Σπαρτιάτισσα, φυσιογνωμία χαμηλών τόνων, έχει συνδέσει το όνομά της με το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού αλλά και με την προοπτική ανάδειξης και αξιοποίησης της Αρχαίας Σπάρτης, του Βυζαντινού Μυστρά όπως και της υπόθεσης του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου της Σπάρτης.

Γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1952. Κόρη του αείμνηστου Σπύρου Λούβη και της Ανίτας Γιατράκου – Λούβη.

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I).

Το 1980 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στον τομέα της Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης.

Εργάστηκε ως γραμματέας της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην UNESCO (1978-1979) και ως αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού (1980-81, 1982-83, 1985-86), όπου συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα του Υπουργείου και στο ανασκαφικό πρόγραμμα της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Δίδαξε βυζαντινή τέχνη στη Σχολή Ξεναγών (1983-1989).

Δίδαξε βυζαντινή και μεσαιωνική τέχνη στον πρώτο κύκλο σπουδών του Πανεπιστημίου της Nanterre – Paris X στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (1990-2000). Από το 1986 εργάστηκε στο Πολιτιστικό Τεχνολογικό ΄Ιδρυμα της ΕΤΒΑ.

Εως το 1997 ήταν Αναπληρώτρια Διευθύντρια και από το 2002 Διευθύντρια.

Το 2002 ανέλαβε τη Γενική Διεύθυνση του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το οποίο υπηρετεί τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς με έμφαση στην παραδοσιακή τεχνολογία και τη βιομηχανική αρχαιολογία.

Υπό την εποπτεία της έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί αναπτυσσόμενο το Δίκτυο Μουσείων του ΠΙΟΠ, που ως σήμερα αριθμεί 7 (επτά) μουσεία.

Από το 2006 έως σήμερα είναι μέλος του Συμβουλίου Μουσείων.

Εχει συμμετάσχει σε συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε πολλά επιστημονικά περιοδικά.

Με απόφαση του αναπληρωτή Υπουργού Πολιτισμού, Νίκου Ξυδάκη, ορίστηκε η νέα σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων όπου η Ασπασία Λούβη ορίστηκε Πρόεδρος.