Η Λέσχη Σπάρτης Σύμμετρον cafe bistro μας ξεναγεί στον κόσμό της γέυσης. Ένα ταξίδι που αυτή τη φορά κάνει στάση στο ξεχωριστό Μεξικό. Παρασκευή 6/2/15
Μεξικάνικη βραδιά με καυτερές γεύσεις που στη βάση τους κάτι θυμίζουν απο την ελληνική πικάντικη κουζίνα...
Όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον αρμονικό και μουσικές που θα μας μεταφέρουν στο μακρινό Μεξικό...

Τηλέφωνο κρατήσεων: 27310.23360 και 6977807670

Η Μεξικάνικη κουζίνα είναι γνωστή για τις ποικίλλες γεύσεις της, το πολύχρωμο στολισμό των πιάτων της και τη ποικιλία των συστατικών και των καρυκευμάτων, πολλά από τα οποία είναι βασικά προϊόντα της χώρας.Τα κύρια εμπορεύματα της Μεξικάνικης κουζίνας είναι κυρίως το καλαμπόκι και τα φασόλια. Το καλαμπόκι είναι το παραδοσιακό βασικό προϊόν του Μεξικού και η χρήση του είναι ευρεία. Τρώγεται ακατέργαστο ακριβώς όπως είναι και ως συστατικό πολλών πιάτων. Η μεγαλύτερη μάζα καλαμποκιού όμως, χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί η 'masa', η ζύμη δηλαδή για τις ταμάλες, τις τορτίγιες και πολλά άλλα φαγητά που βασίζονται στο καλαμπόκι. Τα γλυκοκολόκυθα και οι πιπεριές παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη Μεξικάνικη Κουζίνα.

Τα πιο σημαντικά και συχνά καρυκεύματα στη Μεξικάνικη κουζίνα είναι η σκόνη τσίλι, το κύμινο, η ρίγανη, το κόλιανδρο, το επασότε (epazote), η κανέλα και το κακάο. Το τσιπότλε (chipotle), ένα καπνιστό τσίλι φτιαγμένο από το φυτό χαλαπένιο (jalapeño), είναι επίσης διαδεδομένο στη Μεξικάνικη κουζίνα. Πολλά Μεξικάνικα πιάτα περιλαμβάνουν σκόρδο και κρεμμύδια.

Όπως το καλαμπόκι, έτσι και το ρύζι είναι το πιο διαδεδομένο σιτηρό στη Μεξικάνικη διατροφή. Σύμφωνα με τη συγγραφέα Karen Hursh Graber, η πρώτη εισαγωγή ρυζιού στην Ισπανία από τη Βόρεια Αφρική τον 4ο αιώνα οδήγησε στην Ισπανική εισαγωγή ρυζιού στο Μεξικό, στο λιμάνι της Veracruz το 1520. Αυτό, κατα πώς λέει η Graber, ήταν η απαρχή για τη δημιουργία μιας από τις καλύτερες κουζίνες του κόσμου.Όταν οι κατακτητές έφτασαν στη πρωτεύουσα των Αζτέκων την Τενοτστιτλάν (σημερινή Πόλη του Μεξικού), ανακάλυψαν ότι η διατροφή των ανθρώπων αποτελείτο κυρίως από πιάτα που είχαν ως βάση το καλαμπόκι με επιπλέον τσίλι και βότανα, συνήθως συμπληρωμένα με φασόλια και τομάτες ή κάκτους! Η διατροφή των ιθαγενών του Προκολομβιανού Μεξικό συμπεριλάμβανε σοκολάτα, βανίλια, τοματίνια, αβοκάντο, γκουάβα, παπάγια, σαπότε (sapote), μαμέι (mamey), ανανά, γουανάμπανα, χίκαμα (jícama), γλυκοκολόκυθο, γλυκοπατάτα, φυστίκια, ατσιότε (achiote), ουιτλακότσε (huitlacoche), γαλοπούλα και ψάρια. Το 1520 όταν οι Ισπανοί κατακτητές εισέβαλλαν στο Μεξικό, εισήγαγαν μια ποικιλία ζώων, όπως βοοειδή, κοτόπουλα, κατσίκες, πρόβατα και γουρούνια. Το ρύζι, το σιτάρι και το κριθάρι μπήκαν επίσης στο Μεξικό, όπως και το λάδι, το κρασί, τα αμύγδαλα, ο μαϊντανός και πολλά μπαχαρικά.

Η εισαχθείσα Ισπανική κουζίνα τελικά ενσωματώθηκε στην κουζίνα των ιθαγενών.Η βάση της κουζίνας είναι το καλαμπόκι, η ψυχή της οι πιπεριές και η δημιουργικότητά της ξεκινά από τις τεράστιες εποχικές αγορές που θα βρει κανείς σε όλες τις πόλεις και τα χωριά. Σε αντίθεση με κάθε άλλη ethnic κουζίνα, στην περίπτωση του Μεξικού γνωρίζουμε ακριβώς την ημερομηνία έναρξης της κουζίνας που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα: Μεγάλη Παρασκευή του 1519, όταν ο Hernan Cortes έφτασε με τα πλοία του στις ακτές του Μεξικού και οι στρατιώτες του εξανάγκασαν τις Μεξικάνες να μαγειρεύουν με τις περίεργες πρώτες ύλες και τεχνικές που οι αποικιοκράτες έφερναν μαζί τους.Οταν σκεφτόμαστε μεξικάνικο φαγητό αυτομάτως περνούν από το μυαλό μας πολύ συγκεκριμένες εικόνες, γεύσεις, πρώτες ύλες (καυτερές πιπεριές, φασόλια κόκκινα, τομάτες, τυρί κίτρινο, αβοκάντο) και φόρμες (tacos, enchiladas, tamales κ.λπ.).Η μεξικάνικη κουζίνα είναι μία πολύχρωμη φιέστα γεύσεων και αισθήσεων που γνωρίζει διαρκώς άνθιση.