Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Το σύνθημα «εάν δεν μπορούν, να φύγουν» είναι το πρώτο δειλό βήμα για να λυτρωθεί ο τόπος από αυτή την ανίκανη και επικίνδυνη Κυβέρνηση. Διότι πράγματι αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν. Στις πλάτες μιας κοινωνίας πληγωμένης, που ο καθένας φοβάται για την ζωή του, που δεν έχει χρήματα να βγάλει τον μήνα, που βάζει λουκέτο στο μαγαζί του, αυτοί οι κύριοι σκυλεύονται τα πάντα.

Συνήθισαν τον κόσμο στους εκατό (100) νεκρούς καθημερινά και 8.000 νέα κρούσματα κορονοϊού. Μας έπεισαν, οι ανεύθυνοι, ότι έφτιαξαν ΜΕΘ που όμως δεν ήταν ΜΕΘ και πως οι Γιατροί θα επιλέγουν στο εξής ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Ήδη σε κάθε σπίτι γράφεται στο εσωτερικό του και μία τραγωδία. Η χειραγώγηση των ΜΜΕ και της κοινής γνώμης είναι πρωτοφανής. Αυτή δεν είναι δημοκρατική κυβέρνηση. Είναι ένα συνονθύλευμα από διαπλοκή, προπαγάνδα και αυταρχισμό. Χούντα. Βοά ο δημόσιος τομέας ότι, στο όνομα της πανδημίας, τρώνε με χρυσές κουτάλες. Η «πανδημία» χαριστικών αναθέσεων που επικρατεί σήμερα, θα είναι το μεγάλο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο που θα ελεγχθεί δικαστικά τα επόμενα χρόνια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ήδη απερχόμενος «ανέμελος» πρωθυπουργός. Το γνωρίζει ο ίδιος, το γνωρίζουν και οι διαπλεκόμενοι μαζί και γύρω του, που τον στηρίζουν έως ότου τους μοιράσει το μεγάλο οικονομικό «πακέτο» του Ταμείου Ανάκαμψης. Τόσο άντεξε ο γόνος Μητσοτάκης. Και πολύ του ήτανε. Σε μη προστατευόμενο περιβάλλον, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ήδη τα χάνει και παραπαίει. Από την ώρα μάλιστα που το «επιτελικό» κράτος-φούσκα κατέρρευσε με πάταγο, χάνει την ψυχραιμία του και κάνει κινήσεις σπασμωδικές, ιδιαίτερα καταστροφικές για τα εθνικά ενίοτε συμφέροντα. Τους πήρε η κάτω βόλτα και έχασαν τον έλεγχο μαζί και την εμπιστοσύνη του Λαού. Μα ποιο πολύ των «δικών» τους παιδιών. Όπου τους πετύχουν …τα ακούνε.

Οι δημοσκοπικές μετρήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όσο και εάν δεν το επιθυμούν, δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι η «πρόθεση ψήφου» προοιωνίζει πλέον μία νέα πολιτική πραγματικότητα. Το μέτωπο κατά της Κυβέρνησης σχηματίζεται αργά και σταθερά, όχι μόνο στο γήπεδο της πολιτικής συνολικά αντιπαράθεσης, αλλά κυρίως βαθιά μέσα στα κοινωνικά στρώματα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, καθαρά μόνος απέναντι σε ένα ολοκληρωμένο συντηρητικό σύστημα, δεν πρέπει να ποντάρει απλώς στην κοινωνική δυσαρέσκεια. Πρέπει να διορθώσει και αυτός μερικά πράγματα. Πρέπει να γυρίσει λίγο πίσω, σε έναν ειλικρινή απολογισμό δυσκολιών, λαθών, προσώπων και κυρίως αποτυχιών, τουλάχιστον στο επίπεδο της διεύρυνσης του κόμματος μέσα από τον κοινωνικό χώρο. Έχει πολλούς θυμωμένους φίλους γύρω του, οι οποίοι επιδιώκουν ένα μικρό άλλοθι για να ξανά συ στρατευτούν μαζί του. Κυρίως όμως το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρέπει να ενισχύσει το ηγετικό του Κυβερνητικό προφίλ, με ένα απλό, συνεκτικό, σαφές και πειστικό Πρόγραμμα πολιτικής, το οποίο θα εγγυάται ότι θα επαναφέρει κινηματικά την Χώρα στα ζύγια της. Καλείται δηλαδή να κοινωνικοποιήσει την πολιτική με ηθικό και δίκαιο πρόσημο για λογαριασμό των πολιτών. Και τότε να κατέβει με αυτοπεποίθηση στον Λαό. Αυτός θα τον ακούσει και θα στοιχηθεί ξανά μαζί του.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr