Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Την ημέρα αυτή το 1940 χτυπήθηκε και βυθίστηκε το καταδρομικό πολεμικό πλοίο «΄Ελλη», που ανήκε στο στόλο του Ελληνικού πολεμικού Ναυτικού. Είχε ναυπηγηθεί το 1912-13 στις ΗΠΑ για λογαριασμό της Κίνας και πήρε μέρος στο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπό Γαλλική σημαία. Αγοράστηκε το 1914 από το Ελληνικό κράτος και ονομάστηκε «Έλλη» από τη νίκη του Ελληνικού πολεμικού Ναυτικού κατά του Οθωμανικού Στόλου τον Δεκέμβριο του 1912 κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο στα στενά των Δαρδανελλίων (Ελλησπόντου). Στη συνέχεια συμμετείχε με τον Ελληνικό Στόλο στις επιχειρήσεις αποκλεισμού των παραλίων της Τουρκίας, εκτέλεσης νηοψιών σε πλοία που μετέφεραν πολεμικό υλικό με κατάσχεση των φορτίων τους και στην υποστήριξη των επιχειρήσεων του στρατού ξηράς, την περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

Τορπιλίστηκε εν καιρώ ειρήνης από το Ιταλικό υποβρύχιο Delfino στις 8 και μισή το πρωί της 15ης Αυγούστου 1940, όταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Τήνου συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου. Βλήθηκε με τρεις τορπίλες, από τις οποίες η μία το έπληξε προκαλώντας έκρηξη στο μηχανοστάσιο και πυρπόληση των δεξαμενών πετρελαίου και μετά από μία ώρα βυθίστηκε. Τραγικός ο απολογισμός: 9 νεκροί και 24 τραυματίες. Από την εξέταση των θραυσμάτων των τορπιλών αποκαλύφθηκε ότι πρόκειται για βλήματα Ιταλικού υποβρυχίου. Αν και η εθνικότητα του υποβρυχίου, που έφερε στο φως η ελληνική πραγματογνωμοσύνη αποκρύφτηκε από τον Ι. Μεταξά, οι υπεύθυνοι κατάλαβαν ότι επίκειται πολεμική επιχείρηση, κάτι που επιβεβαιώθηκε στις 28 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Τελικά στις 30 Οκτωβρίου δηλ. δυο μέρες μετά την κήρυξη του πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος δόθηκαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες καταγράφοντας την εθνικότητα των υπευθύνων του τορπιλισμού.

Η Ιταλική κυβέρνηση εξέφραζε άγνοια για το γεγονός πολλά χρόνια επιρρίπτοντας τις ευθύνες στους Άγγλους που αλώνιζαν στη Μεσόγειο εκείνη την περίοδο και επιδίωκαν αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων. Το 1972 σε μελέτη για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο αποδείχθηκε ότι ο κυβερνήτης του Delfino επέλεξε το αγκυροβολημένο καταδρομικό γιατί ήταν εύκολος στόχος προσδοκώντας μάλιστα και προαγωγή για το συγκεκριμένο κατόρθωμα.

Το 1950 η Ιταλία παραχώρησε στην Ελλάδα το καταδρομικό Eugenio Di Savoia, το οποίο μετονομάστηκε σε Έλλη ΙΙ. Το 1985 Έλληνες δύτες ανέσυραν από τον βυθό της Τήνου κομμάτι της τορπίλης που βύθισε το καταδρομικό Έλλη. Το εύρημα εκτίθεται στο Ναυτικό Μουσείο του Πειραιά.

Την 15η Αυγούστου γιορτάζεται από τους Χριστιανούς η Κοίμηση της Θεοτόκου. Η ιδιαίτερη λαμπρότητα που αποδίδεται στο γεγονός προφανώς δεν εστιάζεται τόσο στην Κοίμηση, όσο στην υποτιθέμενη ταυτόχρονη Ανάσταση. «Μετέστη προς την ζωήν». Η Κοίμηση δεν αναφέρεται καν στην Καινή Διαθήκη. Τη διηγήθηκαν κάποιοι «σημαντικοί εκκλησιαστικοί άνδρες» και εμείς τους πιστέψαμε. Έτσι, γιατί στα κείμενά τους σώζεται η «αρχαία και αληθεστάτη» παράδοση της Εκκλησίας, την οποία δεχόμαστε χωρίς αντιρρήσεις και έρευνες. Παρότι δεν αναφέρεται ούτε σε άλλες βιβλικές μαρτυρίες κάτι που να σχετίζεται με το γεγονός της Κοίμησης, από τον 2ο αιώνα μ.Χ. και στη συνέχεια τον 4ο και 5ο καταγράφεται από τους ερευνητές ως μια συμπερίληψη απόκρυφων αφηγήσεων. Και οι ημερομηνίες συχνά άλλαζαν ανάλογα με την εθνικότητα αυτών που αποφάσιζαν, τους Πάπες και τους αυτοκράτορες. Τελικά επικράτησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Μαυρίκιου, περί τα τέλη του 6ου αιώνα, που καθόρισε την τέλεση της γιορτής την 15η Αυγούστου.

Ονομάζεται και «Πάσχα του Καλοκαιριού», και σε πολλά μέρη ιδίως σε νησιά διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια με γενικευμένα γλέντια, προς τέρψιν και των επισκεπτών, αφού συμπίπτει με την κορύφωση της τουριστικής περιόδου.

Αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει δογματική διαφορά ανάμεσα στην Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία όσον αφορά την Κοίμηση της Παναγίας. Κατά την πρώτη η Θεοτόκος πέθανε και μετά μετέστη στον ουρανό, ενώ κατά τη δεύτερη μετέστη χωρίς να έχει πεθάνει.

Οι Προτεστάντες θεωρούν την Κοίμηση της Θεοτόκου δευτερεύουσα γιορτή, επειδή δεν βασίζεται σε βιβλικές αναφορές.

Η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία τη γιορτάζει την Κυριακή που είναι κοντά ημερολογιακά στη 15η Αυγούστου θεωρώντας την έτσι Κινητή Εορτή.

Όσον αφορά τη χρονολογία της Κοίμησης, με βάση τις γραφές υπολογίζεται ότι η Παναγία πέθανε σε ηλικία 59 ετών.

Μεταξύ των Ορθοδόξων και των Καθολικών αλλά και των άλλων δογμάτων υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα σχετικά με τον τόπο ταφής της Παναγίας. Επικρατέστερη εκδοχή αποτελεί ο κήπος της Γεσθημανής στην Ιερουσαλήμ, αλλά κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο τάφος ήταν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας (Παναγιά Καπουλού), ενώ κάποιοι άλλοι υποδεικνύουν το μακρινό Κασμίρ!

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις