ΚΟΣΜΟΣ. Αυτή είναι η μαγευτική εικόνα από το διάστημα της γης. Aπο τα παράθυρα του διαστημικού σταθμού. Απέραντο γαλάζιο και σύννεφα που παίζουν κρυφτό με ηπείρους και ωκεανούς.

Όποιος κοιτά από εκεί δεν μπορεί να κατανοήσει πως είναι δυνατόν σε αυτόν τον πλανήτη να επιτρέψαμε πανδημίες, πολέμους, πείνα και δυστυχία.

Ένας πλανήτης που σφύζει από ζωή σε στεριά, θάλασσα και αέρα, πλημμυρισμένος χρώματα και αρώματα, με τροφή και ενέργεια, έτυχε να έχει τους χειρότερους διαχειριστές στο σύμπαν.

Ο άνθρωπος, όν με κρίση και βούληση, πνευματική, ψυχική και σωματική ικανότητα όχι μόνον δεν αξιοποίησε, δεν προστάτεψε αλλά είναι έτοιμος να καταστρέψει, τον πλανήτη του, αφού πρώτα αυτοκαταστραφεί.

Επιστήμες, Τέχνες, Σοφία, Λογική και Ένστικτο δεν κατόρθωσε, τελικά, να τα θέσει στην υπηρεσία του πλανήτη - και τελικά του εαυτού του - αλλά μόνον στην υπηρεσία της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και ύβρεως.

Μια δήθεν κυριαρχία του ανθρώπου στον πλανήτη. Μια δήθεν πρωτοκαθεδρία.

Με εκατομμύρια πεινασμένους και εκατομμύρια νεκρούς. Με πολέμους, συρράξεις, λιμούς και πανδημίες. Ελάχιστοι πλουτίζουν και εκατομμύρια διψούν.

Κι όμως ο πλανήτης ακόμα και τώρα δείχνει τον δρόμο και δίνει την τροχιά.

Πόσο αστείος φαίνεται ο άνθρωπος όταν προσπαθεί να επιβληθεί της γης.

Ο αστείος όμως δεν θα ήταν επικίνδυνος. Ο ανόητος είναι…