανακτούν για τις ανισότητες που παράγει, καθώς και για τις αδικίες που εκτρέφει ο βάναυσος και αδυσώπητος καπιταλισμός.

Αναφέρω τα ανωτέρω, για να τονίσω τη σημασία που έχει σήμερα ο λεγόμενος κοινωνικός έλεγχος, ο οποίος πρέπει να ασκείται, με σκοπό τη διάπλαση των ελευθέρων πολιτών αφενός και αφετέρου τη συγκρότηση της ανθρώπινης κοινωνίας.

Και για να το πετύχουμε, αποτελεί επιτακτική και ουσιαστική ανάγκη, η αναβάθμιση της ποιότητας της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, που να καλλιεργεί την δημοκρατική και ουμανιστική συνείδηση στους νέους, μέσα από το συνδυασμό της γενικής παιδείας με την εξειδίκευση, καθώς και την ανάπτυξη δεξιοτήτων.

Εκτός των άλλων, στη χώρα μας, για να μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα η δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, τομή που μπορεί να επιφέρει και να οδηγήσει στην περιφερειακή ανάπτυξη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η αυτοδιοίκηση, τώρα από την πλευρά της, οφείλει να αξιοποιήσει τα εργαλεία της πράσινης και αειφόρου ανάπτυξης, να διαχειριστεί επιτυχώς το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας με δράσεις όπως τα σχολεία μεταναστών, με σκοπό την αφομοίωση τους στην κοινωνία (στο όνομα του, «…Έλλην είναι εκείνος ο οποίος μετέχει της ελληνικής παιδείας»), να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας, να δημιουργήσει δομές υγείας κοινωνικού χαρακτήρα σε συνεργασία με φορείς όπως η εκκλησία (π.χ. κέντρα απεξάρτησης ουσιών, όπως αλκοόλ και παραισθησιογόνες ουσίες).

Τέλος, για να πετύχουμε τη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και την εδραίωση της κοινωνικής γαλήνης, απαιτείται η αντίληψη της δημοκρατικής συμμετοχής και της κοινωνικής δράσης, για την ανθρώπινη κοινωνία και τους ελεύθερους πολίτες.

(*)Φοιτητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr