ΙΑΠΩΝΙΑ. Ήταν 9 Αυγούστου του 1945. Το Ναγκασάκι γίνεται «Χιροσίμα»! Ο Τσουτόμο Γιαμαγκούτσι κατοικούσε χρόνια στο Ναγκασάκι· για την ακρίβεια από τότε που γεννήθηκε, το 1916. Εργαζόταν στο Ναγκασάκι, ο Γιαμαγκούτσι, αλλά στις 6 Αυγούστου του 1945, κι ενώ ο πόλεμος με τις Ηνωμένες Πολιτείες έδειχνε να μην τελειώνει ποτέ, βρισκόταν στη Χιροσίμα.

6 Αυγούστου 1945

Ο 29χρονος Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι (Tsutomu Yamaguchi) απολάμβανε τις τελευταίες του ώρες στη Χιροσίμα. Την επόμενη κιόλας μέρα, θα επέστρεφε πίσω στην οικογένειά του στο Ναγκασάκι, ύστερα από τρεις μήνες απουσίας.

Ο νεαρός Ιάπωνας εργαζόταν ως μηχανολόγος ναυπηγός στη Μιτσουμπίσι. Το καλοκαίρι του 1945, ο ίδιος μαζί με συναδέλφους του είχε κληθεί να δουλέψει σε ένα τρίμηνο πρότζεκτ που θα γινόταν στη Χιροσίμα για τον σχεδιασμό ενός νέου πετρελαιοφόρου. Η δουλειά ήταν πολύωρη κι εξαντλητική κι ο Τσουτόμου δεν έβλεπε την ώρα να περάσουν οι βδομάδες για να γυρίσει και πάλι στη γυναίκα του και στον νεογέννητο γιο τους.

Ένα επαγγελματικό ταξίδι τον κρατούσε εκεί πάνω από δυο μήνες. Ο καιρός κύλισε και η στιγμή αυτή έφτασε. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η 6η Αυγούστου 1945 θα ήταν η τελευταία του μέρα στην πόλη. Εκείνο ηλιόλουστο πρωινό, είχε γύρει στο παράθυρο του τραμ κατευθυνόμενος προς την εργασία του. Όπως κάθε πρωί, ο 29χρονος Ιάπωνας κατευθυνόταν μαζί με τους συναδέλφους του στο ναυπηγείο όταν ο εκκωφαντικός ήχος ενός μαχητικού αεροσκάφους τράνταξε την ατμόσφαιρα.

Ο Γιαμαγκούτσι, άκουσε τον βαρύ κινητήρα του αεροπλάνου που πετούσε πάνω από την πόλη, αλλά δεν έδωσε σημασία. Άλλωστε καθημερινά τους ίδιους ήχους άκουγαν οι Γιαπωνέζοι πολίτες εδώ και χρόνια. Όμως εκείνο το πολεμικό αεροσκάφος δεν ήταν οποιοδήποτε! Είχε όνομα που θα έμενε στην Ιστορία: «Enola Gay»! Ήταν ένα αμερικανικό Β-29 από το οποίο ο Τσουτόμου διέκρινε να πέφτει ένα αντικείμενο δεμένο σε αλεξίπτωτο.

Ο Γιαμαγκούτσι κατέβηκε τα πρώτα σκαλοπάτια του τραμ, όταν είδε στον ουρανό δύο αλεξίπτωτα και σε χρόνο που δεν πρόλαβε να μετρήσει είδε πρώτα μια λάμψη και μετά όλα σκοτείνιασαν και σείστηκαν. Χάθηκε ο κόσμος από τα μάτια του! Λίγα δευτερόλεπτα πριν καταρρεύσει και λιποθυμήσει, ο Γιαμαγκούτσι είδε στον ορίζοντα ένα μανιτάρι από καπνό να τυλίγει τη Γη. Η ατομική βόμβα που έπληξε τη Χιροσίμα είχε μόλις εκραγεί!

Θυμάται ότι μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου το τοπίο πλημμύρισε από μια εκτυφλωτική λάμψη. Θυμάται να πηδάει σε ένα χαντάκι και μετά να χάνει τις αισθήσεις του. Όταν συνήλθε, όλα γύρω του ήταν σκοτεινά. Η σκόνη και οι στάχτες είχαν κατακλύσει την ατμόσφαιρα κι ο ίδιος βρισκόταν σωριασμένος στο έδαφος, βαριά τραυματισμένος. Είχε εγκαύματα στο πρόσωπο και στα χέρια, τα τύμπανα στα αυτιά του είχαν σπάσει και η όρασή του ήταν θολή.

Η έκρηξη είχε καταστρέψει την ακοή του Γιαμαγκούτσι και η λάμψη τον είχε τυφλώσει, προσωρινά. Επίσης η θερμότητα από την έκρηξη του είχε προκαλέσει σοβαρά εγκαύματα. Όταν μετά πολλή ώρα συνήλθε, ο τρομαγμένος Γιαπωνέζος έτρεξε να χωθεί στο πρώτο καταφύγιο. Εκεί αντάμωσε με συναδέλφους του που κι εκείνοι είχαν βρεθεί τυχαία στη Χιροσίμα εκείνες τις μέρες. Ο Γιαμαγκούτσι όταν ένιωσε δυνατός, το επόμενο πρωί, βγήκε στο δρόμο τρεκλίζοντας, διέσχισε ερείπια, πάτησε σε καρβουνιασμένα πτώματα, είδε το θάνατο να περιπλανιέται στους δρόμους της Χιροσίμα και αναζήτησε το τρένο που θα τον οδηγούσε στην ασφάλεια του σπιτιού του 320 χιλιόμετρα μακριά από την «κόλαση», στο Ναγκασάκι…

Δεν πίστευαν τα λόγια του μέχρι που είδαν...

Σαν έφτασε στην πόλη του, ο Γιαμαγκούτσι, έσπευσε στο πλησιέστερο νοσοκομείο όπου του περιποιήθηκαν τις πληγές και τον κράτησαν προληπτικά δυο μέρες. Στις 9 Αυγούστου ο Γιαμαγκούτσι επέστρεψε στη δουλειά του και πίνοντας το πρωινό τσάι με τους συναδέλφους του άρχισε να διηγείται το τι έζησε στη Χιροσίμα. Αυτά που έλεγε ακούγονταν υπερβολικά. Που ξανακούστηκε να λιώνουν μέταλλα από μια βόμβα και να εξαφανίζεται ολόκληρη πολιτεία; Κάποιοι δεν τον πίστεψαν.

Όταν έφτασε στην εταιρεία, τον φώναξε ο διευθυντής στο γραφείο του ζητώντας εκτενή αναφορά για τα όσα συνέβησαν στη Χιροσίμα. Ενώ ο 29χρονος μηχανικός του εξιστορούσε τα δραματικά γεγονότα, έξω από το παράθυρο του κτιρίου μία γνώριμη εκτυφλωτική λάμψη ακολουθούμενη από έναν εκκωφαντικό κρότο έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους.

Είναι από τις υπερβολές που λέγονται στη διάρκεια των πολέμων, σκέφτηκαν. Εκείνες τις στιγμές της ζοφερής διήγησης του Γιαμαγκούτσι, ακριβώς δυο λεπτά μετά τις 11, μια εκτυφλωτική λάμψη τύλιξε το γραφείο. Τα τζάμια από τα παράθυρα θρυμματίστηκαν και οι δύο άντρες βρέθηκαν λιπόθυμοι στο πάτωμα. Οι υπάλληλοι σωριάστηκαν στο δάπεδο και ένιωσαν στο δέρμα τους ένα αφόρητο κάψιμο. Οι Αμερικανοί μόλις είχαν ρίξει τη βόμβα που ήταν αφιερωμένη στον Τσώρτσιλ.

Το Ναγκασάκι θα θρηνούσε (επίσημα) 74.000 νεκρούς! Ο Γιαμαγκούτσι και η οικογένειά του δεν ήταν ανάμεσα σ’ αυτούς. Κρύφτηκαν σε καταφύγιο επί μια εβδομάδα και πέντε μέρες μετά άκουσαν ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει και για την Ιαπωνία. «Πίστεψα ότι το ατομικό νέφος με είχε ακολουθήσει από τη Χιροσίμα», δήλωσε αργότερα στη βρετανική εφημερίδα “Indipendent” ο Ιάπωνας. Για ακόμη μια φορά, ο Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του.

Η ατομική βόμβα που ανατινάχτηκε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το κτίριο της Μιτσουμπίσι δεν άφησε εμφανή τραύματα ούτε στον ίδιο, αλλά ούτε και στην οικογένειά του. Ο Γιαμαγκούτσι το τελευταίο πράγμα που άκουσε στη ζωή του ήταν η έκρηξη της βόμβας στη Χιροσίμα, έζησε όμως για να δει τη χώρα του να ανακάμπτει, να γίνεται μια οικονομική υπερδύναμη πλάι στις ΗΠΑ και να αφήνει τις πληγές του πολέμου πίσω της.

Ακόμα και μετά την τραγωδία, δεν έφυγε ποτέ από το Ναγκασάκι. Με τη γυναίκα του απέκτησαν άλλες δύο κόρες και προσπάθησαν να επαναφέρουν τη ζωή τους σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Φυσικά, μεγαλώνοντας, τόσο ο Τσουτόμου, όσο και η σύζυγος και τα παιδιά του, υπέφεραν από χρόνια προβλήματα υγείας εξαιτίας της έκθεσής τους στην πυρηνική ακτινοβολία.

Ο Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι είναι ο μόνος επίσημα καταγεγραμμένος επιζών από δύο ατομικές βόμβες. Ο ίδιος έζησε με επιδέσμους στα ανοιχτά εγκαύματά του μέχρι τα γεράματα, έχασε τελείως τα μαλλιά του και ένα πρωί του 2010, έκλεισε και τα μάτια του έχοντας κρατήσει ζωντανή την τρομακτική εικόνα της λάμψης που είχε δει δυο φορές στη ζωή του. Πέθανε το 2010, σε ηλικία 93 ετών από καρκίνο στο στομάχι.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις