Σότζερνερ Τρουθ. Πώς αυτή η πρώην σκλαβωμένη γυναίκα μίλησε ενάντια στην αδικία
Διαβάστε για τις σπουδαιότερες γυναίκες που έμεινα στην ιστορία!
ΚΟΣΜΟΣ. Η Ιζαμπέλα Μπάουμφρι ένιωσε τόσο έντονα να μιλήσει για το δίκαιο, που άλλαξε το όνομά της σε Σότζερνερ Τρουθ. Η Μπάουμφρι γεννήθηκε ως σκλάβα στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης γύρω στο 1797, όπου ήταν νόμιμη η υποδούλωση των ανθρώπων μέχρι το 1827. Όταν ήταν περίπου 20 ετών, έφυγε σε μια κοντινή οικογένεια που δεν πίστευε στην υποδούλωση ανθρώπων οι οποίοι εξαγόρασαν την ελευθερία της. Έγινε ενεργητική ομιλήτρια σε θρησκευτικές αναβιώσεις και πίστευε ότι είχε την ευλογία του θεού για να λέει την αλήθεια. Τότε άλλαξε το όνομά της.
Η Σότζερνερ Τρουθ γεννήθηκε σκλάβα στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Απόκτησε την ελευθερία της το 1827. Στα 46 της χρόνια, αφού δούλεψε πολλά χρόνια σαν υπηρέτρια, ξεκίνησε να ταξιδεύει σε όλη την χώρα δίνοντας μαρτυρίες για τα εγκλήματα ενάντια στον λαό της. Πήρε το συμβολικό όνομα «Περιπλανώμενη Αλήθεια», εγκαταλείποντας το δουλικό της όνομα Ιζαμπέλα.
Ήταν Αμερικανίδα, ολλανδικής κληρονομιάς της Νέας Υόρκης, υποστηρίκτρια της κατάργησης της δουλείας και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. Η Τρουθ γεννήθηκε ως σκλάβα στο Σουάρτεκιλ της Νέας Υόρκης, αλλά δραπέτευσε προς την ελευθερία με τη μικρή κόρη της το 1826.
Αφού πήγε στο δικαστήριο για να ανακτήσει τον υιό της το 1828, έγινε η πρώτη μαύρη γυναίκα που κέρδισε μια τέτοια υπόθεση εναντίον ενός λευκού άνδρα. Έλαβε μέρος στο Πρώτο Εθνικό Συνέδριο για τα δικαιώματα της Γυναίκας το 1850 και ήταν η μόνη μαύρη γυναίκα εκεί.
Όπως είπε η ίδια:
«Λοιπόν, παιδιά, για να γίνεται τόσος σαματάς, πάει να πει πως κάτι τρέχει. Μου φαίνεται πως έτσι που είναι στριμωγμένοι ανάμεσα στους νέγρους του Νότου και στις γυναίκες του Βορρά, που φωνάζουνε όλοι για δικαιώματα, οι λευκοί την έχουν άσχημα. Μα τι σημαίνουν όλα αυτά;
Αυτός ο άντρας εκεί κάτω λέει πως τις γυναίκες πρέπει να τις βοηθάνε να ανέβουνε στο αμάξι, να τις περνάνε σηκωτές πάνω απ’ τα χαντάκια, και να τους δίνουνε την πρώτη θέση παντού. Εμένα κανένας δεν με βοηθάει να ανέβω στ’ αμάξι, ούτε να περάσω τις λακκούβες και ούτε μου δίνει κανείς την καλύτερη θέση! Μήπως δεν είμαι γυναίκα εγώ; Δούλευα σαν άντρας και έτρωγα σαν άντρας –όταν έβρισκα– κι άντεχα σαν άντρας το βούρδουλα! Και δεν είμαι γυναίκα εγώ; Γέννησα δεκατρία παιδιά και τα είδα όλα να πουλιούνται δούλοι κι όταν έκλαιγα με τον πόνο της μάνας, μόνο ο Χριστός μ’ άκουγε! Και δεν είμαι γυναίκα εγώ;
Τώρα έρχονται και λένε γι’ αυτό το πράγμα, το κεφάλι, πως το λένε για στάσου… (ευφυΐα, ψιθυρίζει κάποια). Ναι, αυτό είναι κούκλα μου. Τι σχέση έχει τώρα αυτό με τα δικαιώματα της γυναίκας και των νέγρων; Αν η κούπα μου δεν παίρνει παρά ένα καρτούτσο κι η δική σου παίρνει το μισόκιλο, δεν θα ήταν άδικο να μου στερήσεις το λίγο που μου ανήκει;
Κι είναι μετά κι αυτός ο κοντός με τα μαύρα εκεί κάτω, που λέει πως οι γυναίκες δεν μπορούν να ‘χουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες γιατί λέει, ο Χριστός δεν ήταν γυναίκα! Κι από πού βγήκε ο Χριστός σου; Από πού βγήκε ο Χριστός σου; Απ’ το Θεό και από μια γυναίκα! Ο άντρας δεν είχε καμιά δουλειά σ’ αυτή την υπόθεση.
Αν η πρώτη γυναίκα που έπλασε ο Θεός ήταν τόσο δυνατή που έφερε τον κόσμο τα πάνω κάτω, όλες οι γυναίκες μαζί θα πρέπει να μπορούν να τον ξαναγυρίσουν και να τον φέρουν στα σωστά του! Και τώρα που το πήρανε απόφαση, καλά θα κάνουν οι άντρες να τις αφήσουν. Σας είμαι υπόχρεη που μ’ ακούσατε και τώρα η γριά Σότζερνερ δεν έχει τίποτε άλλο να πει.»
Η Τρουθ αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα για μια πιο ισότιμη κοινωνία για τους Αφροαμερικανούς και για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της δουλείας, των δικαιωμάτων ψήφου και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας. Ήταν στην πρωτοπορία των προσπαθειών για την αντιμετώπιση διασταυρούμενων ζητημάτων κοινωνικής δικαιοσύνης.
Όπως έγραψε η ιστορικός Μάρθα Τζόουνς, «όταν οι μαύρες γυναίκες όπως η Τρουθ μιλούσαν για δικαιώματα, ανακάτευαν τις ιδέες τους με προκλήσεις για τη δουλεία και τον ρατσισμό. Η Τρουθ είπε τις δικές της ιστορίες, ιστορίες που υποδήλωναν ότι ένα γυναικείο κίνημα θα μπορούσε να πάρει άλλη κατεύθυνση, αυτή που υπερασπιζόταν τα γενικά συμφέροντα όλης της ανθρωπότητας».