Γράφει ο Πάνος Κριάς

Αυτό που αντίκρισαν τα μάτια μου το «μοιραίο» εκείνο βράδυ της Εικοστής Πέμπτης Νοεμβρίου, ήταν από τα πιο απερίγραπτα και τα πιο αποκρουστικά θεάματα που έχω δει σε ολόκληρη την ζωή μου.

Ερημιά, νεκρική σιγή και άπνοια παντού. Τι απέγιναν οι κάτοικοι αυτής της πόλης; Μετανάστευσαν ξαφνικά; Όχι.

Είχαν συγκεντρωθεί όλοι σε Μπαρ και Καφετέριες και παρακολουθούσαν απνευστί το ματς ενός ποδοσφαιρικού αγώνα!

Το φαινόμενο αυτό δεν το παρατηρήσαμε μόνο σε μια ή δυο Καφετέριες της πόλης όπου ενδεχομένως κάποιοι νεαροί φίλαθλοι ή οπαδοί θα είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν εκστασιασμένοι κάποιον αγώνα, αλλά ολικώς και γενικώς ο αντρικός πληθυσμός της πόλης είχε συγκεντρωθεί στην πλατεία και παρακολουθούσε καθηλωμένος κάποιους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές να παίζουν σε ένα παιχνίδι αμφίβολης ποιότητας, αξιοπιστίας, και αθλητικής εγκυρότητας.

Ήταν σαν να παρακολουθούσαμε ταινία τρόμου και μυστηρίου. Παγωμένα και ανέκφραστα πρόσωπα, με στραμμένα τα βλέμματα τους στις τεράστιες οθόνες της Καφετέριας, είχε κοκαλώσει ο χρόνος και δεν εκκινείτο τίποτε.

Όταν σε κάποια στιγμή έξαρσης του «αγώνα» άκουγες ξαφνικά ιαχές κι αλαλαγμούς βγαλμένοι μέσα από πολεμικές ταινίες..

Αυτό δεν είναι επίπεδο. Με θλίψη και οργή αντικρίσαμε το ίδιο θέαμα παντού. Παρατηρήσαμε επίσης δυστυχώς ότι ανάμεσα στο αλλοτριωμένο αυτό πλήθος παρευρίσκοντο και άνθρωποι της δημόσιας εκπαίδευσης. Ακόμα και πολιτικό είδαμε να παρακολουθεί σαν χαμένος το «άθλιο» αυτό θέαμα.

Τι συμβαίνει με τους νεοέλληνες; Στα ανέκφραστα και δυστυχισμένα αυτά πρόσωπα που καταπιάνονταν από μιαν ασήμαντη λεπτομέρεια για να διασκεδάσουν την πλήξη τους, διέκρινα ένα τεράστιο κενό.
Κενό που προκαλείτε από την παντελή έλλειψη πολιτισμού σε αυτήν την μπερδεμένη χώρα που επιμένει ακόμα να λέγεται Ελλάδα, ούσης κακής - κάκιστης εντολοδόχου ενός από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς του Αρχαίου Κόσμου, αλλά και από την αποχαύνωση που προκαλεί η Τηλεόραση με τα άθλια τουρκικά σήριαλ, τις χυδαίες ελληνικές σειρές και την έλλειψη προβολής των ελάχιστων έστω πολιτιστικών δρώμενων της χώρας. Ήταν όντως ένα απαράδεκτο φαινόμενο.