ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο επιχειρηματίας Γιάννης Κωσταλάς άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 86 ετών, μετά από πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρούσε, σκορπώντας την θλίψη και τις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

Γεννηνένος στις Καρυές Λακωνίας, ήρθε στις ΗΠΑ σε νεαρή ηλικία, όπου εργάστηκε σκληρά υπό αντίξοες συνθήκες και ανελίχθηκε κοινωνικά και επιχειρηματικά, διαγράφοντας μια πορεία δεκαετιών στον χώρο της εστίασης. Το δημοφιλές - και ιστορικό - Essex World Cafe, πλησίον του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου, αποτέλεσε στέκι πολλών επισκεπτών και χαρακτηρίστηκε ως “το δεύτερο Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη”,

“Ήταν παραπάνω από θείος μου. Σαν πατέρας μου. Αλλά, εκτός από εμένα, έδειχνε παρόμοια αγάπη σε όλους τους ανθρώπους προπάντων σε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Δεν υπήρχε όριο στην καλοσύνη του. Έκανα μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα χθες στις 8 το βράδυ και κάπου 1000 άτομα, τα οποία δεν τα γνώριζα, άρχισαν να μου στέλνουν για το πόσο καλός άνθρωπος ήταν. Ο κόσμος είναι φτωχότερος που τον έχασε”, αναφέρει στον “Εθνικό Κήρυκα” (“Ε.Κ.”) ο ανιψιός του, Ευστράτιος Κωσταλάς.

Για τον “μπαρμπα - Γιάννη” άπαντες είχαν να πουν από μια ιστορία. Μεταξύ αυτών, για τα γεύματα που οργάνωνε σε άστεγους, την οικονομική συνεισφορά, σε περιπτώσεις άμεσης - και όχι μόνο - ανάγκης, αλλά και την βοήθειά του σε πολλούς νέους μετανάστες προκειμένου να βρουν κάποια δουλειά στη Νέα Υόρκη. Αναμφίβολα, μια από τις κορυφαίες ήταν όταν μετέτρεψε το Essex World Cafe σε σταθμό πρώτων βοηθειών, κατά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, προσφέροντας επίσης ένα πιάτο ζεστό φαϊ σε γιατρούς, πυροσβέστες, αστυνομικούς και τραυματίες.

dsc_5801_17_0_type13283.jpg
Η βράβευση των αδελφών Κωσταλά (φωτογραφία: Ντίνος Αυλωνίτης).

Φωτογραφία: Εθνικός Κήρυξ

“Εγώ μίλαγα μαζί του όταν έπεσε το πρώτο κτίριο και κόπηκε η γραμμή. Δυο μέρες δεν ήξερα τι γίνεται, καθώς δεν πήγε στο σπίτι του. Μετέτρεψε το μαγαζί του σε σταθμό πρώτων βοηθειών. Βοήθησε και ο ίδιος. Πήγε σπίτι μετά από τρεις μέρες για να ξεκουραστεί. Κράτησε την αναγραφή των πρώτων βοηθειών στον τοίχο. Ήταν πολύ περήφανος για αυτό”, τονίζει ο κ. Κωσταλάς, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινείται κι ένας από τους φίλους του “Μπάρμπα - Γιάννη”, ο Βλάσης Αναστασίου.

“Ήταν αγαπητός σε όλους. Με όλους είχε μια καλή σχέση. Βοήθαγε συλλόγους. Έχω δει στο μαγαζί του να δίνει φαγητό σε άστεγους που περνούσαν. Το σπίτι του ήταν το δεύτερο προξενείο της Νέας Υόρκης. Επίσημοι, ανεπίσημοι και ιδιαίτερα αθλητές περνούσαν από το μαγαζί του”, αναφέρει ο κ. Αναστασίου, ο οποίος ήταν από τους τελευταίους ανθρώπους που τον είδαν από κοντά, καθώς τα τελευταία δυο χρόνια διέμενε σε ίδρυμα, λόγω επιβαρυμένης υγείας.

“Τον πήρα έξω για βόλτα με την καρέκλα, στην 71η και 72η οδό, μεταξύ Γιορκ και πρώτης Λεωφόρου. Πήραμε τηλέφωνο τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Βασίλη Γκούμα. Χάρηκε πολύ που μίλησε μαζί τους και που είδε το Μανχάτταν, έστω κι αν αποδείχθηκε ότι ήταν η τελευταία φορά”, αναφέρει ο κ. Αναστασίου.

Ανακοίνωση στον αέρα της ΕΡΤ

Ο Γιάννης Κωσταλάς είχε μεγάλο πάθος με τον αθλητισμό και, ιδίως, το μπάσκετ και τον στίβο, έχοντας πολλούς φίλους στον χώρο, ενώ είχε τιμηθεί από την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης - σε εκδήλωση στο Γενικό Προξενείο της Νέας Υόρκης - την ΧΑΝΘ και άλλους οργανισμούς.

“Το είχε πει ο Στηβ Γιατζόγλου: Ο καλύτερος άνθρωπος επί γης μετά τον Ιησού Χριστό”, δηλώνει στον “Ε.Κ.” ο δημοσιογράφος και σπορτκάστερ της ΕΡΤ, Βαγγέλης Ιωάννου, ο οποίος πληροφορήθηκε για τον θάνατο του Γιάννη Κωσταλά ενώ περιέγραφε τον αγώνα ανάμεσα στο Λαύριο και τον Ολυμπιακό, ανακοινώνοντας την είδηση στον αέρα της ΕΡΤ.

“Μόλις κοινοί φίλοι με ενημέρωσαν, το ανακοίνωσα στον αέρα της τηλεοπτικής μετάδοσης. Θεωρώ ότι θα ήταν χαρούμενος και ο ίδιος μπάρμπα - Γιάννης αν έβλεπε τον αγώνα, όπου στην τρίτη περίοδο ο Ολυμπιακός έκανε ρεκόρ πόντων. Αμέσως, τα κοινωνικά δίκτυα κατακλύστηκαν με μηνύματα για τον μπάρμπα Γιάννη, του ελληνικού μπάσκετ και του ελληνικού αθλητισμού. Θα έλεγα ότι έφυγε ένα κομμάτι από την ίδια μας την ζωή. Ήταν το αποκούμπι μας, κάθε φορά που κάναμε το υπερατλαντικό ταξίδι. Θα ήθελα να μπορούσαμε από κοντά να του πούμε 'αντίο καμάρι μου' - όπως ήταν η φράση που χρησιμοποιούσε. 'Ετσι θα τον θυμόμαστε πάντα”, τονίζει ο κ. Ιωάννου.

Πηγή: ekirikas.com

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις