ΛΑΚΩΝΙΑ. Άγριος, ασυμβίβαστος, απότομος και διόλου φιλικός μα τόσο γοητευτικός όσο κανένα άλλο ακρωτήρι στο νησί του Πέλοπα. Αυτός είναι ο Καβομαλιάς που μνημόνευσαν αρχαίοι και σύγχρονοι λόγιοι, που φιλοξένησε στα νερά του ναυάγια, που τραγουδήθηκε και που μέχρι σήμερα αποτελεί το φόβο των ναυτικών. Το ίδιο μέρος αποπνέει μια παράξενη αύρα ηρεμίας και γαλήνης και κάνει τον επισκέπτη να το αγαπά από την πρώτη στιγμή.

Το ακρωτήρι του Κάβο Μαλιά στην πραγματικότητα αποτελεί απόληξη του Πάρνωνα. Το σημείο ανέκαθεν έχει χαρακτηριστεί σαν ένα από τα πιο επικίνδυνα περάσματα της Μεσογείου. Οι αέρηδες που πνέουν σε συνδυασμό με τη φουρτουνιασμένη θάλασσα έχουν σαν αποτέλεσμα τη δύσκολη διέλευση των πλοίων. Στο παρελθόν έχουν σημειωθεί αρκετά ναυάγια με το πιο πρόσφατο ελληνικό φορτηγό (υπό παναμέζικη σημαία) να βυθίζεται τον Ιανουάριο του 1993.

Ο Στράβων αναφερόμενος στο ακρωτήρι έλεγε: «Μαλέαν δε κάμψας, επιλάθου των οίκαδε» που σε μετάφραση σημαίνει πως αν αποφασίσεις να περάσεις τον Μαλέα ξέχνα πως έχεις οικογένεια. Σχετική μαρμάρινη επιγραφή με τα λόγια του αρχαίου φιλοσόφου, κοσμεί σήμερα το φάρο (χωρίς τη μετάφραση).

Ο Οδυσσέας στο περιπετειώδες ταξίδι του προς την Ιθάκη παρασύρθηκε από τα ρεύματα του Μαλέα και έχασε τον προσανατολισμό του. Ο Πολύβιος αναφέρει πως Ιταλοί, Αφρικανοί και Ασιάτες ναυτικοί απέφευγαν το συγκεκριμένο πέρασμα και προτιμούσαν να διακινούν τα εμπορεύματά τους από τον Ισθμό της Κορίνθου.

Σημαντικές είναι και οι αναφορές του Παυσανία για την ύπαρξη δύο ιερών αφιερωμένα στον Ποσειδώνα και στον Απόλλωνα αντίστοιχα.

Ο Καρκαβίτσας στα «λόγια της πλώρης» τιμώντας υπέρ το δέον τη λακωνική γη και τις ακτές της, γράφει πως «τις φουρτούνες του Καβομαλιά δεν τις κάνουν ανέμοι… τις κάνουν τα στοιχειά».

Καβομαλιάς: Σημεία ενδιαφέροντος στο θρυλικό ακρωτήρι

  • Το απολιθωμένος δάσος (Γεωπάρκο Αγίου Νικολάου) το συναντάμε 15 χλμ νοτιοανατολικά της Νεάπολης. Πρόκειται για μια έκταση της παράλιας ζώνης του Αγίου Νικολάου που συμπεριλαμβάνεται στον Άτλαντα Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου και αξιώνει μια ιδιαίτερη θέση στο Δίκτυο Γεωπάρκων της Ευρώπης.
  • Σύμφωνα με τους ειδικούς, πριν από εκατομμύρια χρόνια μια σειρά από σεισμούς, ηφαιστειογενή δραστηριότητα και άλλες γεωλογικές ταραχές εξαφάνισαν χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Τα ευρήματα σήμερα μαρτυρούν πως εκεί υπήρχε ένα φοινικόδασος.
  • Μετά τις αλλαγές που υπέστη το φυσικό περιβάλλον, φυτά και μαλάκια απολιθώθηκαν κάτω από το νερό της θάλασσας αντικαθιστώντας την οργανική τους ύλη από διαλύματα πυριτίου και ασβεστίου. Η διαδικασία κράτησε χιλιάδες χρόνια, δημιουργώντας ένα σπάνιο υπαίθριο μουσείο ανυπολόγιστης αξίας και ανεκτίμητης επιστημονικής βαρύτητας.
  • Για να δεις όλα αυτά τα απόκοσμα μα συνάμα γοητευτικά φυσικά ευρήματα της φύσης, αρκεί να περιπλανηθείς περπατώντας κάτω από το παρατηρητήριο στην άκρη του δρόμου όπου και θα σταθμεύσεις. Το ηλιοβασίλεμα εδώ είναι εντυπωσιακό και τα κόκκινα χρώματα της δύσης φτάνουν μέχρι την Ελαφόνησο και τα Κύθηρα.

  • Το προσκύνημα της Αγίας Ειρήνης είναι ένα ανακηρυγμένο ιστορικό μνημείο που ανεγέρθηκε σε ασκηταρειά μοναχών των περασμένων αιώνων. Βρίσκεται ανατολικά του απολιθωμένου δάσους και δεν είναι δυνατή η πρόσβαση με αυτοκίνητο παρά μόνο μέχρι ένα σημείο.
  • Φτάνεις εδώ λοιπόν, από μια καταπληκτική πεζοπορική διαδρομή (στην κόψη κυριολεκτικά του ακρωτηρίου) 6,5 χιλιομέτρων (4 χλμ χωματόδρομος & 2,5 χλμ μονοπάτι) με αφετηρία το απολιθωμένο δάσος της Αγίας Μαρίνας. Ο χωματόδρομος είναι βατός ακόμη και για συμβατικό αυτοκίνητο (μόνο κάνα δυο σημεία δυσκολεύουν λίγο την οδήγηση) για όποιον επιθυμεί μείωση της πεζοπορίας.

    Η διαδρομή στο μονοπάτι (2,5 χλμ) χαρακτηρίζεται μέτρια προς δύσκολη και είναι απαγορευτική για ανθρώπους με υψοφοβία ή ακροφοβία.
  • Νερό δεν υπάρχει στην πορεία αλλά ούτε και στο μικρό μοναστήρι. Μπορεί όμως ο επισκέπτης να χρησιμοποιήσει τα κελιά για διανυκτέρευση κατόπιν συνεννόησης και εφόσον διαθέτει τα απαραίτητα εφόδια. Η εκκλησία είναι πάντα ανοιχτή και υπάρχει ένας πανέμορφος χώρος αναψυχής με θέα το απέραντο γαλάζιο και συντροφιά τα δεκάδες πλοία (ξεπερνώντας τα διακόσια πολλές φορές) που διέρχονται μέσα στη μέρα.

  • Αν περπατήσεις ακόμη 10 λεπτά θα φτάσεις στο τέρμα του μονοπατιού και θα βρεθείς στο βυζαντινό ξωκλήσι του 15ου αιώνα με τις αόμματες τοιχογραφίες. Αποτέλεσμα αυτών είναι η μανία πειρατών όταν κατέστρεψαν τις εκκλησίες και θανάτωσαν σε σπηλιά τους μοναχούς. Σήμερα στη σπηλιά που βρέθηκαν οι νεκροί, υπάρχουν ακόμη τα οστά τους.
  • Ο φάρος του Καβομαλιά ανεγέρθηκε το 1883 στα νοτιοανατολικά του ακρωτηρίου, παρά τις δύσκολες συνθήκες μεταφοράς υλικών και εργασίας. Ο πύργος του, έχει ύψος 15 μέτρα και η απόσταση φωτοβολίας του είναι τα 40 μίλια. Ανήκει στο δίκτυο των φάρων πελαγοδρομίας. Οι συγκεκριμένοι φάροι οι οποίοι αποτελούν και τη «ραχοκοκαλιά» του φαρικού δικτύου μιας χώρας, χαράσσουν μια νοητή ευθεία πλεύσης και είναι στημένοι σε ακρωτήρια. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι πως πριν χαθεί το φως του ενός έχει γίνει αντιληπτό το φως του επόμενου.
  • Για να φτάσουμε μέχρι εδώ υπάρχει μόνο ένας τρόπος, αυτός της πεζοπορίας. Από το χωριό Βελανίδια θα χρειαστεί να περπατήσουμε 8,5 χλμ, περίπου, 2,5 – 3 ώρες σε μια εύκολη διαδρομή (χωματόδρομος και μονοπάτι). Η σήμανση είναι αραιή αλλά η διαδρομή είναι εμφανής σε όλα τα σημεία της.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις