Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

«Από τα δημόσια αξιώματα να φεύγεις όχι πιο πλούσιος αλλά πιο τιμημένος.»

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Η ζωή έχει δείξει πως ΟΛΑ στην Ελλάδα μπορούν ν’ αλλάξουν προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Μόνο ένα παραμένει σταθερό, διαχρονικό, ακλόνητο και αμετανόητο : Η συντεχνία των πολιτικών!

Γαντζωμένοι πάνω στα προνόμια που απλόχερα τους χάρισε η λεγόμενη «δημοκρατία» και που οι ίδιοι σε αγαστή ομόνοια και ομοψυχία ψήφισαν και ψηφίζουν στη βουλή για τη συντεχνία τους, ιππεύοντας το αλαζονικό άτι της εξουσίας, αποθρασυμένοι από την ένοχη ανοχή που τους δίνει κάθε τόσο ο λεγόμενος λαός, εξακολουθούν, με κάθε κατάσταση, να επιβεβαιώνουν πως δεν αξίζουν καμιά κατανόηση, καμιά συγχώρηση, καμιά επιείκεια.

Την ώρα που η Ελλάδα ψυχορραγεί εξαιτίας τους, εξακολουθούν, οι πολιτικοί, να προκαλούν το κοινό αίσθημα και το δοκιμαζόμενο λαό με τα φερσίματά τους. Αφού με την άφρονα πολιτική τους μας οδήγησαν στην καταστροφή, εξακολουθούν να μας βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα, να «λεηλατούν» το κράτος, να απολαμβάνουν τα σουλτανικά προνόμιά τους και να κάνουν ασκήσεις επίδειξης νεποτισμού, πλουτισμού, αλαζονείας και κυνικότητας. Κατάφεραν με τα φερσίματά τους να αποδυναμώσουν τους θεσμούς και να αντικαταστήσουν την κοινωνική ισονομία και ισοπολιτεία με το κράτος των «κολλητών», των σκανδάλων και της διαπλοκής. Η αναξιοκρατία, η κομματική λογική και η οικογενειοκρατία παραμένουν, δυστυχώς, σημαίες της συντεχνίας των πολιτικών που κυβερνά την Ελλάδα από το 1974 έως και σήμερα.

Το πρόσφατο παράδειγμα του ΠΟΛΥΔΩΡΑ ήρθε να επιβεβαιώσει ότι οι Έλληνες πολιτικοί παραμένουν προσηλωμένοι στις συμπεριφορές που κατέστρεψαν τον τόπο και τις οποίες αποδοκίμασαν οι πολίτες στις περσινές , μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας :

Όποιος θητεύει, λέει, έστω και μια μέρα, πρόεδρος ή αντιπρόεδρος της βουλής (1ος, 2ος, 3ος, 4ος και πάει λέγοντας) καθώς και μια σειρά άλλων κρατικών λειτουργών, δικαιούνται έξι μετακλητούς συμβούλους ο καθένας!!!

Την ώρα που η βουλή στενάζει από το βάρος των πολυαρίθμων και πλουσιοπαρόχως αμοιβομένων, γενικώς προνομιούχων, υπαλλήλων, εκ των οποίων οι περισσότεροι (ίσως όλοι) είναι προϊόντα ρουσφετολογικών προσλήψεων ημετέρων, οι μπροστάρηδες της δημοκρατίας ψήφισαν και τη διάταξη των μετακλητών υπαλλήλων, για να διευρύνουν το πεδίο άσκησης της ωμής ρουσφετολογικής πολιτικής, να βολέψουν παιδιά, γυναίκες, αδέρφια, ανίψια, εγγόνια, συγγενείς, ξαδερφο-συνυφάδες, ψηφοφόρους, φίλους, κλπ, «φτιάχνοντας» (γενικώς) το σόι τους και δημιουργώντας τους κομματικούς στρατούς που τους εξασφαλίζουν, εσαεί, την εκλογή σ’ αυτό το «άχαρο» και «φτωχότατο» (όπως λένε οι ίδιοι και γελάει ο κόσμος) επάγγελμα του πολιτικού.

Μάταια φωνάζει ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ από το παρελθόν:

«Εάν πάρεις την εξουσία, μη χρησιμοποιήσεις κανένα φαύλο, γιατί για τις δικές του εκτροπές, εσένα θα κατηγορήσουν».

Ο κ. Πολύδωρας, λοιπόν, ο πρόεδρος της μιας ημέρας στην προηγούμενη Βουλή, έκανε χρήση του προνομιακού αυτού δικαιώματος, προσλαμβάνοντας ως μετακλητή σύμβουλο την κόρη του !

Στο «κράξιμο» που υπέστη αντέδρασε με την προσφιλή τακτική του : «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης».

Πρόβαλε, δηλαδή, πως η ενέργειά του ήταν νόμιμη (αλλοίμονο), ισχυρίστηκε (πάνω-κάτω) ότι πρέπει να του πούμε κι ευχαριστώ αφού αντί για έξι υπαλλήλους πήρε έναν (την κόρη του βεβαίως-βεβαίως) και κατέληξε με τον γνωστό επίλογο των πολιτικών όταν συλλαμβάνονται «κλέπτοντες οπώρας» , ότι του γίνεται επίθεση από γνωστούς κύκλους (γιατί δεν τους κατονομάζει αφού είναι γνωστοί;) και πως σύντομα (φέξε μου και γλίστρησα) θα αποκαλυφθούν οι πραγματικοί σκοποί της επίθεσης (τα ίδια λέει από τη φυλακή και ο Τσοχατζόπουλος) !!!!

Η υπόθεση ΠΟΛΥΔΩΡΑ ανακίνησε το βούρκο και ήρθαν στην επιφάνεια κι άλλοι λαμπροί αστέρες του αθλήματος :

«Σημαιοφόρος» ο Α΄ αντιπρόεδρος της βουλής ΤΡΑΓΑΚΗΣ οποίος φαίνεται πως δεν άφησε παραπονούμενο σχεδόν κανένα από το σόι του… και παραστάτες τον Β. Πολύδωρα, τον Φ. Πετσάλνικο αλλά και μια σειρά άλλων «εθνοπατέρων», που κατά καιρούς φρόντισαν πρώτα απ’ όλα να μπαίνουν στο ευρύτερο σπιτικό τους όσο περισσότεροι μισθοί από τον κρατικό κορβανά..» (ΕΘΝΟΣ 24-8-2012)

Κι επειδή τα καημένα τα παιδιά, οι μετακλητοί, αισθάνονταν εργασιακή ανασφάλεια, φρόντισε ο κ . Σιούφας, έγκαιρα, με νομοθετική ρύθμιση να ανοίξει τις πόρτες της μονιμοποίησής τους !!! Όπερ κι εγένετο !

Η αντίδραση του πρωθυπουργού σ’ αυτήν την ωμή πρόκληση ήταν : «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Αντί να καταργήσει, άπαξ δια παντός, αυτόν τον προκλητικό, ρουσφετολογικό και αντιδημοκρατικό νόμο των μετακλητών υπαλλήλων και να βγάλει στην εφεδρεία ΟΛΟΥΣ τους ρουσφετολογικά μονιμοποιημένους του δημοσίου, θα απαγορεύσει, μόνο, την πρόσληψη συζύγων και συγγενών έως και δεύτερου βαθμού !!! Με απλά λόγια: «φτιάξτε, όπως πάντα, τον κομματικό και προσωπικό στρατό σας αλλά με στρατιώτες από συγγενείς τρίτου βαθμού και πέρα (!!!) και με όποιους άλλους φίλους, γνωστούς, ψηφοφόρους και ημετέρους μπορείτε, φυσικά της ελεύθερης επιλογής σας και χωρίς κανένα αξιοκρατικό κριτήριο !!!

-Έτσι φτιάχνεται το τίμιο κράτος δικαίου, κ. Σαμαρά, και μάλιστα υπό συνθήκες απόλυτης και γενικευμένης εθνικής κρίσης ; Κρίμα ! Κρίμα ! Κρίμα ! Τι έχετε να πείτε απέναντι στη στρατιά των άνεργων νέων που καθημερινά μεγαλώνει , στους νέους που μάτωσαν για να σπουδάσουν πιστεύοντας στην αξιοκρατία , στους νέους που έχουν κάνει τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά τους κορνίζες για να στολίζουν τους τοίχους των δωματίων τους , τους νέους που μεταναστεύουν για να βρουν την τύχη εκείνη που η μαμά Ελλάδα τους αρνείται, αφού έχει να φροντίσει τα «καλόπαιδα» του συστήματος;

Τέλος, σχετικά με το θέμα, επισημαίνεται και η «αιδήμων σιωπή» των κομμάτων και των πολιτικών όλου του φάσματος, από αριστερά έως άκρα δεξιά της βουλής, πράγμα που αποδεικνύει πως μπροστά στα συμφέροντα της συντεχνίας των πολιτικών ΟΛΟΙ είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά, αφού ΟΛΟΙ επωφελούνται και ΟΛΟΙ κάνουν χρήση των προνομίων. «Κόρακας, κοράκου μάτι δε βγάζει» !

Βεβαίως υπάρχουν και οι τίμιοι πολιτικοί. Εδώ όμως(όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις ) καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά, αφού και οι τίμιοι δεν μιλούν, δεν καταγγέλλουν και δε διαφοροποιούνται απ’ αυτές τις σάπιες πολιτικές. Η σιωπή, τους καθιστά αυτομάτως συνενόχους στο «έγκλημα» και το κρίμα τους βαρύνει.

Αλήθεια, για να μην υφιστάμεθα ως πολίτες, κάθε φορά, το μαρτύριο της σταγόνας, γιατί δεν βγαίνει, επιτέλους, η «Μαύρη Βίβλος» του συνόλου των προνομίων των βουλευτών και των πολιτικών, ώστε ο λαός να ενημερωθεί σ’ όλο το βάθος και το πλάτος για το σάπιο καθεστώς της μεταπολιτευτικής «κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας»; Διότι, σήμερα, όταν η συντεχνία των πολιτικών επικαλείται τη δημοκρατία εννοεί τη δική της δημοκρατία, το δικό της κοινοβούλιο, τη δική της εξουσία, δηλαδή τη διαπλεκόμενη δημοκρατία, αυτή που βάζει από κάτω τους πολίτες κι από πάνω τους εξουσιαστές και τους λακέδες τους.

Στο τέλος- τέλος, όπως έγραψε ο Τάκης Φωτόπουλος, (Ε ,11-9-2010 ), «Υπέρτατη αξία γι’ αυτούς είναι να διατηρήσουν το βουλευτιλίκι ή το υπουργιλίκι και τα κοινωνικο-οικονομικά προνόμια που αυτό συνεπάγεται.»

Βεβαίως, για να μην το παίζουμε κι εμείς οι πολίτες αναμάρτητοι, οφείλουμε να δούμε και να αναλάβουμε και τις δικές μας τεράστιες ευθύνες. Αυτή η αθλιότητα του πολιτικού συστήματος δεν επιβλήθηκε από κάποια αόρατη δύναμη, από κάποια δικτατορία, αλλά είναι προϊόν της δικής μας ψήφου. Επομένως η απαξίωση της πολιτικής είναι απαξίωση του ίδιου του πολίτη, ο οποίος, εν τέλει, οφείλει να ξυπνήσει, να κινηθεί ενάντια σ’ αυτό το πολιτικό σύστημα και να θέσει ως στόχο την επαναφορά της πολιτικής υπέρ των πολιτών και της κοινωνίας κι όχι εναντίον τους. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει, πάνω απ’ όλα, ένα νέο Σύνταγμα, το οποίο θα το γράψει και θα το επιβάλλει ο ίδιος Λαός κι όχι κάποιοι άλλοι για λογαριασμό του.

«Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού … το να κάμη τότε ο λαός επανάστασιν … είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον απ’ όλα τα χρέη του».

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ – ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ