του Γρηγόρη Αποστολάκου, Βουλευτή Ν.Δ. Ν. Λακωνίας, Αναπληρωτή Υπεύθυνου Τομέα Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης.

Είναι προφανές ότι οποιαδήποτε χώρα επιδιώκει να αντιμετωπίσει μία μείζονα κρίση χρειάζεται αφενός κυβερνητική σταθερότητα, αφετέρου ασφάλεια στην οικονομική και κοινωνική λειτουργία της. Όπως η φύση απεχθάνεται το κενό, έτσι η επιχειρηματικότητα απεχθάνεται την αβεβαιότητα. Τα τελευταία δύο χρόνια, το αξίωμα αυτό επιβεβαιώνεται με τον πλέον αρνητικό τρόπο στην περίπτωση της Ελληνικής πραγματικότητας.

Η εθνική μας οικονομία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη, μεταπολεμική κρίση. Η ύφεση βαθαίνει συνεχώς. Ο επιχειρήσεις καλούνται να δραστηριοποιηθούν μέσα σε ένα ιδιαιτέρως εχθρικό και ανασφαλές περιβάλλον. Αρκετές δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και οδηγούνται σε λουκέτο που σημαίνει απώλεια θέσεων εργασίας και αύξηση της ανεργίας. Η ρευστότητα στην αγορά φθίνει και η επενδυτική πρωτοβουλία προερχόμενη τόσο από τις εγχώριες δυνάμεις, όσο κι από το εξωτερικό, είναι απογοητευτική.

Η κατάσταση αυτή αντί να αναστρέφεται, χειροτερεύει συνεχώς. Αντί οι ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, τα καθιστούν όλο και πιο οξυμένα. Οι υποτιθέμενες λύσεις αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Οι διαδοχικές παρεμβάσεις ατελέσφορες. Η κρίση παραμένει εδώ και διαρκώς επιδεινώνεται.
Το κλίμα αυτό επιβαρύνεται από την ανασφάλεια για τη γενικότερη λειτουργία της χώρας. Αβεβαιότητα για την οικονομία. Αβεβαιότητα για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Αβεβαιότητα για τις πολιτικές εξελίξεις. Αβεβαιότητα για το αύριο.

Η μείωση και η ενδεχόμενη εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Δημόσιου Χρέους, η σταθεροποίηση του τραπεζικού και του ασφαλιστικού συστήματος, η εξασφάλιση των καταθέσεων και γενικότερα οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο προσφάτως εγκριθέν Πρόγραμμα Οικονομικής Βοήθειας της Ελλάδας από το Eurogroup αφενός απέτρεψαν τον κίνδυνο της ασύντακτης χρεοκοπίας της χώρας, αφετέρου επιβεβαίωσαν τη νομοτελειακή ανάγκη να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη.

Η αλλαγή πορείας της χώρας όμως, επί τη βάσει ενός οργανωμένου σχεδίου ανασύνταξης, περνά υποχρεωτικά μέσα από την προοπτική των άμεσων εκλογών και την ανάδειξη νέας κυβέρνησης που θα θωρακίσει την προσπάθεια για τη δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και ηρεμίας στην οικονομία και στη χώρα, γενικότερα. Η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού που υφίσταται τα πάνδεινα, έχει βαθειά αυτογνωσία και ένστικτο επιβίωσης. Η απάντηση στο δίλλημα Ευρώ ή Δραχμή, Ε.Ε. ή απομόνωση θα καθορίσει την πορεία της πατρίδας μας τα επόμενα χρόνια.

Όσοι πιστεύουμε την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας οφείλουμε να πείσουμε τάχιστα τους πολίτες για τον χρόνο, το σχέδιο, τον τρόπο σωτηρίας της χώρας, όπως και για την καταλληλότητα των προσώπων. Λύση στο πρόβλημα δεν μπορούν να δώσουν ούτε η κατάργηση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, ούτε η δημαγωγία πάνω στη διάρρηξη του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής συνοχής.

Οι εκλογές θα βάλουν τέλος στην αβεβαιότητα και οι Έλληνες πολίτες θα αποφασίσουν ποιοι θα αναλάβουν τις τύχες της χώρας για την κρίσιμη επόμενη περίοδο. Μία νέα, με νωπή, ισχυρή λαϊκή εντολή και αυτοδύναμη κυβέρνηση που θα φέρει σταθερότητα στον τόπο, θα απελευθερώσει τις δυνάμεις της οικονομίας και θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση.