Η Ιαπωνία έχει μια μοναδική ιστορία. Από τις αρχές του 17ου αιώνα έως τα μέσα του 19ου αιώνα, το νησί-έθνος απομονώθηκε από τον κόσμο με εντολή των κυρίαρχων Σογκούν, των στρατιωτικών ηγετών που κυβερνούσαν στο όνομα του αυτοκράτορα. Οι αλλοδαποί επιτρεπόταν μόνο σε ένα μικρό νησί κοντά στο Ναγκασάκι, και κανένας Ιάπωνας δεν επιτρεπόταν να φύγει. Ποτέ.

Όλα αυτά άλλαξαν το 1853-54, όταν ο Αμερικανός αξιωματικός του ναυτικού Matthew C. Perry άνοιξε βίαια την Ιαπωνία στο διεθνές εμπόριο. Αυτό που είδαν οι αξιωματικοί του ναυτικού και οι πεζοναύτες του στόλου του Perry όταν έφτασαν στην ακτή της Ιαπωνίας τους συγκλόνισε – η Ιαπωνία είχε ανασταλεί εκτάκτως από τις αρχές του 1600. Τα κτίρια, τα ρούχα και κυρίως τα όπλα της ήταν 200 χρόνια πίσω από την Αμερική και τον δυτικό κόσμο.

Ταυτόχρονα, η Κίνα γινόταν σχεδόν ένα υποτελές κράτος των ευρωπαϊκών χωρών. Τμήματα της χώρας βρίσκονταν υπό εικονική ξένη κυριαρχία και οι Κινέζοι είχαν αναγκαστεί να υπογράψουν μια σειρά από αυτό που οι ιστορικοί αποκαλούν «Οι Άνισες Συνθήκες». Οι ξένοι απολάμβαναν ευνοϊκές εμπορικές συνθήκες που τους επέτρεψαν να αποκομίσουν μεγάλα κέρδη οι περισσότεροι Κινέζοι υπέφεραν.

Επιπλέον, σε εκείνα τα μέρη της Κίνας, γνωστά ως «παραχωρήσεις», υπό τον ευρωπαϊκό έλεγχο ή επιρροή, οι Ευρωπαίοι πολίτες και στρατιώτες και αργότερα, οι Αμερικανοί, υπόκεινται στο δικό τους δίκαιο, όχι σε αυτόν της Κίνας. Αυτό περιλάμβανε εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των Κινέζων. Για όλους αυτούς τους λόγους και περισσότερους, οι Ιάπωνες ήταν αποφασισμένοι να μην αφήσουν αυτό να συμβεί στη χώρα τους.

Παίζοντας ένα έθνος εναντίον ενός άλλου και περιστασιακά χρησιμοποιώντας την απειλή βίαιων εξεγέρσεων εναντίον των Δυτικών Δυνάμεων που ήρθαν για εμπόριο στην Ιαπωνία, ενώ ταυτόχρονα κατανοούσαν τα όρια της δικής τους εξουσίας και συμβιβάζονταν με τη Δύση όταν ήταν απαραίτητο, οι Ιάπωνες έθεσαν τους εαυτούς τους δύο βασικούς στόχοι: να εκσυγχρονίσουν τη χώρα τους όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να εμποδίσουν τις δυτικές χώρες να κάνουν στην Ιαπωνία αυτό που έκαναν στην Κίνα.

Οι Ιάπωνες εκμεταλλεύτηκαν οικονομικά τους Κινέζους υπό τον έλεγχό τους. Η Κίνα έγινε επίσης ένα τεράστιο εργαστήριο. Οι κάτοικοί της υπόκεινταν όχι μόνο σε σύγχρονο πόλεμο, αλλά ήταν θέμα για τον ιαπωνικό στρατό να μάθει για τα χημικά και βιολογικά όπλα. Ο ίδιος ο πόλεμος κόστισε στην Κίνα εκατομμύρια ανθρώπους και στον στρατό αλλά και μεταξύ των πολιτών. Οι εκτιμήσεις των κινεζικών απωλειών από το 1936-45 κυμαίνονται από δέκα έως είκοσι εκατομμύρια ανθρώπους.

Ένας απάνθρωπος που ονομαζόταν Shiro Ishii έκανε το καλύτερο δυνατό για να αυξήσει αυτό τον αριθμό. Ο Ishii, όπως και ο Μένγκελε στο Άουσβιτς, ήταν γιατρός. Γεννήθηκε το 1892 σε μια εδραιωμένη μεσοαστική οικογένεια και έγινε γιατρός. Το 1921, κατατάχθηκε στο στρατό ως χειρουργός. Ο Ishii γοητεύτηκε από τη διαδικασία της μόλυνσης και μετά από ένα ταξίδι στα πεδία μάχης της Ευρώπης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να ενδιαφέρεται για τις δυνατότητες των χημικών και βιολογικών όπλων.

Η ιαπωνική εισβολή στην Κίνα κατά τη διάρκεια του δεύτερου σινο-ιαπωνικού πολέμου άφησε μια ισχυρή κληρονομιά μίσους και αηδίας σε πολλούς Κινέζους σήμερα. Πολλές από τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι Ιάπωνες είναι πλέον γνωστές στους περισσότερους ιστορικούς. Με διαφορά, η πιο απεχθής και ξεχασμένη πράξη κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε η αυτοκρατορική ιαπωνική κυβέρνηση ήταν το κρυφό της πρόγραμμα βιοχημικών όπλων. Ονομασμένοι ευφημιστικά ως «Τμήμα Πρόληψης Επιδημίας και Καθαρισμού Νερών» του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού, οι Ιάπωνες διεξήγαγαν ένα ευρύ φάσμα σκληρών και απάνθρωπων πειραμάτων σε κρατούμενους που ήταν συχνά αθώοι.

Πειραματισμός στον άνθρωπο στη Μονάδα 731

Η μονάδα 731 είναι διαβόητη για τους ανθρώπινους πειραματισμούς της κατά τη διάρκεια της ύπαρξής της κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Τουλάχιστον 3.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά υποβλήθηκαν ως "marutas" ή ως κούτσουρα σε πειραματισμούς που διεξήχθησαν από το τμήμα Μονάδας 731 μόνο στο Pingfang. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 10.000 έως 12.000 κρατούμενοι πέθαναν στα βιολογικά πειράματα.

Δοκιμή κρυοπαγημάτων

Ο Yoshimura Hisato, φυσιολόγος στη Μονάδα 731, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υποθερμία και χρησιμοποίησε ανθρώπινα υποκείμενα για να δοκιμάσει τις αντιδράσεις του ανθρώπου στα κρυοπαγήματα. Ο Hisato βύθιζε συνήθως τα μέλη του κρατουμένου σε μια μπανιέρα με νερό γεμάτη πάγο και τα κρατούσε εκεί μέχρι τα άκρα να παγώσουν και να σχηματιστεί ένα στρώμα πάγου πάνω από το δέρμα.

Χρονομετρούσε τα θύματα για να ελέγξει πόσος χρόνος χρειαζόταν για να εμφανιστούν κρυοπαγήματα στα ανθρώπινα σώματα. Σύμφωνα με έναν από τους μάρτυρες της δοκιμής κρυοπαγημάτων, τα άκρα έκαναν έναν ήχο σαν σανίδα από ξύλο όταν χτυπήθηκαν με μπαστούνι. Στη συνέχεια, δοκίμασε διάφορες μεθόδους για την ταχεία απόψυξη του παγωμένου προσαρτήματος, όπως το να ρίξει στα άκρα ζεστό νερό, να ανοίξει φωτιά ή να αφήσει το θύμα χωρίς θεραπεία όλη τη νύχτα για να δει πόσο χρόνο χρειάστηκε για να το ξεπαγώσει το αίμα του κρατούμενου.

Η μονάδα 731 μπόρεσε να αποδείξει επιστημονικά ότι η καλύτερη θεραπεία για τα κρυοπαγήματα ήταν η βύθισή του σε νερό λίγο πιο ζεστό από 100 βαθμούς αλλά ποτέ περισσότερο από 122 βαθμούς.

Ζωοτομία Συνειδητοποιημένων Κρατούμενων

Η ζωοτομή είναι η πρακτική της εκτέλεσης επεμβάσεων σε ζωντανά όντα με σκοπό τον πειραματισμό ή την επιστημονική έρευνα. Πραγματοποιήθηκε ζωοτομή στη Μονάδα 731 χωρίς αναισθησία για τη μελέτη των λειτουργιών ζωντανών συστημάτων. Πραγματοποιήθηκε σε χιλιάδες θύματα, κυρίως Κινέζους κομμουνιστές κρατούμενους καθώς και παιδιά αλλά και ηλικιωμένους αγρότες. Μολύνονταν από ασθένειες όπως η χολέρα και η πανώλη και στη συνέχεια τους αφαιρούσαν τα όργανά τους για εξέταση πριν πεθάνουν, προκειμένου να μελετηθούν τα αποτελέσματα της ασθένειας χωρίς αποσύνθεση μετά το θάνατο.

Τα άτομα που χρησιμοποιήθηκαν για τη μελέτη της εξέλιξης της γάγγραινας ακρωτηριάστηκαν τα άκρα τους και προσκολλήθηκαν ξανά στην άλλη πλευρά του σώματος, ενώ άλλα είχαν συνθλίψει ή παγώσει τα άκρα τους ή έκοψαν την κυκλοφορία τους. Αφού το σώμα εξαντλήθηκε και εξαντλήθηκε, κανονικά πυροβολήθηκαν ή σκοτώθηκαν με θανατηφόρα ένεση.

Δοκιμή όπλων

Η μονάδα 731 μελέτησε ξιφολόγχες, ξίφη και μαχαίρια με τη χρήση των κρατουμένων τους. Μελέτησαν επίσης τα φλογοβόλα τόσο σε καλυμμένο όσο και σε ακάλυπτο δέρμα. Δημιούργησαν επίσης θαλάμους αερίων για να δοκιμάσουν τα άτομα με παράγοντες φυσαλίδων και νευρικό αέριο. Μελέτησαν επίσης την παρατεταμένη έκθεση σε ακτίνες Χ, η οποία στείρωσε και σκότωσε χιλιάδες υποκείμενα.

Αφροδίσιο νόσημα

Ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός ενδιαφέρθηκε για τα συμπτώματα και τη θεραπεία της σύφιλης. Οι άνδρες κρατούμενοι που είχαν μολυνθεί από σύφιλη έλαβαν εντολή να βιάσουν γυναίκες και άνδρες κρατούμενους για να παρακολουθήσουν την εμφάνιση της νόσου. Διοργανώνονταν όλο και περισσότεροι βιασμοί μέχρι η έκθεση να αποδείξει τη μόλυνση.

Δοκιμάζοντας τα Ανθρώπινα Όρια

Υπήρχαν ανθρώπινα υποκείμενα κλεισμένα και στερημένα τροφής και νερού για να μάθουν πόσο καιρό θα μπορούσαν να επιβιώσουν οι άνθρωποι. Προκειμένου να μελετηθούν οι τραυματισμοί από σύγκρουση, έδεναν τους κρατούμενους με βαριά αντικείμενα και τους έριχναν από ύψος. Τα αποτελέσματα των υψηλών δυνάμεων G σε πιλότους και αλεξιπτωτιστές που πέφτουν μελετήθηκαν φορτώνοντας ανθρώπους σε μεγάλες φυγόκεντρες και περιστρέφοντάς τους με όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες μέχρι να χάσουν τις αισθήσεις τους ή να πεθάνουν, κάτι που συνήθως συνέβαινε μεταξύ 10-15 G.

Βιασμός και Αναγκαστική Εγκυμοσύνη

Οι γυναίκες κρατούμενες σε αναπαραγωγική ηλικία γονιμοποιούνταν με το ζόρι, έτσι ώστε να μπορέσουν να γίνουν πειράματα επάνω τους με όπλα αλλά και τραυματισμούς. Οι έγκυες "υποκείμενα" μολύνθηκαν από διάφορες ασθένειες, εκτέθηκαν σε χημικά όπλα, υπέστησαν τραυματισμούς από σύγκρουση, τραύματα από σφαίρες και τραυματισμούς από σκάγια. Στη συνέχεια ανοίχτηκαν και μελετήθηκαν οι επιπτώσεις που είχαν τα πειράματα στα έμβρυα. Οι έγκυες γυναίκες με σύφιλη είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ερευνητές της Μονάδας 731.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις