Βρισκόμαστε περίπου στο μέσον του φετινού tour και παίκτες όπως ο Αμερικανός Reilly Opelka (70ος τη στιγμή που γράφεται το κείμενο στην παγκόσμια κατάταξη) και ο Γάλλος Giovanni Mpetshi Perricard (36ος), τραβάνε την προσοχή του κοινού, ανεξάρτητα από τις πορείες τους στα τουρνουά.

Αυτοί οι δύο παίκτες κεντρίζουν το ενδιαφέρον των φίλων του τένις όχι μόνο λόγω του ύψους τους (2.11 και 2 μέτρα αντίστοιχα), αλλά και λόγω των πολύ δυνατών σερβίς τους. Ένα στοιχείο που οι παίκτες του στοιχήματος που ασχολούνται με το τένις προσέχουν πολύ, όσο και τις εταιρίες στις οποίες επιλέγουν να παίξουν μέσα από το https://betbrothers.gr/. Ένα καλό σερβίς αποτελεί ισχυρό όπλο, με αποτέλεσμα οι παίκτες με τέτοια ύψη να μην ξεχωρίζουν μόνο λόγω της φυσικής τους εμφάνισης, αλλά και λόγω αυτού του σημαντικού πλεονεκτήματος που έχουν στο γήπεδο.

Ποιος ακριβώς είναι όμως ο λόγος που το ύψος βοηθά τόσο πολύ στη δημιουργία αυτών των καταιγιστικών σερβίς; Η απάντηση βρίσκεται σε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες αρχές της φυσικής και της μηχανικής.

Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα!

Η σχέση μεταξύ ύψους και δύναμης στο σερβίς δεν είναι απλώς μια θεωρία. Αναλύσεις των παικτών της ATP δείχνουν ότι τα μάτια μας δεν μας απατούν.

Ο ταχύτερος σέρβερ όλων των εποχών μπορεί να θεωρηθεί σχετικά κοντός. Ο Αυστραλός Sam Groth έχει ύψος «μόνο» 1.93μ. Αυτό δεν τον εμπόδισε όμως να σκοράρει έναν άσσο με ταχύτητα 263.4 χιλιόμετρα την ώρα κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά ATP Challenger στο Μπουσάν το 2012. Πάντως, οι υπόλοιποι πέντε ταχύτεροι σέρβερ στην ιστορία του ανδρικού τένις, και οκτώ από τους δέκα πρώτους, είχαν όλοτα πράγματα κινούνται σε παρόμοια νούμερα, με την Ισπανίδα Georgina Garcia Perez (1.88μ.) να κατέχει το ρεκόρ με 220 χλμ/ώρα. Και τέσσερις από τις πέντε γρηγορότερες να είναι τουλάχιστον 1.82μ. Η Γερμανίδα Sabine Lisicki είναι η πιο κοντή με ύψος 1.78μ., αν και εξακολουθεί να είναι πάνω από το μέσο όρο.

Η φυσική πίσω από τη δύναμη

Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει το ύψος τόσο μεγάλο πλεονέκτημα για το σερβίς;

Μεταξύ πολλών παραγόντων, τρεις είναι οι πιο βασικοί.

Πρώτον, οι ψηλότεροι παίκτες έχουν γενικά μακρύτερα χέρια τα οποία λειτουργούν ως ενισχυτές ταχύτητας. Με όρους φυσικής, η ταχύτητα του χεριού (και της προέκτασής του που είναι η ρακέτα) είναι περίπου ίση με το μήκος του χεριού, πολλαπλασιασμένο με την ταχύτητα περιστροφής του! Για να το πούμε ελληνικά, μακρύτερα χέρια σημαίνουν και μεγαλύτερη ταχύτητα ρακέτας.

Φυσικά, μπορεί να πει κανείς ότι τα μακρύτερα χέρια είναι βαρύτερα και επομένως πιο δύσκολο να κινηθούν γρήγορα. Ενώ αυτό ισχύει για τα πόδια (γι' αυτό και οι περισσότεροι από τους ταχύτερους σπρίντερ στον κόσμο δεν είναι πολύ ψηλοί), τα χέρια είναι σχετικά ελαφριά. Το πλεονέκτημα της ταχύτητας που προσφέρει το μήκος υπερισχύει οποιασδήποτε μικρής επιβάρυνσης λόγω του βάρους.

Καλύτερη γωνία επίθεσης

Το δεύτερο πλεονέκτημα έχει να κάνει με τη γεωμετρία.

Οι ψηλότεροι παίκτες μπορούν να χτυπήσουν την μπάλα σε υψηλότερο σημείο, οπότε είναι πιο εύκολο να τοποθετήσουν τη μπάλα τους μέσα στο service box του αντιπάλου, κάτι που τους δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια να το κάνουν καλύτερα και με μεγαλύτερη ταχύτητα από πιο βραχύσωμους αθλητές.

Φανταστείτε απλά να προσπαθείτε να ρίξετε ένα τσαλακωμένο κομμάτι χαρτί σε έναν κάδο από πάνω του σε σύγκριση με το να το ρίξετε από το πλάι. Όταν βρίσκεστε πάνω από το καλάθι, μπορείτε να το ρίξετε με μεγαλύτερη ταχύτητα πετυχαίνοντας τον στόχο σας, αλλά από το πλάι, το χαρτί είναι πιθανότερο να χτυπήσει το μπροστινό μέρος του κάδου ή να περάσει από πάνω του.

Το ίδιο ισχύει και στο τένις. Οι ψηλότεροι παίκτες μπορούν να χτυπήσουν δυνατά σερβίς με μεγαλύτερη γωνία πάνω από το φιλέ, τα οποία καταλήγουν με μεγαλύτερη ασφάλεια εντός του service box του αντιπάλου.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ψηλότεροι παίκτες να μπορούν να σερβίρουν δυνατά τοποθετώντας τη μπάλα σε οποιοδήποτε σημείο του service box, ανοίγοντας το παιχνίδι τους και δυσκολεύοντας τον αντίπαλο στην υποδοχή. Ένας πιο κοντός παίκτης πρέπει να είναι πολύ πιο ακριβής με τη γωνία εισόδου πάνω από το φιλέ για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα και συνήθως πρέπει να στοχεύει με τα δυνατότερα σερβίς του το κέντρο του κουτιού. Όσον αφορά στο στοίχημα τώρα, αν κάποιος είναι γνώστης όλων αυτών, μπορεί να εκμεταλλευτεί καλύτερα τις αγορές στοιχήματος που προσφέρονται και για τις οποίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα σε αξιολογήσεις όπως αυτή: https://betbrothers.gr/winmasters/.

Τεχνική: η ελευθερία να κινείσαι ελεύθερα

Το τρίτο πλεονέκτημα είναι ίσως και το πιο ενδιαφέρον: οι ψηλότεροι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιούν πιο επιθετικές τεχνικές σερβίς, επειδή έχουν μεγαλύτερο περιθώριο για λάθη.

Στο σερβίς, οι παίκτες χρησιμοποιούν συγκεκριμένα μοτίβα χτυπήματος. Πρόκειται για μια σύνθετη ακολουθία κινήσεων που ξεκινά από τα πόδια, συνεχίζεται με τη περιστροφή του σώματος και τελειώνει με τη κίνηση του χεριού σε συνδυασμό με τη ρακέτα που μοιάζει με μαστίγιο.

Αυτό το μοτίβο κίνησης, εφόσον γίνει σωστά, μπορεί να παράξει τεράστια δύναμη, αλλά είναι παράλληλα και δύσκολο να ελεγχθεί.

Για παράδειγμα, στις ρίψεις χρησιμοποιούμε ένα μοτίβο που εστιάζει στη δύναμη και τη ταχύτητα, αλλά χρησιμοποιούμε διαφορετικό μοτίβο όταν προσπαθούμε να χτυπήσουμε το κέντρο ενός στόχου, για παράδειγμα σε ένα ταμπλό με βελάκια. Δηλαδή, η τεχνική που χρησιμοποιούμε για την ταχύτητα είναι διαφορετική από την τεχνική για την ακρίβεια.

Οι ψηλότεροι παίκτες με τις ευνοϊκές γωνίες και το υψηλότερο σημείο επαφής μπορούν να βάλουν περισσότερη έκρηξη, σε μία τεχνική που μοιάζει με ρίψη, μην έχοντας πρόβλημα στο να στείλουν την μπάλα εντός του κουτιού του αντιπάλου τους.

Οι πιο κοντοί παίκτες από την άλλη, συχνά αναγκάζονται να χρησιμοποιούν μία πιο ελεγχόμενη κίνηση για να αποφύγουν τα σφάλματα. Έχουν μικρότερο περιθώριο για λάθη, οπότε πάνε σε πιο συντηρητικές τεχνικές σερβίς για μεγαλύτερη ακρίβεια.

Ελπίδα για τους όχι και τόσο ψηλούς

Αλλά πριν οι πιο κοντοί παίκτες απελπιστούν, πρέπει να θυμόμαστε ότι μερικοί από τους μεγαλύτερους παίκτες του τένις έχουν κυριαρχήσει χωρίς να είναι ιδιαίτερα ψηλοί.

Οι σύγχρονοι θρύλοι Serena Williams (1.78 μ.), Roger Federer και Rafael Nadal (και οι δύο 1.85 μ.) δεν είναι τίποτα γίγαντες, αλλά είχαν εντυπωσιακά νούμερα στο σερβίς τους και ακόμη πιο θρυλικά ρεκόρ νικών-ηττών.

Αυτοί οι παίκτες απέδειξαν ότι το σερβίς δεν έχει να κάνει μόνο με τη δύναμη. Η ισορροπία, η ακρίβεια, η περιστροφή της μπάλας, η τοποθέτηση του σερβίς στο κουτί του αντιπάλου και η ικανότητα να κρύβεις την πορεία του σερβίς σου είναι κρίσιμες δεξιότητες που χρειάζονται χιλιάδες ώρες εξάσκησης, σε συνδυασμό με πολύ ταλέντο για να τελειοποιηθούν.

Ένα καλά τοποθετημένο σερβίς με ταχύτητα 180 χλμ/ώρα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό από μια ρουκέτα με ταχύτητα 220 χλμ/ώρα που ο αντίπαλός σου ξέρει ότι έρχεται. Άλλωστε, όπως λέει και ο Μουράτογλου, η επιστροφή του σερβίς του αντιπάλου μπορεί να αποδειχθεί πιο σημαντικό χτύπημα και από το ίδιο το σερβίς!

Έτσι, ενώ το ύψος προσφέρει σίγουρα κάποια φυσικά πλεονεκτήματα στο σερβίς, είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Το τένις ήταν και παραμένει ένα άθλημα όπου η τεχνική, η στρατηγική και η αφοσίωση στην προπόνηση μπορούν να βοηθήσουν παίκτες οποιουδήποτε ύψους να στοχεύσουν και να φτάσουν στην κορυφή.