ΕΛΛΑΔΑ. Να απαριθμήσουμε αληθινές προσωπικές, οικογενειακές, κοινωνικές τραγωδίες στις οποίες η Ελλάδα στέκεται θεατής, ψυχρός και ευκολόπιστος, αναίσθητος κι επιπόλαιος. Με ένα κάδο ποπ-κορν στα χέρια και τα μάτια γουρλωμένα κοιτά, ακούει και «καταλαβαίνει» όσα συμβαίνουν γύρω του.

Καίγεται μια χώρα από την μια άκρη έως την άλλη και νομίζει ότι βλέπει ταινία εκτός και αν τον πάρει η μυρωδιά καμένου από τα διπλανά πεύκα… Παραλύει μια χώρα από το χιόνι της Μεσογείου και αυτός κάνει ζάπινγκ για να πετύχει καλύτερα πλάνα μέχρι που κατάλαβε ότι κάποιος δεν ήρθε γιατί εγκλωβίστηκε δυό μέρες στην autostrata…

Mε λίγο βούτυρο η γεύση γίνεται πιο cine και είναι έτοιμος για το μεγάλο κόλπο: Στον αστερισμό του Λοιμοξιολόγου με κομήτες επιδημιολόγους και διάττοντες κοινωνιολόγους. Όπως παλαιότερα, οικονομολόγους, δημοσκόπους, καιροσκόπους, χρηματιστές, αλχημιστές και κάθε έννοια ευπρόσδεκτη.

Κι όταν η σειρά φαίνεται να τελειώνει, λίγο πριν την πολυαναμενώμενη παγκόσμια πολεμική σύρραξη σε υψηλή ανάλυση, μια γερή δόση από την τραγωδία του γείτονα. Εδώ έχει λόγο γιατί λέει ότι τον αφορά και γνωρίζει. Ενώ τα προηγούμενα δεν τον αφορούσαν…

Κοπελιά όμορφη που βιάστηκε με μιας, μέχρι να ξεθυμάνει μια κόκα κόλα και να γίνει ζαχαρόζουμο. Όλα τα ήξερε ο Έλληνας μέχρι που ήρθαν τα πάνω κάτω… Που μυαλό τώρα για τα άμοιρα που κατακρεούργησε ο εθνικός λυρικός παιδεραστής. Καλή παράσταση αλλά για λίγους… στα κάγκελα. Το δίδυμο του γέλιου Παύλος και Πέτρος δεν γιορτάζει μόνον μαζί αλλά διώκεται και αντάμα κι Παύλος πιο εγκρατής πάντα στην ιστορία.

Από δω και από κει, λίγο δράμα, λίγο τραύμα, λίγο μάτι λίγο κάτι, λίγο σπέρμα λίγο κέρνα κι έρχεται η μεγάλη ώρα της Ρούλας. Η Κορομηλά και αυτή σε τηλεθέαση. Πάτρα για ποιο καρναβάλι για ποια γέφυρα, για ποιόν Πελετίδη, ποιόν Λύχνο μας μιλάς; Πισπσιρίγκου, με σαπόρτ έναν γυμναστή να πασχίζει ότι δεν είναι παιδεραστής αλλά η Μπεκατώρου έκλεισε ερμητικά κάθε περιθώριο να ελπίζεις όταν δεν φταις…

Πισπιρίγκου! Ποιος κορονοϊός, ποιο εμβόλιο, ποια αριστερά και ποια δεξιά, ποιος Σασμός και ποιες Μέλισσες; Ποιος Παϊσιος; Τα ισοπέδωσε όλα. Τόνοι ποπ κορν, καρπός και λάδια από την Ουκρανία, για να βγουν οι βραδιές και οι βάρδιες αφοσίωσης… Ολονυκτία…

Και νομίζουν ότι έμαθαν οι Έλληνες και στέκονται αγέρωχοι και τόσο σίγουροι μπροστά στο γυαλί ακόμα και όταν αλλάζει τις λέξεις που 100 χρόνια τώρα ήξεραν αλλιώς: Ψωμάκι αντί για ψωμί, νεράκι αντί για νερό, πεζός αντί για βενζίνη, μαγκάλι αυτόνομο αντί για κεντρική…

Δίπλα του συμβαίνουν τόσα real αλλά για να τα πιστέψει πρέπει να τα δει live εκεί. Στο ραντεβού με τη γνώση! Έμαθε ότι το live είναι πιο γρήγορο από το real. Εντρύφησε…

Σφάζει ο άλλος τη γυναίκα στη Μάνη και το μαθαίνει την επομένη και θυμάται τις φωνές της. Σφάζει ο γιός τον πατέρα και αντί να τραβήξει την κουρτίνα να το δει κάνει ζάπιvγκ.

Φονιάδες, βιαστές, παιδεραστές, σαδιστές, μαζοχιστές, μαστροποί, κλέφτες, λωποδύτες, αλήτες, ένα μάτσο, ανάμεσα σε λαϊτ τυριά και κάψουλες υγείας. Τόση ευκρίνεια στην όραση, τέτοια ακρίβεια στην αντίληψη, τόση αμεσότητα στο βίωμα, κανείς άλλος στη γη. Μόνο ο Έλληνας αγκαλιά με το σέκιο γεμάτο αραποσίτι…

Από μας ξεκινούν όλα. Όταν πιστεύεις ότι μπορείς να κοπείς μαζεύοντας χόρτα και να κυλούν τα σπλάχνα σου στο χώμα τότε γιατί να μην πιστέψεις ότι ένας πυρηνικός πόλεμος είναι αναπόφευκτος.

Όταν κάνεις κερκίδα στο ματς «Κούγιας – Πλειώτας» και «Δούκας – Αργειτάκος» τότε γιατί να μην είσαι οπαδός της Ελλάδας των δύο, Νίκα – Τατούλη, Xατζηνικολάου – Σία, Μητσοτάκη - Τσίπρα, Μπόμπολα – Περιστέρη, Μαρινάκη – Βαρδινογιάννη… Μόνο στο δικό σου δίλημμα δεν είναι ισότιμα τα δύο μέρη: Πλούσιος ή φτωχός! Αχ ρε κατακαημένε Θύμιο…

Σφιχτά τον κάδο, οθόνη 54’’, ήχος πρώτος και πλάγιος, καναπές τριφασικός και το έγκλημα κάνει πρεμιέρα… Μην τη χάσετε…

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις