Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη, ξεχωριστή ή διακεκριμένη ανάλυση για να γίνουν αντιληπτά και κατανοητά τα έργα και οι ημέρες του Έλληνα πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Ο χρόνος που πέρασε δεν αποτέλεσε περίοδο πολιτικής, οικονομικής και ηθικής ανάκαμψης. Το σύνολο των καθημερινών εκφάνσεων ήταν αποτέλεσμα ενός βαρύ φορτίου ενσαρκωμένου αμοραλισμού και εκμηδένισης της ανθρώπινης υπόστασης και αξιοπρέπειας. Η ζωή κινήθηκε ανάμεσα σε ευτελείς θέσεις, αντικοινωνικά νομοθετήματα και επιτελικές φαιδρότητες και δεν εύρισκε χειρολαβή για να κρατηθεί όρθια από τον ορυμαγδό των κατευθυνόμενων επιλογών. Οι συνθήκες δεν επέτρεψαν στις σκέψεις να συλλογιστούν και στις αντιδράσεις να εκφραστούν, αφού ήταν έντεχνα και αυστηρά αφυδατωμένες, αποδυναμωμένες, αποστεωμένες και περίκλειστες. Αρουραίοι (τζάμπα μάγκες) λυμαίνονταν τα ευρωπαϊκά αγροτικά κονδύλια θεωρώντας ότι η παλικαριά και η εξυπνάδα είναι πλεονέκτημα των λίγων, αφού βέβαια είχαν εξασφαλίσει την κάλυψη, την προστασία και την ατιμωρησία. Με την Ελλάδα να τοποθετείται σήμερα στο επίκεντρο διεθνούς διασυρμού. (Politico)

Το νεοφιλελεύθερο σύστημα, που εφαρμόζεται τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα, με τη συσσώρευση των κοινωνικοοικονομικών αδιεξόδων εμφανίζει αυταρχικές μέχρι απολυταρχικές τάσεις πολιτικού δεσποτισμού. Οι παρεμβάσεις του κράτους υπέρ της ιδιωτικής οικονομίας και της ελεύθερης ασύδοτης αγοράς, η προώθηση και η στήριξη των ιδιωτικών επενδύσεων με περιορισμό της διαπραγματευτικής δύναμης των εργατικών συνδικάτων, έχουν επιφέρει μια πρωτόγνωρη άσκηση επιλεκτικής πολιτικής. Οι απευθείας αναθέσεις, οι στημένοι διαγωνισμοί, οι διορισμοί κολλητών και κουμπάρων σε διευθυντικές θέσεις δημόσιων οργανισμών, το αχαλίνωτο ρουσφέτι, το μαύρο χρήμα και οι υποψίες για διαφθορά στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων εκπέμπουν έντονη δυσοσμία και αποφορά στο δημόσιο βίο. Η δημιουργία εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων με ταυτόχρονη φτωχοποίηση των οικονομικά ευάλωτων πολιτών με τη μη στήριξη των ολοένα διογκούμενων κοινωνικών αναγκών ήταν πραγματικότητα. Έτσι μειώθηκαν δραστικά οι κοινωνικές δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια κ.λπ., ώστε να δοθεί χώρος για κάλυψη των κενών από τους ιδιώτες. Οι επιπτώσεις είναι γνωστές. Η ανισοκατανομή του εισοδήματος, το δημογραφικό πρόβλημα, η ερήμωση της υπαίθρου, η φυγή των επιστημόνων στο εξωτερικό και γενικά η υποβάθμιση της ζωής είναι πλέον ελληνικές κατακτήσεις. Και ο Έλληνας πολίτης μεσαίου και κατώτερου εισοδήματος αγωνίζεται μέρα και νύχτα για τη στοιχειώδη επιβίωση.

Οι υποκλοπές, οι παρακολουθήσεις πολιτικών, στρατιωτικών και δημοσιογράφων, οι συγκαλύψεις για το έγκλημα των Τεμπών, τα σημεία και τέρατα στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής από τη μεθοδευμένη απόκρυψη της αλήθειας για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι παράνομες παρακρατημένες εισφορές του ΕΛΓΑ και ο άθλιος κυβερνητικός αντίλογος αποκαλύπτουν ότι οι κυβερνώντες ψυχροί και αδίστακτοι, δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, προκειμένου να ικανοποιήσουν γαλάζιους υποστηρικτές τους.

Εμείς θα γίνουμε ώριμοι, ολοκληρωμένοι και ενεργοί πολίτες, όταν μάθουμε να ξεχωρίζουμε τη μάχη των ιδεών από τη μάχη των θέσεων. Όταν το πάθος των μοιραίων πολιτικών για την εξουσία έχει καταγραφεί στη συνείδησή μας, μέσα και από τις δικές μας, προσωπικές, τραγικές εμπειρίες. Όταν ο υπουργός Οικονομικών, ως υπουργός Παιδείας, κατάργησε από τη Μ. Εκπαίδευση τα μαθήματα των Ανθρωπιστικών Σπουδών (γιατί κάνουν τα παιδιά αριστερά, σύμφωνα με τον πρώην τηλεπωλητή), δεν δίστασε να εισηγηθεί τον νόμο περί εγκατάστασης ιδιωτικών πανεπιστημίων - θέση, που κανείς στο παρελθόν δεν τόλμησε ούτε να σκεφτεί - διευρύνοντας τις οικονομικές, κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες παραβιάζοντας ωμά και ξεδιάντροπα το άρθρο 16 του Συντάγματος. Έτσι, οι φοιτητές που διαγράφονται από τα δημόσια ΑΕΙ θα γίνουν «πελάτες» των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μια απόφαση απροκάλυπτου πολιτικού κυνισμού. Και όμως, το μέλος αυτό της κυβέρνησης θεωρείται εξόχως επιτυχημένο και προάγεται στην προεδρία του Eurogroup.

Έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι Έλληνες δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς. Σκάνδαλα, διαφθορά, μίζες και απάτες είναι το πλούσιο υλικό για τη διαμορφωθείσα κατάσταση. Η έρευνα του αμερικανικού ινστιτούτου Pew καταγράφει απλά ότι είμαστε η χώρα που εμπιστευόμαστε λιγότερο από κάθε άλλη τα κόμματα και τους πολιτικούς που εκλέγουμε (78% έναντι 47% μέσου όρου), ενώ συμπεραίνει και κάτι ακόμα χειρότερο. Το 83% πιστεύει ότι χρειάζονται μεγάλες αλλαγές ή πλήρης ανατροπή.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει με ταχείς ρυθμούς προς άγνωστες κατευθύνσεις έχουμε ανάγκη την επαναφορά των κανόνων της ηθικής, του ανθρωπισμού και του πολιτισμού. Να προτάξουμε τις καθολικά παραδεκτές αρχές και αξίες, στις οποίες στοιχήθηκαν και αναπτύχθηκαν οι κοινωνίες του παρελθόντος. Όχι για να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο, αλλά για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε τη νέα χρονιά. Όλα τα στοιχεία από την εμπειρία πιστοποιούν και βεβαιώνουν ότι αν δεν υπάρξει ανάχωμα στο συρφετό των επιβολών, αν δεν υπάρξει αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς, μια ίδια ή και χειρότερη χρονιά ξεπροβάλει. Είναι προεκλογική, ίσως και εκλογική με αλλαγή του εκλογικού νόμου και πρέπει να υπάρξει μεταστροφή του ηθικού, πολιτικού και οικονομικού πλαισίου. Γιατί η εικόνα από τα έδρανα της εξουσίας είναι η γελοιογραφία της χώρας, την οποία εμείς δημιουργήσαμε.

Και επειδή αυτές τις ημέρες οι κούφιες ευχές δίνουν και παίρνουν, ας ελπίσουμε ότι με τη νέα χρονιά οι προσδοκίες, έστω και ελάχιστες, θα πραγματοποιηθούν. Επιβάλλεται να ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας και να ξανασυναντήσουμε τον πραγματικό εαυτό μας. Να συγκολλήσουμε τα ακρωτηριασμένα μέλη μας, να ανακτήσουμε τον δυναμισμό, τη φυσική συγκρότηση και την πνευματική μας διαύγεια που έχουν πληγεί μέχρι και αφαιρεθεί τα τελευταία χρόνια. Να επαναφέρουμε τη χώρα στις ράγες της ανάπτυξης και της προκοπής όλων ανεξαίρετα. Γιατί η χώρα μπορεί να σωθεί μόνο αν αλλάξει ρότα, με τη συμπόρευση, την κινητοποίηση και τον συνεχή αγώνα των υγιώς σκεφτόμενων πολιτών.