Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και προβλέπει τη σταδιακή μείωση της μεγάλης ιδιωτικής/ατομικής ιδιοκτησίας είναι ο σοσιαλισμός. Οι αγώνες που έγιναν στο παρελθόν και πέτυχαν καλύτερες αμοιβές, λιγότερες ώρες εργασίας, όρους ασφάλειας κ.λπ. είχαν μεγάλη διάρκεια, ήταν σκληροί και αιματηροί. Ερευνητές και ιδεολόγοι, με μελέτη σε βάθος προσπάθησαν ο καθένας με το δικό του τρόπο, να διεισδύσουν στις μορφές των εξαρτήσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, να ερμηνεύσουν τις δομές και τις λειτουργίες των παραγωγικών σχέσεων, διασυνδέσεων και συμπεριφορών και να συστήσουν ένα ισορροπημένο ανθρώπινο σχέδιο μετασχηματισμού.

Έτσι, προέκυψε ένα πλήθος επισημάνσεων, υποδείξεων, επιλογών και θέσεων, με αποτέλεσμα τον ιδεολογικό κατακερματισμό, την αμφισβήτηση, τη διαφωνία, αλλά και τον προβληματισμό. Λίγες εφαρμόστηκαν στην πράξη, αλλά δεν επικράτησαν. Η μεγαλύτερη σε διάρκεια σοσιαλιστική μορφή υπήρξε στην πρώην Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ), που και αυτή δεν ευδοκίμησε και από μέσα κατέρρευσε (26/12/1991).

Στη συνέχεια, τα πολιτικά συστήματα που εφαρμόστηκαν σταθεροποίησαν τις οικονομικές ανισότητες, τις μεγάλες διαφορές μισθών, τη δημιουργία και την ανάπτυξη ενός οικονομικά και κοινωνικά προνομιούχου στρώματος, το οποίο αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη/εξουσία αυξάνοντας και διευρύνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων για δικό του όφελος.

Παράλληλα, με τον απόλυτο έλεγχο των μέσων ενημέρωσης κατάφεραν οι λίγοι να εμπεδώσουν στους πολλούς, ότι η ανθρώπινη φύση δεν είναι συμβατή με την κοινωνική ισότητα, προφανώς, για να θεμελιώσουν τη διαφορετικότητα, την ιδιαιτερότητα, την υπεροχή τους. Είναι μια αντίληψη-θέση που οι πολυπληθείς ανθρώπινες μάζες έχουν αποδεχθεί και πειστεί ότι πραγματικά είναι δεύτερης/κατώτερης κατηγορίας.

Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι. Μπορεί να μεταφέρουν κάποια στοιχεία κληρονομικότητας, τα οποία δεν έχουν να κάνουν άμεσα με τις ικανότητες, τις δεξιότητες, την εξυπνάδα και την ευφυΐα, που καλλιεργούνται και αποκτώνται στην πορεία της ζωής. Οι πλούσιοι εμμένουν στην εξαίρεση κατακτημένοι από το σύμπλεγμα της ανωτερότητας ταυτίζοντάς το με την έννοια της προσωπικότητας, με την απατηλή αυτή συσχέτιση να έχει εδραιωθεί. Ο Χίτλερ έχει πει σε ομιλία του ότι «από οικονομική άποψη, οι άνθρωποι δεν είναι όλοι εξίσου σημαντικοί» και υπογράμμιζε πως «η οικονομική ανισότητα είναι φυσική» ζητώντας μάλιστα να επεκταθεί η παραπάνω αρχή και στην πολιτική. (Όπως, π.χ. έκανε ο ίδιος τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, με τις μαζικές εκκαθαρίσεις.)

Πραγματικά, οι μετρημένοι οικονομικοί ολιγάρχες έχουν «ιδιαίτερες ικανότητες» και κατέχουν την πρωτοκαθεδρία στην πονηριά, την παρανομία, την ανηθικότητα, τον κυνισμό, την εκβίαση, την εκμετάλλευση. Δυστυχώς, το ολιγομελές απάνθρωπο αυτό τέρας, που έχει μοναδικό σκοπό το κέρδος και θεό το χρήμα, που πατάει επί των φτωχών, των εξαθλιωμένων και των πτωμάτων που το ίδιο δημιούργησε, με τις ευλογίες των ηγεσιών των θρησκειών κυριαρχεί φροντισμένο, προστατευμένο και ενισχυόμενο από το πολιτικό σύστημα.

Γράφει ο διδάκτορας της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Freie Universitat Berlin, Κώστας Λάμπος:

«Η οικονομική και κοινωνική ανισότητα δεν έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση, ούτε και με τη διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων, αλλά με τη σχέση των κοινωνιών ως συνόλων, ως Εμείς, με τα μέσα παραγωγής. Η οικονομική/κοινωνική ανισότητα αποτελεί την άμεση συνέπεια της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα, στους όρους και στα αγαθά της παραγωγής, η βίαιη ανισοκατανομή των οποίων καταλήγει στην εξίσου ακραία και βίαιη ανισοκατανομή του κοινωνικού πλούτου και στη διάσπαση των κοινωνιών στους ελάχιστους εξουσιαστές και στους πολλούς εξουσιαζόμενους».

Η ισότητα των κοινωνιών, αλλά και των ανθρώπων μέσα στην κοινωνία είναι το μεγάλο ζητούμενο, ο διακαής πόθος εκατομμυρίων εργαζομένων, οι οποίοι βαλλόμενοι από παντού πέφτουν συνεχώς από το ένα επίπεδο στο άλλο. Το αισιόδοξο μήνυμα περιορισμένο και αδύναμο έρχεται από τη σοσιαλδημοκρατία, η οποία αντιστέκεται και διατηρεί ακόμη κάποια στοιχεία από το κοινωνικό κράτος πρόνοιας.

Γράφει ο πολιτικός μηχανικός Δημήτρης Μακροδημόπουλος σε άρθρο του: «Εκείνο που δεν έχουν αντιληφθεί στη Δύση είναι πως το βιοτικό τους επίπεδο μεταπολεμικά το οφείλουν σε μεγάλο βαθμό στην επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης. Το γιατί μας το περιγράφει γλαφυρά ο Σλαβόι Ζίζεκ.

Το 1992 κυκλοφόρησε στη Γερμανία η φήμη σύμφωνα με την οποία ο Γκορμπατσόφ στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Βερολίνο επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά τον πρώην καγκελάριο Βίλι Μπραντ. Ωστόσο, όταν ο Γκορμπατσόφ έφτασε στο σπίτι του, ο Μπραντ αρνήθηκε να τον δει. Δεν συγχώρεσε ποτέ τον Γκορμπατσόφ που επέτρεψε τη διάλυση του κομμουνιστικού μπλοκ, όχι επειδή πίστευε μυστικά στον σοβιετικό κομμουνισμό, αλλά επειδή είχε πλήρη επίγνωση ότι η εξαφάνιση του σοβιετικού μπλοκ θα συνεπαγόταν την εξαφάνιση του δυτικοευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού κράτους πρόνοιας».

Η παραπάνω εκτίμηση του Γερμανού πολιτικού επιβεβαιώθηκε απόλυτα. Τα σταθερά και ακλόνητα στηρίγματα των εργαζομένων, που με προσπάθειες και αγώνες είχαν κατακτηθεί αποδομήθηκαν το ένα μετά το άλλο. Τα τείχη που προστάτευαν τους λαούς κατεδαφίστηκαν και ισοπεδώθηκαν βίαια. Η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού έχει πλέον καταλύσει κάθε έννοια ανθρώπινης υπόστασης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης, με τις ανισότητες να διευρύνονται και να πολλαπλασιάζονται. Το λαϊκό κίνημα που αντλούσε ιδέες και δυνάμεις από το πρώην σοβιετικό καθεστώς έχει σχεδόν απονεκρωθεί. Το μέλλον της ανθρωπότητας διαγράφεται ζοφερό. Γιατί ανθρωπότητα, χωρίς κοινωνική ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει· γιατί την κοινωνία δεν την αποτελούν οι λίγοι, αλλά όλοι μαζί. Και αυτό πρέπει να το κατανοήσουν όλοι ανεξαίρετα. Γι’ αυτό η μεταβολή ή και η απόρριψη των διαμορφωμένων συστημάτων κρίνεται αναγκαία επειδή είναι αντίθετα στη φυσική ισότητα και ευνοούν την κυριαρχία των λίγων.

«Η ισότητα ως Χριστιανική αξία καταξιώνει την ανθρώπινη ύπαρξη και θεμελιώνει την ηθική συνείδηση, σ’ ένα κόσμο που βιώνει τις τραγικές επιπτώσεις της ανισότητας, της κοινωνικής αδικίας και γενικότερα του κοινωνικού αποκλεισμού». (Λύκειο Γεροσκήπου, Πάφος, Κύπρος.)

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις