Ισλανδία: Ελληνίδα περιγράφει πώς κυλά η ζωή στο γραφικό χωριό Βικ
Όπως δηλώνει στο χωριό Βικ βρήκε την ψυχική της ηρεμία και συνάμα τις εργασιακές συνθήκες που ονειρευόταν ως προϊσταμένη προσωπικού σε ξενοδοχείο της περιοχής.
ΙΣΛΑΝΔΙΑ. Τι γυρεύει μια Ελληνίδα παιδαγωγός στο μικρό και γραφικό χωριό Βικ στα νότια της Ισλανδίας; Η ζωή, κάτω από τον μεγάλο παγετώνα, που καλύπτει το νότιο κομμάτι της χώρας και βρίσκεται στην περιοχή του ενεργού ηφαιστείου Κάτλα, μόνο ριψοκίνδυνη δεν είναι για τη Μαριέττα Κότικα.
Όπως δηλώνει στο iefimerida.gr, στο χωριό Βικ βρήκε την ψυχική της ηρεμία και συνάμα τις εργασιακές συνθήκες που ονειρευόταν ως προϊσταμένη προσωπικού σε ξενοδοχείο της περιοχής.
«Στην Ελλάδα άρχισα να κουράζομαι ψυχικά»
Η μετάβαση πριν από λίγα χρόνια στο νησί του Αρκτικού Κύκλου δεν ήταν καθόλου δύσκολη. «Στην Ελλάδα είχα αρχίσει να κουράζομαι ψυχικά κυρίως. Οι οικονομικές απολαβές ήταν πολύ χαμηλές. Εργαζόμουν σε μια ασφαλιστική εταιρεία. Δουλειά γραφείου, καθώς με τις σπουδές μου, όντας δασκάλα με μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, δεν είχα αποκατάσταση. Ένας διαρκής αγώνας για επιβίωση και σε προσωπικό επίπεδο οι σχέσεις ανύπαρκτες. Όλα αυτά με οδήγησαν στην απόφαση να δοκιμάσω το εξωτερικό. Στην Ισλανδία ήταν ο κολλητός μου ήρθα να τον δω για διακοπές μου άρεσε και μετά από 3 μήνες ήρθα μόνιμα για δουλειά», λέει φανερά ικανοποιημένη με την επιλογή της.
«Στην Ισλανδία αισθάνεσαι ασφαλής και ότι δεν σε εκμεταλλεύεται κανείς»
Σε μια χώρα που η οργάνωση και η προστασία του πολίτη σε όλα τα επίπεδα δεν αποτελεί ζητούμενο αλλά δεδομένο, η Μαριέττα νιώθει ασφαλής απ’ όλες τις απόψεις. Δεν εκφράζει καμία ανησυχία καθώς έχει συνηθίσει -όπως και οι Ισλανδοί- τις ηφαιστειακές εκρήξεις.
«Ούτε οι ξένοι ανησυχούν. Υπάρχει πάντα πληροφόρηση σχετικά με το τι πρέπει να γίνει εάν επέλθει η συνθήκη αυτή. Οι τουρίστες στη χώρα ανέρχονται στα 7,5 εκατομμύρια ετησίως και μεταξύ αυτών είναι πολλοί Έλληνες. Οι συνθήκες εργασίες είναι πολύ καλύτερες από την Ελλάδα μισθολογικά και δεν τίθεται θέμα εκμετάλλευσης. Όλες οι εργάσιμες ώρες πληρώνονται. Δηλαδή, δεν υπάρχουν υπερωρίες για το καλό της επιχείρησης. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου που εργάζομαι είναι φανταστική. Μας αντιμετωπίζει όλους σαν παιδιά της. Σε περίπτωση που κάποιος λείψει για σοβαρό λόγο, είναι εδώ για να αναπληρώσει το κενό ώστε να μην επιβαρυνθεί άλλος εργαζόμενος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, εργάζομαι 7 με 3 ή 8 με 4. Είναι 8ωρη δουλειά με μια ώρα διάλειμμα 12 με 1», αναφέρει η Μαριέττα.
Στα αρνητικά οι ακραίες καιρικές συνθήκες
Το μόνο αρνητικό που λέει στη ζωή της εκεί είναι οι καιρικές συνθήκες.
«Είναι ακραίες για εμάς που ερχόμαστε από την Ελλάδα. Ο καιρός σε δυσκολεύει σε πολλά καθημερινά πράγματα όπως να πας στο σούπερ μάρκετ, να μετακινηθείς από το σπίτι στη δουλειά. Όλα τα υπόλοιπα είναι πολύ ωραία», λέει η νεαρή γυναίκα που έχει σκοπό να μείνει για τουλάχιστον άλλα 10 χρόνια στο νησί.
«Συγκεκριμένα μελλοντικά σχέδια δεν έχω ακόμα. Σκοπεύω, όμως, τουλάχιστον μια 10ετία να μείνω στη χώρα με σκοπό την εξασφάλιση μελλοντικής σύνταξης καθώς και να αγοράσω ένα σπίτι στο χωριό που διαμένω ως δική μου κατοικία. Στην Ισλανδία είναι δύσκολο να βρεις σπίτι να νοικιάσεις. Αν φύγω κάποια στιγμή θα το νοικιάζω και θα έχω ένα εισόδημα».