Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

«Το αριστούργημα του τόπου, του χώρου και του χρόνου, που θυμίζει το μεγαλείο μιας λαμπρής εποχής έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Ποιος ο βαθύτερος σκοπός της επίθεσης, της πολύπλευρης βεβήλωσης, με τόση απροκάλυπτη πολιτιστική βαρβαρότητα

Μετά από τα απαξιωτικά και ταπεινωτικά που γράφτηκαν και ειπώθηκαν στο εξωτερικό από τη Liberation και το BBC για την ισοπέδωση μεγάλου τμήματος της Ακρόπολης των Αθηνών, μια επίσκεψη είναι η καλύτερη μαρτυρία προκειμένου να πειστούμε οι ίδιοι για το μέγεθος και την αναγκαιότητα του εγχειρήματος.

Αμέσως μετά τα Προπύλαια αρχίζει ο τσιμεντένιος διάδρομος με πλάτος τουλάχιστον δέκα μέτρα και συνεχίζει λίγο στενότερος και αυξομειούμενος να διατρέχει τη βορεινή πλευρά του Παρθενώνα και να διακλαδίζεται, με τον ένα κλάδο προς το Ερέχθειο με τις Καρυάτιδες και τον άλλο προς την ανατολική πλευρά, όπου φαρδαίνει πολύ περισσότερο μπροστά στο παλιό μουσείο της Ακρόπολης. Σε ένα σημείο έχει ακατάλληλη κλίση για τα αμαξίδια των ΑμεΑ, με τις πρώτες μέρες της επίσκεψης να έχουμε πτώση με τραυματισμό και μεταφορά στο νοσοκομείο.

Αρχικά, οι υπεύθυνοι είχαν δώσει την εντύπωση ότι όλα γίνονται για την ομαλή πρόσβαση των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, αλλά πολύ γρήγορα οι στόχοι τους αποκαλύφθηκαν από το μήκος και το πλάτος της επέμβασης. Τώρα, μετά από τις αντιδράσεις, που δυστυχώς έγιναν κατόπιν εορτής, διατυμπανίζουν την ωφελιμότητα της διαφήμισης , λες και η Ακρόπολη, ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά αξιοθέατα του κόσμου, με βαριά ιστορία, ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και ύψιστο σύμβολο της Δημοκρατίας χρειαζόταν για να προβληθεί μια ισοπεδωτική μεταβολή και η μετατροπή της σε πασαρέλα, με την παρέλαση των μοντέλων του διεθνούς οίκου μόδας Dior να επιβεβαιώνει τη σκοπιμότητα και τη «χρησιμότητα» της παρέμβασης. Φαίνεται ότι οι διαμορφωτές δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της ιερόσυλης πράξης καλυπτόμενοι πίσω από το αρχαιολογικό συμβούλιο, το οποίο οι ίδιοι δημιούργησαν κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους. Περπατούν στη ράμπα της ευτέλειας, της δικής τους επινόησης και κατασκευής υπερήφανοι, αγέρωχοι και καμαρωτοί στον τσιμεντοστρωμένο ιερό βράχο της Αθήνας ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, που κανείς στο παρελθόν δεν επιχείρησε ποτέ να πράξει.

Χωρίς αμφιβολία το αρχαίο τοπίο αλλοιώθηκε. Ο Παρθενώνας εντάχθηκε σε ένα τεχνητό περιβάλλον που οι σύγχρονες πολιτικές σκοπιμότητες επέβαλαν παρασυρμένες και γοητευμένες από τις εκδηλώσεις που γίνονται σε ξένα μουσεία και ενέταξαν και τον ιερό βράχο στην εμπορευματοποίηση και την εκμετάλλευση. Ο σεβασμός στον πολιτισμό, τη γλώσσα και την ιστορία έχει καταρρακωθεί. Το αριστούργημα του τόπου, του χώρου και του χρόνου, που θυμίζει το μεγαλείο μιας λαμπρής εποχής έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Ποιος ο βαθύτερος σκοπός της επίθεσης, της πολύπλευρης βεβήλωσης, με τόση απροκάλυπτη πολιτιστική βαρβαρότητα; Μήπως παραμορφώνοντας αισθητικά και αξιακά την Ακρόπολη υποβαθμίζεται η Δημοκρατία, το πολίτευμα που γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα και έχει επικρατήσει σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο; Μήπως οι εραστές του ολοκληρωτισμού και της φίμωσης εδραιώνουν σιγά-σιγά την παρουσία τους και επιβάλουν τις απόψεις τους; Ας μην χύνουμε δάκρυα γι’ αυτά που μας έκλεψαν και εκλιπαρούμε να επιστρέψουν τα γλυπτά που βίαια μας άρπαξαν, αφού μόνοι μας συμβάλουμε στην καταστροφή τους. Πού ήταν οι πνευματικοί άνθρωποι, οι ιστορικοί, οι πραγματικοί Έλληνες αρχαιολόγοι για να μπουν μπροστά, να αντιδράσουν δυναμικά, ώστε να μην επιτρέψουν αυτό το ανοσιούργημα, αυτό το ειδεχθές έγκλημα, το οποίο διαπράχτηκε με πλήρη επίγνωση και διαύγεια κρυφά από την UNESCO; Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτός ο βράχος είναι η καρδιά της χώρας, είναι το στοιχείο που μας έχει κρατήσει όρθιους στους αιώνες, που ήταν πηγή φωτός για ολόκληρη την ανθρωπότητα; Μια πληγή άνοιξε, που θα αιμορραγεί, έως ότου κάποιοι στο μέλλον κατανοήσουν το μέγεθος του εγκλήματος του νεοφιλελεύθερου κράτους και θελήσουν να επαναφέρουν το τοπίο στην αρχική μορφή του. Δύσκολο το εγχείρημα, γιατί το υλικό της επιφανειακής «νοητικής καλαισθησίας και πρόσβασης» έχει εισχωρήσει βαθιά στις ρωγμές και η απομάκρυνσή του δεν μπορεί να φέρει την αρχική αποκατάσταση. Το αλλοιωμένο, το μοντέρνο, το «σύγχρονο» αποτελεί σήμερα κυρίαρχο ρεύμα, το οποίο συνειδητά υποβιβάζει τις αξίες που εκφράζουν την υπόσταση της Δημοκρατίας και προωθεί τη μείωση ή και την κατάργησή της, μέχρις ότου να δημιουργηθεί, αν ποτέ δημιουργηθεί, ένα παγκόσμιο κίνημα οικουμενικών αξιών πολιτικής και κοινωνικής Ελευθερίας και Δημοκρατίας. Η προχθεσινή απόφαση για την προστασία, την αναστήλωση και την αποκατάσταση των περιμετρικών τειχών της Ακρόπολης είναι σημαντική και επιβάλλεται σύντομα να υλοποιηθεί, γιατί οι διαβρώσεις είναι πολλές και βαθιές.

Μένουμε στην Αθήνα και προκαλεί εντύπωση η άποψη του Δημάρχου της πόλης, ο οποίος διαφημίζει την Αθήνα σαν ιδέα. Η ιδέα ξάφνιασε, γιατί δεν μας έχει συνηθίσει σε υψηλού επιπέδου προσεγγίσεις. Πραγματικά η Αθήνα οφείλει την ύπαρξή της σε έναν αισθητό κόσμο, διακριτό και αναγνωρίσιμο, αλλά είναι και φορέας πνευματικών εννοιών και οντοτήτων, οι οποίες έχουν βάση την καλαισθησία, την αρμονία, την ομαλή και άνετη κυκλοφορία. Υπάρχουν λέει ο Δήμαρχος πόλεις ισχυρές και πόλεις ιδέες και ότι η Αθήνα είναι πόλη ιδέα. Διερωτάται κανείς, τι έγινε; Το διάβασε κάπου και το υιοθέτησε; Το πιστεύει; Ό,τι πάντως και αν συμβαίνει, η λεκτική αυτή αναφορά είναι θετική. Όμως, αυτή η οραματική θέση δεν επιβεβαιώθηκε με τον «μεγάλο περίπατο». Παρότι έχει πει ότι το πείραμα δεν του βγήκε, εντούτοις εκεί παραμένουν ακόμη οι ακαλαίσθητες ζαρντινιέρες με τα κατάμαυρα καχεκτικά φυτά από τα καυσαέρια κατά μήκος της Πανεπιστημίου στενεύοντάς την αρκετά, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, αφού τα πεζοδρόμια είναι αρκετά πλατιά. Ας απομακρύνει αυτές τις ασχήμιες, τις αποκρουστικές και προσβλητικές εικόνες και τότε θα αποδείξει στην πράξη ότι έχει κατανοήσει το περιεχόμενο αυτών που λέει. Πολλοί «δυνατοί» πρώην δήμαρχοι δεν τόλμησαν παρέμβαση στην Πανεπιστημίου. Το εγχείρημα απαιτεί πρόσθετη σοβαρότητα, περισσότερη γνώση, προσεγμένες κινήσεις, ποιοτικές επιλογές και λιγότερη ορμητικότητα.

Η περικεφαλαία στην έξοδο της πόλης της Σπάρτης, χωρίς τη βάση στήριξης, έχει ύψος γύρω στο ένα μέτρο. Ο Δήμαρχος έχει συμφωνήσει στην κατασκευή νέας, που θα έχει ύψος έντεκα μέτρα. Επιτέλους, κατάλαβε ότι πρέπει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα… Υπομονή χρειάζεται, καθότι αναμένεται «υψηλότατου» επιπέδου παρέμβαση/προβολή συνοδευόμενη από πατριωτικές ακροβασίες και μεγάλες συγκινήσεις.

Η «οικία της Ευρώπης» στη Σπάρτη, η οποία άνοιξε για το κοινό τον περασμένο Μάιο ήλθε να προσθέσει μια ακόμη απογοήτευση.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις