Αποστροφή ακόμα και στην ελάχιστη πολιτική συμμετοχή

Γράφει ο Ιωάννης Χρηστάκης*

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι δείχνουν αποστροφή ακόμα και στην ελάχιστη πολιτική συμμετοχή που είναι η ψήφος στις εκλογές.

Είναι οι -πολλοί λίγοι στον αριθμό - αντιεξουσιαστές που δεν αποδέχονται το πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και απέχουν συνειδητά.

Είναι οι ελάχιστοι που απέχουν αναγκαστικά γιατί δεν μπορούν να προσέλθουν στην κάλπη για διάφορους λόγους (υγείας πχ)

Όμως ο μεγάλος αριθμός απεχόντων διαμορφώνεται από αυτούς που "σιχάθηκαν" τους πολιτικούς. Τους ακούμε συχνά να λένε: "Τους είδα, όλοι ίδιοι είναι".

Βέβαια, πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που νομίζουν ότι πετυχαίνουν. Με τον τρόπο τους διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα, χωρίς να αποδυναμώνουν τους πολιτικούς.

Επειδή η αποχή, όπως και τα λευκά και τα άκυρα δεν προσμετρώνται, επιβραβεύεται ο πρώτος συνδυασμός που τις περισσότερες φορές είναι αυτός που οι απέχοντες δε θέλουν να κυριαρχήσει!!!

Πρέπει να καταλάβουν οι πολίτες ότι η αποχή τους ουσιαστικά βοηθά αυτούς που υποτίθεται δεν γουστάρουν ή θέλουν να τιμωρήσουν!!!

Ας πούμε και για το μύθο ότι αν η αποχή ξεπεράσει το 50%, τότε οι εκλογές είναι άκυρες. Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Όσο μεγάλη και αν είναι η αποχή, όσο μεγάλο και αν είναι το ποσοστό των λευκών ή των άκυρων ψηφοδελτίων. Και 100 έγκυρα ψηφοδέλτια να υπάρχουν, ο συνδυασμός που θα πάρει τα 43 ,κερδίζει!!!

Εν κατακλείδι, ο πολίτης που απέχει από τις εκλογές έχει την ίδια ευθύνη με αυτόν που συμμετέχει για το εκλογικό αποτέλεσμα. Η αποχή δεν τον κάνει άμοιρο ευθυνών. Και ίσως να έχει μεγαλύτερη ευθύνη γιατί προάγει τη μοιρολατρία που είναι αυτό που εξυπηρετεί την όποια εξουσία, ιδίως αυτή που θέλει να λειτουργήσει εις βάρος της πλειοψηφίας.

(*) Συνταξιούχος φιλόλογος