ΚΟΣΜΟΣ. Στο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρική ενέργειας «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν» στη σημερινή Ουκρανία, γνωστό και ως Τσερνόμπιλ, λειτουργούσαν τέσσερις πυρηνικοί αντιδραστήρες RBMK, ενώ ακόμα δύο θα άρχιζαν να λειτουργούν λίγους μήνες αργότερα.

Ήταν ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας. Στο πλαίσιο του πειράματος αυτού, οι τεχνικοί έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.

Στη 1:23 το πρωί, η αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση που προκάλεσε την καταστροφή, άρχισε από τον αντιδραστήρα Νο 4 του εργοστασίου, του οποίου το πάνω μέρος του εξερράγη, προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το ατσάλινο κάλυμμα του αντιδραστήρα, βάρους χιλίων τόνων. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού σκορπίστηκε στον αέρα, μέσω του οποίου μεταφέρθηκε στις γύρω περιοχές με ταχείς ρυθμούς.

Επί δέκα ημέρες, τα φλεγόμενα πυρηνικά καύσιμα απελευθέρωναν στην ατμόσφαιρα εκατομμύρια ραδιενεργά στοιχεία, σε ποσότητα που αντιστοιχεί σε 200 βόμβες σαν αυτή της Χιροσίμας. Ραδιενεργός σκόνη απλώθηκε πάνω από την Ευρώπη και μέχρι το Βόρειο Πόλο. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σιδηροπαγούς σκυροδέματος, προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο.

Επισήμως, 31 άνθρωποι πέθαναν λίγο μετά την έκρηξη. Δύο από την έκρηξη στον πυρήνα (εργάτες στον αντιδραστήρα) και άλλοι 29 (μέσα σε 3 μήνες) επειδή βρέθηκαν κοντά στον αντιδραστήρα εκείνο το βράδυ (εργάτες πυροσβέστες κλπ). Συνολικά 237 άνθρωποι διακομίστηκαν στη Μόσχα για να νοσηλευτούν σε ειδική κλινική τις επόμενες ημέρες. Επιπλέον, 50 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από σύνδρομο οξείας ακτινοβολίας, ενώ ακόμα τουλάχιστον 4.000 μελλοντικοί θάνατοι προκλήθηκαν από αίτια που σχετίζονταν με την ακτινοβολία. Όμως, από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 στρατιώτες και πολίτες από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.

Οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν σ' αυτή την τραγωδία παραμένουν άγνωστοι. Διαφαίνεται, όμως, ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε μία σειρά αλυσιδωτών παραγόντων, όπως τα ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας και προστασίας του αντιδραστήρα, καθώς και οι λανθασμένοι χειρισμοί (ίσως και χωρίς σχετική εξουσιοδότηση) των ελλιπώς καταρτισμένων εργαζομένων.

Το μοιραίο εργοστάσιο του Τσερνομπίλ έκλεισε οριστικά το Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από διεθνείς πιέσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας και υπό το φόβο νέων πιθανών εκρήξεων στους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες του.

Τσερνόμπιλ: Το χρονικό της πυρηνικής καταστροφής και οι συνέπειές της

Οι δύο διαδοχικές εκρήξεις προκλήθηκαν από μια δοκιμή που πραγματοποιούσαν τη μοιραία εκείνη νύχτα οι χειριστές του πυρηνικού αντιδραστήρα για να βεβαιωθούν ότι το σύστημα ψύξης θα εξακολουθούσε να λειτουργεί σε περίπτωση μιας αναγκαστικής διακοπής.

Όπως απέδειξε έρευνα για την καταστροφή που πραγματοποιήθηκε το 1991 στη Σοβιετική Ένωση, την έκρηξη δεν προκάλεσαν οι χειριστές του αντιδραστήρα με κάποια δική τους ενέργεια, όπως είχε γίνει αρχικά γνωστό, αλλά κάποια ατέλεια στην αρχική σχεδίαση του αντιδραστήρα RBMK και των διαδικασιών λειτουργίας του. Ίσως οι χειριστές να μεγέθυναν το πρόβλημα στην προσπάθειά τους να κλείσουν τον αντιδραστήρα.

Ποια Χιροσίμα και ποιο Ναγκασάκι;

Η ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα είναι σχεδόν 200 φορές μεγαλύτερη από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από τις δύο ατομικές βόμβες του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα μαζί!

Το Πριπιάτ, η κοντινότερη πόλη, εκκενώθηκε δύο μέρες μετά την καταστροφή, όταν πολλοί άνθρωποι είχαν ήδη εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας. Η ραδιενεργή βροχή έφτασε μέχρι την Ιρλανδία. Η Ουκρανία, η Λευκορωσία και η Ρωσία ήταν οι χώρες που επηρεάστηκαν περισσότερο, αφού απορρόφησαν το 63% της ρύπανσης από το ατύχημα.

Η Greenpeace υποστήριξε πως κυμαίνονται γύρω στους 90.000, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να αποδειχθεί. Αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι πως μετά την καταστροφή, οι παιδικοί καρκίνοι στην Ουκρανία αυξήθηκαν κατά 90% ενώ στην Ανατολική Ευρώπη παρουσιάστηκαν περίπου 4.000 καρκίνοι του θυρεοειδούς που πιθανότατα σχετίζονταν με τη ραδιενέργεια. Μέχρι το 2005 στην Ουκρανία 19.000 οικογένειες λάμβαναν κρατική βοήθεια διότι κάποιο μέλος τους είχε χαθεί από τις παρενέργειες του Τσερνόμπιλ.

Η Σουηδία ήταν η πρώτη χώρα που ενημέρωσε τον κόσμο για την καταστροφή, αφού αρχικά η σοβιετική κυβέρνηση είχε αποφασίσει να κρατήσει μυστική την έκρηξη στο Τσερνόμπιλ.

Σήμερα, περίπου 5 εκατ. άνθρωποι ζουν ακόμα σε περιοχές εκτεθειμένες σε ραδιενέργεια, ενώ κάποιος μπορούσε να ταξιδέψει στην αποκλεισμένη ζώνη του Τσερνόμπιλ! Τα ταξιδιωτικά πρακτορεία οργάνωναν ημερήσιες εκδρομές (πριν από τη ρωσική εισβολή) στην εγκαταλελειμμένη πόλη του Πριπιάτ! Να σημειώσουμε, τέλος, πως οι υπόλοιποι τρεις αντιδραστήρες του εργοστασίου λειτούργησαν για τα επόμενα 13 χρόνια!

Διεθνής Ημέρα Μνήμης για την Καταστροφή στο Τσερνόμπιλ

Η 26η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για την Καταστροφή στο Τσερνόμπιλ (International Chernobyl Disaster Remembrance Day), με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, που ελήφθη στις 8 Δεκεμβρίου 2016.

Ως καταστροφή του Τσερνόμπιλ, νοείται το γιγαντιαίων διαστάσεων πυρηνικό δυστύχημα που συνέβη στις 26 Απριλίου 1986 στην τότε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας, όταν ο αντιδραστήρας 4 στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας του Τσερνόμπιλ καταστράφηκε ολοσχερώς από έκρηξη που προκλήθηκε από μια αιφνίδια αύξηση ισχύος του. Η έκρηξη οδήγησε σε ραδιενεργό μόλυνση μεγάλων τμημάτων της τότε Σοβιετικής Ένωσης (Ουκρανία, Λευκορωσία, Ρωσία), με αποτέλεσμα πάνω από 8 εκατομμύρια άνθρωποι να εκτεθούν σε ραδιενεργό ακτινοβολία.

Η εκκένωση πληθυσμού ξεκίνησε μιάμιση μέρα πριν το ατύχημα αναγνωριστεί επίσημα από τη Σοβιετική Ένωση. Το πρωί της 28ης Απριλίου, τα επίπεδα ραδιενέργειας εντοπίστηκαν και έθεσαν σε συναγερμό τον πυρηνικό σταθμό Φόρσμαρκ στη Σουηδία, πάνω από 1.000 χιλιόμετρα από το εργοστάσιο του Τσερνομπίλ. Εργαζόμενοι στο Φόρσμαρκ ανέφεραν το γεγονός στη Σουηδική Αρχή Ακτινοπροστασίας, η οποία διαπίστωσε ότι η ακτινοβολία προήλθε από εκτός της χώρας.

Εκείνη την ημέρα, σουηδικοί σταθμοί παρατήρησης, άρχισαν να καταγράφουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και απαίτησαν μια εξήγηση. Οι Σοβιετικοί το αρνήθηκαν αρχικά, και μόνο όταν η σουηδική κυβέρνηση ανέφερε ότι επρόκειτο να καταθέσουν επίσημη προειδοποίηση στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, η σοβιετική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι είχε λάβει χώρα ένα ατύχημα στο Τσερνόμπιλ και το ανέφερε ως ένα «μικρό ατύχημα».

Τα ζώα που ζουν μέσα στην αποκλεισμένη ζώνη 30 χιλιομέτρων γύρω από το Τσερνόμπιλ έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, αυξημένες γενετικές μεταλλάξεις και χαμηλό ποσοστό γεννήσεων.

Πολλά από τα οχήματα των «ρευστοποιητών» παραμένουν σκορπισμένα γύρω από την περιοχή του Τσερνόμπιλ ακόμα και σήμερα.

Τα χειρότερα ραδιενεργά κατάλοιπα συγκεντρώθηκαν μέσα στα υπολείμματα του αντιδραστήρα. Ο ίδιος ο αντιδραστήρας καλύφθηκε με σάκους που περιείχαν άμμο, μόλυβδο και βορικό οξύ, οι οποίοι πετάχθηκαν από ελικόπτερα (περίπου 5.000 τόννοι τη βδομάδα μετά το ατύχημα). Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1986 είχε χτιστεί μια μεγάλη τσιμεντένια σαρκοφάγος για να σφραγίσει τον αντιδραστήρα και τα περιεχόμενά του.

Το κομμουνιστικό καθεστώς απέκρυψε τις συνέπειες του πυρηνικού δυστυχήματος για τέσσερα χρόνια (επί Μιχαήλ Γκορμπατσόφ) και μόλις το 1990 αναγνώρισε απρόθυμα την ανάγκη διεθνούς βοήθειας για τον μετριασμό των συνεπειών της καταστροφής. Το 1990, η γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα, με το οποίο ζητούσε διεθνή συνεργασία για την αντιμετώπιση των συνεπειών του ατυχήματος του Τσερνομπίλ και το 1991 συνέστησε ταμείο (Chernobyl Trust Fund) για τον συντονισμό της βοήθειας.

Από το 2002, η στρατηγική του ΟΗΕ για το Τσερνόμπιλ άλλαξε και επικεντρώθηκε σε πρωτοβουλίες για την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της περιοχής αντί της επείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας. Το 2009, το Διεθνές Δίκτυο Έρευνας και Πληροφοριών του Τσερνόμπιλ (ICRIN), που συνέστησε ο ΟΗΕ, ξεκίνησε να παρέχει υποστήριξη σε προγράμματα που στοχεύουν στην αειφόρο ανάπτυξη των πληγεισών περιοχών.

Στις 8 Δεκεμβρίου 2016, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα που ορίζει την 26η Απριλίου ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης για την Καταστροφή στο Τσερνόμπιλ, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις συνέπειες του δυστυχήματος και να υπενθυμίσει τις προσπάθειες για την εξάλειψή τους. Στο σχετικό ψήφισμα αναγνωρίζεται ότι τρεις δεκαετίες μετά την πυρηνική καταστροφή παραμένουν οι σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες και ότι οι πληγείσες περιοχές αντιμετωπίζουν συνεχιζόμενες ανάγκες.

15 πράγματα που δεν ξέρεις για το Τσερνόμπιλ

  1. Ακριβώς 37 χρόνια πριν, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία εξερράγησαν. Περίπου 5 εκατ. άνθρωποι ζουν ακόμα σε περιοχές εκτεθειμένες σε ραδιενέργεια.
  2. Η ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα είναι σχεδόν 200 φορές μεγαλύτερη από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από τις δύο ατομικές βόμβες του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα μαζί.
  3. Το Πριπιάτ, η κοντινότερη πόλη, εκκενώθηκε δύο μέρες μετά την καταστροφή. Σε αυτό το διάστημα πολλοί άνθρωποι είχαν ήδη εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας.
  4. Η ραδιενεργή βροχή έφτασε μέχρι την Ιρλανδία. Η Ουκρανία, η Λευκορωσία και η Ρωσία ήταν οι χώρες που επηρεάστηκαν περισσότερο, αφού απορρόφησαν το 63% της ρύπανσης από το ατύχημα.
  5. Από τότε που οι κάτοικοί του εγκατέλειψαν το Πριπιάτ λόγω των υψηλών ποσοστών ραδιενέργειας, λύκοι, άγρια άλογα, κάστορες, αγριογούρουνα και άλλα ζώα κατοικούν στην πόλη.
  6. Τα ζώα που ζουν μέσα στην αποκλεισμένη ζώνη 30 χιλιομέτρων γύρω από το Τσερνόμπιλ έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, αυξημένες γενετικές μεταλλάξεις και χαμηλό ποσοστό γεννήσεων.
  7. Θα περίμενε κανείς ότι οι αντιδραστήρες του Τσερνόμπιλ θα έκλειναν αμέσως μετά το ατύχημα, όμως οι υπόλοιποι τρεις αντιδραστήρες του εργοστασίου λειτούργησαν για άλλα 13 χρόνια!
  8. Υπάρχει ακόμα ραδιενεργό υλικό σε μία τσιμεντένια σαρκοφάγο, που όμως πλέον καταρρέει, και χτίστηκε πάνω από τον αντιδραστήρα μετά το ατύχημα. Ένα καινούργιο περίβλημα χτίστηκε πάνω από τη σαρκοφάγο και η προστασία του θα διαρκέσει μόνο για 100 χρόνια. Ταυτόχρονα, οι εργασίες αποκατάστασης της σαρκοφάγου στο εσωτερικό συνεχίζονται.
  9. Το δάσος κοντά στο σημείο της καταστροφής ονομάζεται «Κόκκινο Δάσος», γιατί τα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας σκότωσαν τα δέντρα και κάλυψαν μεγάλες εκτάσεις με το έντονο κόκκινο χρώμα του νεκρού πεύκου.
  10. Η πυρηνική βιομηχανία και οι κυβερνήσεις που τη στηρίζουν στην Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία θέλουν να ξοδέψουν δισεκατομμύρια σε άλλα πυρηνικά σχέδια, αγνοώντας την υποχρέωσή τους να στηρίξουν τους επιζώντες του ατυχήματος. Υποβαθμίζουν τις επιπτώσεις της καταστροφής και κρύβουν την καθημερινή πραγματικότητα του Τσερνόμπιλ.
  11. Πλέον μπορείς να πας ταξίδι στην αποκλεισμένη ζώνη του Τσερνόμπιλ! Τα ταξιδιωτικά πρακτορεία οργανώνουν ημερήσιες εκδρομές στην εγκαταλελειμμένη πόλη του Πριπιάτ.
  12. Το Πριπιάτ συνεχίζει να έχει υψηλά επίπεδα ρύπανσης και θα παραμείνει εγκαταλελειμμένο, αφού το πλουτώνιο χρειάζεται περισσότερα από 24.000 χρόνια για να μειωθεί η έντασή του μόλις στο μισό.
  13. Η ραδιενέργεια ήταν τόσο ισχυρή που τα μάτια του πυροσβέστη VladimirPravik έγιναν μπλε από καφέ.
  14. Η Σουηδία ήταν η πρώτη χώρα που ενημέρωσε τον κόσμο για την καταστροφή, αφού αρχικά η Σοβιετική κυβέρνηση αποφάσισε να κρατήσει την έκρηξη στο Τσερνόμπιλ μυστική.
  15. Στις ρυπασμένες περιοχές, το Τσερνόμπιλ επηρεάζει όλες τις πλευρές της ζωής των ανθρώπων. Η ραδιενέργεια είναι στο φαγητό που τρώνε, στο γάλα και το νερό που πίνουν, στα σχολεία, τα πάρκα και τις παιδικές χαρές που παίζουν τα παιδιά τους, και στα ξύλα που καίνε για να μείνουν ζεστοί.

Επιπτώσεις στην Ελλάδα

Μέρος του ραδιενεργού νέφους από το Τσερνόμπιλ έφτασε και στην Ελλάδα μετά από μερικές μέρες. Προκλήθηκε πανικός στον ελληνικό πληθυσμό, συγκεκριμένα σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, με τον κρατικό μηχανισμό να κάνει συστάσεις για αποφυγή του φρέσκου γάλακτος και το καλό πλύσιμο φρούτων και λαχανικών από τις 5 Μαΐου και μετά. Το ραδιενεργό νέφος επηρέασε κυρίως την Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία, όπου χρόνια αργότερα ανιχνεύονταν ποσά ραδιενέργειας υψηλότερα του κανονικού. Μετρήσεις που έγιναν το 1996 έδειξαν εκπομπές καισίου στα 65 κιλομπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο με το όριο επικινδυνότητας να βρίσκεται στα 5 κιλομπεκερέλ. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία δεν παρατηρήθηκε αύξηση στη συχνότητα της λευχαιμίας, εκτός από τη σπάνια βρεφική λευχαιμία, αλλά ούτε και στον καρκίνο του θυρεοειδούς. Από την άλλη όμως υπολογίζεται από έρευνα της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ότι έγιναν περίπου 2.500 τεχνητές εκτρώσεις το 1986 από γονείς οι οποίοι φοβήθηκαν τις πιθανές επιπτώσεις της ραδιενέργειας στο έμβρυο. Επίσης ιατρικοί κύκλοι αποδίδουν 1500 περιπτώσεις καρκίνου (τη δεκαετία 1986-1996) που δεν δικαιολογούνταν από το ιστορικό του ασθενούς, σε πιθανές επιπτώσεις του Τσερνόμπιλ.

Σημερινή κατάσταση

Τον Σεπτέμβριο του 2007 η Ουκρανία ενέκρινε την κατασκευή ενός ατσάλινου κελύφους πάνω από τον αντιδραστήρα, σε αντικατάσταση της υπάρχουσας σαρκοφάγου, η οποία κινδυνεύει από κατάρρευση. Το κέλυφος το οποίο θα κατασκευαστεί από τον όμιλο γαλλικών εταιρειών Novarka, θα κοστίσει 432 εκ. ευρώ (κατ' άλλες πηγές 505 εκ. ευρώ), με το κόστος να καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και διεθνείς χορηγούς. Η τοξωτή κατασκευή έχει πλάτος 257 μέτρων, ύψος 105 μέτρων και μήκος 150 μέτρων και θα χρειαστούν 58 μήνες για την ολοκλήρωσή της. Η νέα σαρκοφάγος θα κατασκευαστεί σε σχετική απόσταση από τον αντιδραστήρα και μόλις ολοκληρωθεί θα μετακινηθεί πάνω σε ράγες προς την τελική της θέση, πάνω από την προϋπάρχουσα σαρκοφάγο. Μετά το πέρας της κατασκευής θα ξεκινήσει η αποδόμηση του πυρήνα.

Στις 10 Ιουλίου 2019 παραδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση επίσημα η νέα ασφαλής σαρκοφάγος, η οποία καλύπτει τον τέταρτο πυρηνικό αντιδραστήρα του πυρηνικού σταθμού του Τσερνόμπιλ, ανακοίνωσε η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ουκρανία.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις