Γράφει ο Θάνος Ορφανός

Αλήθεια είναι πως πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τις συνέπειες που απορρέουν από τον εμφύλιο πόλεμο που λεηλάτησε τον τόπο μας μετά την Κατοχή του ‘40, αλλά κανείς από τους σημερινούς απογόνους των πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής δεν είναι πρόθυμος να αναλάβει τις ευθύνες του, με σκοπό την πραγματική εθνική και κοινωνική συμφιλίωση του λαού μας.

Σήμερα, μολονότι έχουν αλλάξει πολλά από τότε, όταν μας βολεύει είμαστε νεωτερικοί, και όταν όχι γινόμαστε παραδοσιακοί.

Πότε απορρίπτουμε τις μεγάλες πολιτικές οικογένειες κάνοντας λόγο για οικογενειοκρατίες και νεποτισμούς, και πότε τις αναζητούμε σαν Μεσσίες για να μας οδηγήσουν κάθε φορά στην Γη της Επαγγελίας.

Πότε μας αρέσει η Τρόικα και τα δημοσιονομικά μέτρα και θέλουμε πράγματι τη δημοσιονομική πειθαρχία, και πότε αρνούμαστε να αναλάβουμε υποχρεώσεις και θέλουμε «την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο» που λέει ο λαός.

Πότε λέμε να μην γίνονται ρουσφέτια και να γίνουμε μια φιλελεύθερη κοινωνία αλλά «άμα λάχει», που λένε και στα χωριά των προγόνων μου, χτυπάμε την πόρτα του πολιτικού για εξυπηρετήσεις που εξαγοράζουν συνειδήσεις.

Πότε θέλουμε λιγότερο Κράτος, γιατί δεν αντέχουμε το σημερινό φορολογικό σύστημα, αλλά προτιμούμε τις υπηρεσίες της ιδιωτικής παιδείας και δίνουμε φακελάκι στο γιατρό του δημοσίου νοσοκομείου.

Με άλλα λόγια προσπαθούμε να γίνουμε φιλελεύθεροι σοσιαλιστές, αλλά η πραγματικότητα μας κάνει θύματα του πελατειακού καπιταλισμού.

Και ακριβώς αυτή η κατάσταση πυροδοτεί την πολιτική αντιπαράθεση στον τόπο, με αποτέλεσμα την εκτροφή του ανέξοδου πολιτικού φανατισμού.

Επομένως για την εξάλειψη του ανέξοδου πολιτικού φανατισμού χρειάζεται άλλη ηθική και μέτρο.

Ναι, χρειάζεται να ασκείται έλεγχος στην κάθε εξουσία και να αποφεύγεται ένθεν κακείθεν ο αυταρχισμός.

Ναι, χρειάζεται ο αγώνας για δικαιώματα και διεκδικήσεις του λαού μας, αλλά με ένα μέτρο.

Ναι, χρειάζεται η επίκληση στο συναίσθημα σε σημεία του δημόσιου λόγου των πολιτικών μας -με μέτρο- γιατί διαφορετικά καταντάει φτηνός λαϊκισμός.

Ναι, δεν αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα όλοι το ίδιο (πολιτικοί και πολίτες), αλλά τον λόγο μας πρέπει να τον χαρακτηρίζει η ευπρέπεια και η ιστορική αλήθεια.

Και κλείνοντας, με αυτές τις σκέψεις εύχομαι να αλλάξουμε πορεία για τον λαό και την πατρίδα.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr