Έγκλημα πολέμου η ισοπέδωση της Γάζας και η σφαγή των Παλαιστινίων 

Γράφει ο Γιάννης Μητράκος

Δεν υπάρχει καλός πόλεμος. Αυτή είναι μια αλήθεια ξεκάθαρη που στηρίζεται στην ιστορική εμπειρία των αμέτρητων ανθρωποσφαγών και καταστροφών στη διάρκεια της ζωής της ανθρωπότητας. Παρόλα αυτά πόλεμοι γίνονται και θα γίνονται όσο ο άνθρωπος αποφεύγει να λύσει τα προβλήματά του με ειρηνικό τρόπο. Στη σημερινή εποχή έχουμε την ατυχία να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο απεχθείς πολέμους: αυτόν της Ουκρανίας και τον πρόσφατο της Γάζας. Εξετάζοντας, όμως, συγκριτικά τους δύο αυτούς πολέμους δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε το προφανές δηλαδή στην Ουκρανία οι Ρώσοι έχουν αποφύγει τις άσκοπες ευρείες καταστροφές και το θάνατο μεγάλου αριθμού αμάχων σε σημείο που να συμπεραίνει κάποιος πως η σύγκρουση σήμερα, μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών, έχει περιοριστεί σχεδόν μόνο στα αντίπαλα στρατεύματα.

Στην περίπτωση της εισβολής του Ισραήλ στην παλαιστινιακή Γάζα τα πράγματα εξαρχής ξέφυγαν από κάθε αναγνωρισμένο κανόνα πολέμου και των προβλέψεων των διεθνών συνθηκών. Ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί την υπεροπλία του ως μέσο μαζικής καταστροφής και θανάτου, αδιαφορώντας για το γεγονός πως ισοπεδώνει τις παλαιστινιακές πόλεις και βομβαρδίζει αθώους άμαχους πολίτες προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων και ιδίως παιδιών. Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες του Ισραήλ έχουν βρει την εύκολη και αβάσιμη δικαιολογία πως κάθε στόχος που βομβαρδίζεται, είτε είναι κατοικία, είτε είναι σχολείο, είτε είναι νοσοκομείο, οτιδήποτε κι αν είναι, θεωρείται ως καταφύγιο των αρχηγών και των πολεμιστών της Χαμάς. Άρα κάθε πλήγμα και κάθε θύμα είναι δικαιολογημένο, αφού ο σκοπός είναι να καταστραφεί η οργάνωση της Χαμάς!

Πρόσφατα κάποια ισραηλινά μέσα έδειξαν τις αποτρόπαιες εικόνες ντροπής των αιχμαλωτισμένων παλαιστινίων που βρίσκονται στο έλεος των ισραηλινών στρατιωτών: γυμνοί μόνο με το εσώρουχο και δεμένοι πισθάγκωνα! Μια τέτοια ανάλογη, αλλά περιορισμένης έκτασης, εικόνα είχαμε στο παρελθόν στον πόλεμο του Ιράκ με αισχρότητες που διέπραξαν αμερικανοί στρατιώτες σε βάρος αιχμάλωτων ιρακινών και μετέπειτα στους έγκλειστους του Γκουαντανάμο.«Εύγε» στους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες του Ισραήλ που με αυτή την εγκληματική συμπεριφορά τους ακυρώνουν κάθε φιλοϊσραηλινό συναίσθημα και προδίδουν τη θυσία των προγόνων τους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης του 2 ου Παγκοσμίου Πολέμου.Είναι κρίμα γιατί μέσα στην ισραηλινή κοινωνία υπάρχει μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού, πιθανόν η μεγαλύτερη, που αναγνωρίζει το δικαίωμα των Παλαιστινίων να έχουν δική τους πατρίδα και δικό τους κράτος, που επιθυμεί την πραγμάτωση μιας διαρκούς ειρήνης και την εδραίωση σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας ανάμεσα στους δύο λαούς.

Πολλοί είναι αυτοί που υποπτεύονται ότι πίσω από τη δικαιολογημένη αντίδραση του Ισραήλ στην επίθεση της Χαμάς κατά αθώων πολιτών, που εξελίχθηκε σ’ αυτόν τον ελεεινό πόλεμο, κρύβονται οι πολιτικές επιδιώξεις του κ. Νετανιάχου, ο οποίος ΄καθημερινά έβλεπε τη δημοτικότητά του να καταρρέει με γοργούς ρυθμούς. Εκτός του μικροκομματικού προσωπικού κέρδους του ισραηλινού πρωθυπουργού είναι βέβαιο πως αυτή η πολεμική σύρραξη εξυπηρετεί τα σχέδια της σιωνιστικής ακροδεξιάς που ονειρεύεται την εξαφάνιση των Παλαιστινίων και την ένταξη των εδαφών τους στο κράτος του Ισραήλ. Παρατηρώντας τις απάνθρωπες εικόνες από τις ισραηλινές ωμότητες δεν μπορεί κάποιος παρά να αναρωτηθεί: Τόση ανοησία υπάρχει στο μυαλό των ιθυνόντων του Ισραήλ; Δεν καταλαβαίνουν ότι απ’ αυτά τα παιδιά που βιώνουν την άδικη βία και βλέπουν τους δικούς τους να χάνονται από τις ισραηλινές βόμβες θα προέλθει η επόμενη γενιά μαχητών εναντίον του Ισραήλ; Δε συνειδητοποιούν ότι πολλοί απ’ αυτούς τους γυμνωμένους και ταπεινωμένους Παλαιστίνιους θα γίνουν οι επόμενοι βομβιστές και «τρομοκράτες»;

Ο γνωστός ηθοποιός Πήτερ Ουστίνωφ, ένας ευφυής άνθρωπος, είχε πει: «Η τρομοκρατία είναι ο πόλεμος των φτωχών και ο πόλεμος είναι η τρομοκρατία των πλουσίων». Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. έχουν χρέος να επέμβουν, όχι με υποκριτικά λόγια αλλά με πράξεις και να υποχρεώσουν το Ισραήλ να σταματήσει την ισοπέδωση της Γάζας και τη σφαγή των αθώων αμάχων για να ξεκινήσει ένας ειλικρινής διάλογος με τους Παλαιστίνιους για να αποκτήσουν δική τους πατρίδα, να ιδρυθεί το παλαιστινιακό κράτος και να αφήσουν πίσω τους οι δύο λαοί τη βία, το αίμα και την καταστροφή. Κι ας εγκαταλείψει ο κ. Νετανιάχου το δήθεν ανένδοτο ύφος σε σχέση με την προοπτική του διαλόγου, γιατί ένας δικός τους στρατιωτικός και πολιτικός ο Μοσέ Νταγιάν (1915-1981) είχε απερίφραστα δηλώσει: «Αν θέλεις να κάνεις ειρήνη μη μιλάς με τους φίλους. Μίλα με τους εχθρούς σου!».

Οι Ισραηλινοί πρέπει να καταλάβουν πως το δίκιο που είχαν με την εκτέλεση των δικών τους αμάχων και τη σύλληψη πολιτών ομήρων από τη Χαμάς το έχασαν με τον ισοπεδωτικό τρόπο που απάντησαν και συνεχίζουν να απαντούν στη λωρίδα της Γάζας. Αυτές οι εγκληματικές πράξεις στις οποίες προβαίνει ο ισραηλινός στρατός δεν δικαιολογούνται με τίποτα. Όπως είχε γράψει ο Αμερικάνος ιστορικός Howard Zinn (1922-2010): «Δεν υπάρχει σημαία αρκετά μεγάλη για να καλύψει τη ντροπή να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους».