Έρχεται ο «Ματωμένος Γάμος» από το Πολιτιστικό Σωματείο «Σκηνή Σπάρτης»

ΣΠΑΡΤΗ. Το Πολιτιστικό Σωματείο «Σκηνή Σπάρτης» παρουσιάζει το θεατρικό έργο του Federico Garcia Lorca, «Ματωμένος Γάμος». Πρόκειται για ένα έργο που γράφτηκε
το 1932. Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από μία πραγματική ιστορία που διάβασε στην
εφημερίδα. Ο ποιητικός του λόγος και μάλιστα η μετάφραση του Νίκου Γκάτσου
φέρνουν στη σκηνή κάτι περισσότερο από ένα θεατρικό έργο. Φέρνουν ένα τραγούδι.
Ένα τραγούδι της γης με νότες καμωμένες από αίμα και μνήμες. Κάθε πρόσωπο
σύμβολο· κάθε λέξη μαχαίρι. Ο κόσμος της οικογένειας, η τιμή και το αίμα
συγκρούονται σε μια πορεία προς τον έρωτα και το θάνατο, αφήνοντας πίσω τους την
αίσθηση της αλήθειας της ζωής.

Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά το 1933 και αποτελεί ένα από τα τρία κύρια έργα
της τριλογίας της ισπανικής υπαίθρου, μαζί με την «Γέρμα» και το «Σπίτι» της
Μπερνάντα Άλμπα.

Στη δική μας εκδοχή του έργου, θα παρακολουθήσετε τους συμμετέχοντες στο
εργαστήρι ενηλίκων του πολιτιστικού σωματείου «Σκηνή Σπάρτης» να δίνουν φωνή
στο τραγούδι αυτό. Στην παράσταση συμμετέχουν και παιδιά από το παιδικό αλλά και το εφηβικό εργαστήρι θεάτρου που πραγματοποιείται στην «Σκηνή».

φωτογραφίες

Γιατί ένα έργο του 1932 μας ακουμπάει τόσο βαθιά σήμερα;

Γιατί ο «Ματωμένος γάμος» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα είναι απολύτως
διαχρονικό και κοινωνικά φορτισμένο δράμα. Μιλά για τις ίδιες συγκρούσεις που μας
αφορούν και σήμερα. Καθολικές συγκρούσεις: το πάθος που αντιμάχεται την
παράδοση· την επιθυμία που συγκρούεται με κοινωνικούς περιορισμούς· και τη βία
που πηγάζει από τα κατοχυρωμένα ήθη και έθιμα. Τέτοιες συγκρούσεις είναι
παρούσες ανά τον κόσμο – από ανελεύθερα, συντηρητικά περιβάλλοντα μέχρι πιο
«προοδευτικές» κοινωνίες όπου εμφανίζονται νέα όρια σε προσωπική ελευθερία.

Ο Λόρκα χρησιμοποιεί μια πραγματική υπόθεση φόνου στην Ανδαλουσία, για να
δομήσει ένα σύμβολο για την ερωτική απώθηση και την κοινωνική τιμωρία . Η
έντονη ποιητική και συμβολική γλώσσα (το φεγγάρι, το αίμα, ο θάνατος ως μορφές),
μεταφέρει το έργο σε επίπεδα παραβολής περί ατομικότητας και μοίρας .

Την ίδια στιγμή είναι και αυτό το έργο του Λόρκα έντονα γυναικείο. Οι ηρωίδες, η
μάνα, η νύφη, η πεθερά, η γειτόνισσα είναι άτομα χωρίς όνομα και ανάλογη
κοινωνική υπόσταση. Γυναίκες που ζουν ανάμεσα στην κοινωνική «κανονικότητα»
και την επιθυμία τους.

Καθώς συζητείται έντονα η ισότητα των φύλων, η κοινωνική ομοιογένεια, η
συλλογική ταυτότητα – αλλά και η θεατρική αναζήτηση της ουσίας του πάθους, της
απώλειας, της τιμής – το έργο αντανακλά και προτρέπει.

Ημερομηνίες και ώρες παραστάσεων

Στις 13 & 14 Ιουνίου 2024 στο Πνευματικό Κέντρο Σπάρτης, Κεντρική Βιβλιοθήκη και ώρα 21.00

Συντελεστές

Παίζουν:

• Μάνα: Μαρία Μορφονιού
• Γαμπρός: Ιωάννης Δρακουλάκος
• Γειτόνισσα: Ζωή Τζανέτου
• Γυναίκα: Ιφιγένεια Ξάνθη
• Λεονάρντο: Κωνσταντίνος Καφετζόπουλος
• Πεθερά: Μαριλένα Θεοφιλάκου
• Κορίτσι: Μαριάτζελα Κακούρου
• Δούλα: Ιωάννα Μπογδάνου
• Πατέρας: Γιώργος Τσέλιος
• Νύφη: Ύρια Χατζηκωνσταντίνου
• Φεγγάρι: Ελένη Δαράκη
• Ζητιάνα/Θάνατος: Μάρω Βουλουμάνου

• Φωνή: Πηνελόπη Δούνια
• Βιολί: Δήμητρα Ρεμιδιανάκη
• Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κοτσάφτη

Λίγα λόγια για το θεατρικό εργαστήρι «Σκηνή»

Η «Σκηνή» είναι ένα εργαστήρι θεάτρου που ξεκίνησε την άνοιξη του 2019 στη Σπάρτη. Πρόκειται για έναν τόπο που έχει σκοπό να αναδείξει τα εκφραστικά μέσα όσων το παρακολουθούν μέσα από τις θεατρικές πρακτικές της έκφρασης και του αυτοσχεδιασμού.

Το 2021 παρουσίασε στη Λακωνία τη θεατρική παράσταση «Ταυτοχρόνως», μια διασκευή του έργου «Οι αριθμημένοι» του Ελίας Κανέτι και το 2022 την θεατρική παράσταση Απλώς… Πίντερ, μια σειρά από μονόπρακτα του Χάρολντ Πίντερ.