KOΣΜΟΣ. Ο Λόρδος Βύρων, όπως είναι γνωστός στη χώρα μας ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, 6ος Βαρώνος Μπάιρον (George Gordon Byron, 6th Baron Byron), γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1788 στο Λονδίνο και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια.

Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, ο Βύρων, που με το ποίημά του «Προφητεία του Δάντη» είχε καταδικάσει τα τυραννικά καθεστώτα και είχε εκφράσει τη συμπάθειά του για τους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών, έδειξε αμέσως το ενδιαφέρον του. Το 1823 έγινε μέλος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου», ενός συλλόγου από άγγλους φιλελευθέρους και φιλέλληνες, που είχαν σκοπό να ενισχύσουν τους έλληνες επαναστάτες. «Αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα. Είναι το μοναδικό μέρος, όπου δοκίμασα πραγματική ευχαρίστηση. Αν είμαι ποιητής το χρωστώ στον αέρα της Ελλάδας» έγραφε σε κάποιον φίλο του.

Στις 9 Απριλίου έπεσε στο κρεβάτι με δυνατό πυρετό. Παραμιλούσε διαρκώς, αλλά και τότε ακόμα παρακινούσε τους Έλληνες να συμφιλιωθούν, για να πετύχουν την απελευθέρωσή τους. Τα χαράματα της 19ης Απριλίου 1824, Δευτέρα του Πάσχα, άφησε την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι, σε ηλικία 36 χρονών. Τα τελευταία του λόγια του ήταν για την Ελλάδα: «Της έδωσα τον καιρό, την υγεία μου, την περιουσία μου, και τώρα της δίνω τη ζωή μου. Τι μπορούσα να κάνω περισσότερο;»

Αποφθέγματα:

  • Είναι ευκολότερο να πεθάνεις για μια γυναίκα παρά να ζήσεις μαζί της.
  • Βγαίνω έξω μόνο για να μου ‘ρθει καινούργια όρεξη να μείνω μόνος.
  • Μισώ οτιδήποτε δεν είναι τέλεια αμοιβαίο.
  • Ό,τι δεν με συναρπάζει, με σκοτώνει.
  • Ποτέ δεν αποτυχαίνουν αυτοί που πεθαίνουν για έναν μεγάλο σκοπό.
  • Μια ερωμένη δεν μπορεί να είναι ποτέ φίλη. Όσο συμφωνείτε, είστε εραστές. Και όταν τελειώσει, οτιδήποτε άλλο εκτός από φίλοι.
  • Η ζωή είναι πολύ σύντομη για σκάκι.
  • Στη φαρέτρα του διαβόλου, δεν υπάρχει καλύτερο βέλος για την καρδιά από την απαλή φωνή.
  • Τώρα θα πάω να κοιμηθώ. Καληνύχτα.
  • Δεν είμαι καθόλου συνεπής, εκτός από την πολιτική. Και αυτό πιθανότατα οφείλεται στην πλήρη αδιαφορία μου γι’ αυτό το θέμα.
  • [Τα Ιταλικά ] ...αυτά τα απαλά μπάσταρδα Λατινικά, που λιώνουν σαν φιλιά από θηλυκό στόμα.
  • Είναι ωραίο, σίγουρα, να βλέπεις το όνομά σου τυπωμένο.
  • Ένα βιβλίο είναι ένα βιβλίο ακόμα και χωρίς τίποτα μέσα γραμμένο.
  • Η ανάμνηση της ευτυχίας δεν είναι πια ευτυχία. Η ανάμνηση της θλίψης είναι ακόμα θλίψη.
  • Η γνώση δεν είναι ευτυχία ούτε η επιστήμη αλλά μια ανταλλαγή της άγνοιας για κάτι που είναι ένα άλλο είδος άγνοιας.
  • Αντιστάθηκε λίγο, δίστασε πολύ. Και ψιθυρίζοντας «δεν θα ενδώσω», ενέδωσε.
  • Ο αγγλικός χειμώνας που τελειώνει τον Ιούλη, για να ξαναρχίσει τον Αύγουστο…
  • Τα νησιά της Ελλάδας! τα νησιά της Ελλάδας!

Όπου η φλογερή Σαπφώ αγάπησε και τραγούδησε

όπου μεγάλωσαν οι τέχνες του πολέμου και της ειρήνης,

όπου η Δήλος αναδύθηκε και ο Φοίβος ξεπετάχτηκε!

Το αιώνιο καλοκαίρι τα χρυσώνει ακόμα,

αλλά όλα τ’ άλλα, εκτός από τον ήλιο τους, έχουν δύσει.

  • Kαι τι μένει πια σ’ αυτή την άκρη; Για τους Έλληνες μία ντροπή, για την Ελλάδα ένα δάκρυ.
  • Αδερφούλα μου! Γλυκιά μου Αδερφούλα! Αν ένα όνομα είναι το πιο λατρευτό και το πιο αγνό, αυτό είναι εσύ!
  • Αυτό είναι παράξενο, μα αληθινό, γιατί η αλήθεια είναι πάντα αλλόκοτη.
  • Γύρευε τριαντάφυλλα το χειμώνα, πάγο το καλοκαίρι, ήλπιζε σταθερότητα στον άνεμο, σιτάρι στο άχυρο, πίστεψε γυναίκα ή επικήδειο λόγο, και ότι άλλο απατηλό πράγμα, προτού εμπιστευτείς τους κριτικούς.
  • Είναι τόσο ωραίο το δάκρυ στα μάτια μιας όμορφης, ώστε κι ο έρωτας μόλις τολμάει να το σφουγγίσει μ' ένα φιλί.
  • Η αγάπη είναι ένα μέρος της ανθρώπινης ζωής, της γυναίκας όμως ολόκληρη η ύπαρξή της.
  • Η εκδίκηση είναι γλυκιά, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
  • Η ιστορία είναι πληρωμένες σελίδες, που τις ονομάζουν μεγάλες.
  • Η κακοτυχία είναι το πρώτο μονοπάτι της αλήθειας.
  • Ο θάνατος μοιάζει με τον ύπουλο καπνό, που πνίγει τη φλόγα.
  • Οι άνθρωποι είναι παιχνίδια των συνθηκών, όταν νομίζουν ότι αυτές είναι παιχνίδια δικά τους.
  • Όλες οι τραγωδίες τελειώνουν με ένα θάνατο. Όλες οι κωμωδίες τελειώνουν με ένα γάμο.
  • Όταν πετύχει κανείς να σπάσει τον πάγο που κάθεται πάνω σε μερικές φύσεις, ξαφνιάζεται με την εσωτερική τους θερμότητα.
  • Το κρασί παρηγορεί τους λυπημένους, αναζωογονεί τους γέροντες, εμπνέει τους νέους, κάνει τον κουρασμένο να ξεχνάει τον μόχθο του.
  • Χίλια χρόνια χρειάζονται για να φτιάξεις ένα κράτος και μια ώρα για να το γκρεμίσεις.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις