ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1770 στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας, υπήρξε οπλαρχηγός, πολιτικός και αρχιστράτηγος των Ελλήνων κατά την επανάσταση του 1821, μία ηγετική μορφή του αγώνα για την ελευθερία. Έμεινε γνωστός ως Γέρος του Μοριά. Σε νεαρή ηλικία έγινε αρματολός και γρήγορα απέκτησε τέτοια φήμη ώστε οι Οθωμανικές αρχές να τον επικηρύξουν, καταδικάζοντας τον σε θάνατο. Τον καταδίωξαν στην Πελοπόννησο, διέφυγε στη Ζάκυνθο όπου υπηρέτησε στο αποικιακό ελληνικό σώμα του αγγλικού στρατού και διακρίθηκε αγωνιζόμενος κατά των Γάλλων. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και από το 1821 πρωταγωνίστησε στον αγώνα για την ανεξαρτησία κυρίως ως στρατιωτικός διοικητής, αξεπέραστος στρατηγός των επαναστατημένων Ελλήνων, αλλά και ως πολιτικός. Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843 στην Αθήνα και κηδεύθηκε με κάθε επισημότητα, ενώ χιλιάδες πολίτες παρακολούθησαν τη νεκρώσιμη ακολουθία.

Οι φράσεις του Κολοκοτρώνη που αναδύουν ανδρεία και πατριωτισμό:

«Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω»

«Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε “ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα»

«Μία φορά εβαπτισθήκαμεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μίαν με το αίμα και άλλη μίαν δια την ελευθερία της πατρίδος μας»

«Οι Έλληνες είναι τρελοί, αλλά έχουν Θεόν φρόνιμον»

«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»

«Το Γένος μας και άλλες φορές σταυρώθηκε, αλλά ιδού ζώμεν»

«Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε. Και μην ελπίζεις πως τη γη μας θα την κάνεις δική σου, βγάλ' το από το νου σου»

«Το “αν” εσπάρθη πολλές φορές, αλλά δεν εφύτρωσε»

«Τι έχεις, καρυδιά μου, και παραπονιέσαι; Μη σε πετροβολούνε τα παιδιά; Είναι γιατί έχεις τα καρύδια…»...

«Οβριός κι αρματωμένος δεν γίνεται»

«Κι ευγενέστατο, κι ενδοξότατο, κι εκλαμπρότατο, κι εξοχώτατο, και μεγαλειότατο, και μονάχα παναγιώτατο δε μ’ ωνομάσανε»

«Μαζευτήκαμε οκτώ-εννιά, τα παιδιά μου, κάτι ξαδέλφια, κάτι ανίψια και μαζί με το άλογό μου εμείς οι τρελοί ήμασταν δέκα»

«Μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε»

«Είσαι Έλληνας; Τι προσκυνάς; Σηκώσου απάνω! Εμείς και στους Θεούς, όρθιοι μιλούμε»!

«Έγινα μεγάλος Έλληνας και με είπαν κλέφτη. Άλλοι έγιναν κλέφτες και τους είπαν μεγάλους Έλληνες»

«Ὁ δικός μου ὁ ξεσηκωμός δέ μοιάζει μήτε μέ τῶν Φράγκων, μήτε μέ κανενοῦ ἄλλου. Ἐμεῖς θ' ἀναστήσουμε μία πατρίδα πού κεφάλι θάχη τό Χριστό. Κι ὄχι ἀνθρώπους»

«Αντίκρυσα τόσες φορές το θάνατο και δεν τον φοβήθηκα»

«Καλύτερα είναι που σκοτώνομαι άδικα παρά δίκαια»

«Την αυγή εκάμαμεν την διαθήκη μας και επροσμέναμεν την ώρα του θανάτου»

«Σαν μια βροχή ήρθε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι γραμματισμένοι και οι έμποροι, όλοι συμφωνήσαμε στον ίδιο σκοπό και κάναμε την επανάσταση... Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμίαν από όσας γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών τους είναι εμφύλιος πόλεμος· ο εδικός μας πόλεμος ήτο πλέον δίκαιος. Ήτον έθνος με άλλον έθνος»

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις