ΡΟΥΣΕ. Το Ρούσε (βουλγαρικά: Русе) είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας , στή δεξιά όχθη του Δούναβη, απέναντι από τη Ρουμανική πόλη Τζιούρτζιου, 300 χλμ. από την πρωτεύουσα Σόφια και 200 χλμ. από τη Βουλγαρική Ακτή της Μαύρης Θάλασσας Είναι το σημαντικότερο ποτάμιο λιμάνι της Βουλγαρίας, λειτουργώντας ως σημαντικός παράγων του διεθνούς εμπορίου της χώρας. Είναι γνωστό για τη Νεομπαρόκ και Νεοροκοκό αρχιτεκτονική του, του 19ου και 20ού αιώνα, που προσελκύει πολλούς τουρίστες. Συχνά ονομάζεται Μικρή Βιέννη. Η Γέφυρα Φιλίας Ρούσε - Τζιούρτζιου, μέχρι τις 14 Ιουνίου 2013 η μόνη στο τμήμα του Δούναβη που μοιράζονται η Βουλγαρία και η Ρουμανία, διασχίζει εδώ τον ποταμό.

Το Ρούσε είναι αδελφοποιημένο με το Περιστέρι.

Η πόλη εμφανίσθηκε ως Νεολιθικός οικισμός από τη 2η ως την 3η χιλιετία π.Χ., όταν αναπτύχθηκαν η κεραμική, η αλιεία, η γεωργία και το κυνήγι. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν αρκετά επίπεδα, που σημαίνει ότι η τοποθεσία είχε δεχθεί επιθέσεις από γειτονικές φυλές και υπέστη αρκετές φυσικές καταστροφές. Στην περιοχή βρέθηκαν αρχαία ιερά, όπου κυριαρχούσαν είδωλα μιας εγκύου γυναίκας, θεάς της γονιμότητας.

Ο μεταγενέστερος Θρακικός οικισμός μετεξελίχθηκε σε Ρωμαϊκό στρατιωτικό και ναυτικό κέντρο κατά τη βασιλεία του Βεσπασιανού (69 - 70 μ.Χ.) ως μέρος ενός συστήματος οχυρώσεων κατά μήκος των βόρειων συνόρων της Μοισίας. Το όνομά του, Sexaginta Prista, σημαίνει πόλη των 60 πλοίων και βασίζεται στα υποτιθέμενα 60 γειτονικά αγκυροβόλια.

Το φρούριο βρισκόταν στον κεντρικό δρόμο μεταξύ του Σιγκίντουνουμ (το σημερινό Βελιγράδι) και του Δέλτα του Δούναβη και καταστράφηκε τον 6ο αιώνα από επιδρομές Αβάρων και Σλάβων. Ο Ούγγρος ιστορικός Φέλιξ Φίλιπ Κάνιτς ήταν ο πρώτος που ταυτοποίησε τη Σεξαγκίντα Πρίστα με το Ρούσε, αλλά τη σύνδεσή τους απέςδειξαν μεταγενέστερα οι αδελφοί Σκόρπιλ, μελετώντας επιγραφές, νομίσματα, τάφους και αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Επιγραφή από τη βασιλεία του Διοκλητιανού αποδεικνύει ότι η πόλη ξαναχτίστηκε ως praesidium (μεγάλη οχύρωση) μετά την καταστροφή του από τους Γότθους το 250 μ.Χ.

Ο οικισμός αναφερόταν στο Μεσαίωνα ως Γκολιάνο Γιόργκοβο, του οποίου σημερινός διάδοχος είναι το Τζιούρτζιου στη Ρουμανία.

Το Ρούσε βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Δούναβη, που είναι η υψηλή όχθη, έχοντας δύο υποβρύχιες αναβαθμίδες και τρεις ποτάμιες στα 15 ως 22, 30 ως 66 και 54 ως 65 μέτρα. Το μέσο υψόμετρο είναι 45,5 μέτρα. Η αστική περιοχή είναι μία έλλειψη περίπου 11 χλμ. κατά μήκος του ποταμού. Η πόλη εκτείνεται από το συνδεδεμένο με την ξηρά νησί Ματέι και την εκβολή του Ρούσενσκι Λομ στα δυτικά μέχρι το λόφο Σράμπτσετο στα ανατολικά. Τον 20ό αιώνα το δυτικό άκρο της πόλης μεταβλήθηκε σημαντικά με τη μετατόπιση της εκβολής του Ρούσενσκι Λομ στα δυτικά, καθώς και με τη μετατόπιση της ίδισας της όχθης με την κοίτη της αρκετά προς βορράν. Στα νότια της πόλης είναι ο λόφος Σαραμπαίρ με ύψος 159 μ. Εκεί έχει κατασκευασθεί ο Τηλεοπτικός Πύργος του Ρούσε, στα ερείπια του Λεβενταμπιά, πρώην Τουρκικής οχύρωσης.

Δείτε το βίντεο:

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις