ΣΠΑΡΤΗ. H μέρα ήταν λαμπρή. Ο φυσικός ήλιος, το «Τη Υπερμάχω» στην Ευαγγελίστρια Σπάρτης, οι δάσκαλοι, οι παιάνες και η νεολαία γόμωσαν την ημέρα και έτσι λυτρώθηκε ο λαός.

Πολλές εκατοντάδες πολίτες ένιωσαν τη χαρά και τη συγκίνηση μιας διπλής Εθνικής και θρησκευτικής Γιορτής στο γέμισμα του Μάρτη.

25η Μαρτίου 2017. Η πόλη της Σπάρτης σημαιοσστολισμένη. Η Δοξολογία στον πανηγυρίζοντα Μητροπολιτικό Ιερό Ναό χοροστατούντος του κ. Ευσταθίου. Καλά τα είπε ο Νίκος Κουφός και ακόμα καλύτερα ο δάσκαλος του μικρού σχολειού. Παιδιά και έφηβοι με εξηγήσιμη την λατρεία στα παραδοσιακές φορεσιές, γονιδιακή η καταβολή. Μάτια καθαρά, τόσο καθαρά που ο προβληματισμός και η αγωνία τους μας αφορά όλους. Θέλουν να μας δείξουν ότι μπορούν και ότι αξίζουν… Γι’ αυτό και δεν βολεύονται όταν πρέπει να σταθούν πλάι ή πίσω από τις Αρχές, αλλά καμαρώνουν όταν παρελαύνουν, γιατί είναι δική τους η πορεία…

Τα δαφνοστέφανα εκεί, στο κενοτάφιο του Λεωνίδα, που ενέπνευσε Κολοκοτρωναίους και Μαυρομιχαλαίους. Μπορεί η διχόνοια να φύεται ανάμεσα στις δάφνες αλλά μαραίνεται πιο γρήγορα…

Η ώρα έχει πάει 12 το μεσημέρι. Σπάρτη, 25 Μαρτίου, ημέρα Σάββατο.

Η παρέλαση ξεκινά.

Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. Πασχίζει σήμερα στα χαρακώματα της ειρήνης.

Ειδικά Σχολεία, χαμογελούν σε ένα Καιάδα που ποτέ δεν ήταν αληθινός.

Δημοτικά Σχολεία. Ευτυχώς, όσες και αν είναι οι ελλείψεις πάντα θα υπάρχει πλεόνασμα φροντίδας και αγωγής.

Γυμνάσια και Λύκεια. Αχαλίνωτη δίψα για ζωή σε άνυδρους δρόμους. Βλέπεις στα μάτια τους μια προδιαγεγραμμένη δοκιμασία. Άλλος θα αντέξει, άλλος θα λυγίσει, άλλος θα βολευτεί, άλλος θα φύγει.

Λύκειο των Ελληνίδων. Δείγμα Ελλάδας. Εκχύλισμα Πατρίδας. Σκεύος μνήμης.

Ελληνικής Αστυνομία. Είναι παρούσα αλλά ξέρει ότι πρέπει και να το δείχνει. Παρούσα στη λεωφόρο, παρούσα και στα στενά της πόλης και την 25η Μαρτίου…

Ελληνικός Στρατός. Αριθμός μικρός, Σκοπός ιερός, Στόχος ορατός. Από Κολλέγιο δοκιμασίας και κρίσεως πρέπει να γίνει ο εγγυητής της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας. Χρειάζεται αγώνας.

Φιλαρμονική Σπάρτης. Όσο η μουσική θα οδηγεί την καρδιά θα είναι χρήσιμη σύμμαχος της αφύπνισης.

Λαός. Άλλος για να δει το καμάρι, άλλος για νιώσει την ημέρα, άλλος για ένα μεσημέρι με κόσμο και ούζο, άλλος γιατί έτσι έμαθε, άλλος γιατί νιώθει το χρέος. Όλοι εκεί. Ο ήλιος δεν άφησε τη βροχή άλλων εποχών να δοκιμάσει το αγέρωχο του φρονήματος. Ήλιος και συνθήκες για να λάμψει η γιορτή, ούτε ένα σύννεφο πάνω από τη μνήμη.

Η πλατεία ήταν γεμάτη… Κύκλοι, ρυθμοί, βήματα, από παντού, από παλιά μέχρι να έρθει η στιγμή του Τσάμικου. Κορύφωση λες και σε πανηγύρι λαϊκό.Τουλάχιστον σπέρνουν χορό…

25η Μαρτίου 2017.

Πασχίζουμε να αφηγηθούμε και να απεικονίσουμε μαζί Παναγιά και Ελλάδα. Η Παναγιά δεν έχει ανάγκη…

Οι Έλληνες πριν από 196 χρόνια (τότε ήταν η στιγμή της έκρηξης) είχαν τα ίδια πάθη. Είχαν τα ίδια πάθει… Τι τους οδήγησε σε αυτό που εμείς λέμε Επανάσταση;

Ας διαβάσουμε ιστορία. Ας ρωτήσουμε τους σοφούς της εποχής. Ας νιώσουμε την καρδιά μας και ας πορευθούμε. Η 25η Μαρτίου του 2018 μπορεί να έχει ανάγκη τη συνειδητή παρουσία μας.