ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ. Υπάρχει άνθρωπος να μην ξέρει και να μην έχει διαβάσει τις περιπέτειες του Λούκυ Λούκ; Να μην έκανε συλλογή από τα τεύχη του και να μην συζήταγε τις ιστορίες αλλά και αυτά που μάθαινε μέσα από αυτές; Πιστεύω όχι! Δεν είναι απίστευτο ότι κάποιοι από τους χαρακτήρες του αγαπημένου μας Λούκυ Λούκ ήταν υπαρκτά πρόσωπα;

Και όσο θυμάμαι τους γονείς μου, να μου λένε να σταματήσω να διαβάζω κόμικς και να διαβάζω τα μαθήματα μου για το σχολείο για να ξεστραβωθώ.. Φυσικά δεν είναι όλα τα κόμικς αθώα και καλής ποιότητας αλλά υπάρχουν κόμικς που έτσι και τα ανακαλύψεις βρήκες θησαυρό. Μπορείς να μάθεις απίστευτα πράγματα μέσα από αυτά.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι το καλό το κόμικς είναι Πολιτισμός και είναι Κουλτούρα! Δικαίως αναφέρεται ως η Ένατη Τέχνη, διότι και μόνο από σχεδιαστικής απόψεως είναι δύσκολο. Πρέπει να ξέρεις να σχεδιάζεις ανθρώπινες αναλογίες, εκφράσεις, να μπορείς να διαφοροποιείς τους χαρακτήρες, να ξέρεις προοπτική και πολλές, μα πολλές οπτικές γωνίες.

Επίσης πρέπει να ξέρεις να γράφεις το σενάριο, να μην βάζεις περιττές σκηνές και διαλόγους, αλλά και να μην αφήνεις κενά στην υπόθεση. Αν τα κάνεις όλα αυτά με επιτυχία και επιπλέον το χρησιμοποιείς για να μεταφέρεις γνώση (ή/και γέλιο) στους αναγνώστες, τότε συγχαρητήρια, το κόμικς σου είναι πολύ καλό.

Λίγα λόγια για το κόμικς Λούκυ Λούκ

Ο Λούκυ Λουκ είναι βελγικό κόμικ που δημιουργήθηκε από τον Morris. Αποτυπώνει χιουμοριστικά τις περιπέτειες του ομώνυμου "φτωχού και μόνου καουμπόι" στην Άγρια Δύση των ΗΠΑ, ο οποίος συνήθως καλείται με κάποιο τρόπο να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη και να βάλει τέλος στις αδικίες που συναντά. Τα σπουδαιότερα τεύχη του διαχρονικά, θεωρούνται αυτά που εκδόθηκαν την εποχή που σεναριογράφος ήταν ο Ρενέ Γκοσινί.

Οι περισσότερες ιστορίες του Λούκυ Λουκ τοποθετούνται σε κάποια ασαφή χρονική περίοδο, που όμως συνήθως είναι λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου, (δηλ. περίπου 1880). Λίγες είναι οι ιστορίες στις οποίες δίνεται σαφής χρονολόγηση π.χ στο τεύχος Νο. 24, αλλά και αλλού. Το χαρακτηριστικό μαύρο γιλέκο, κίτρινο πουκάμισο και κόκκινο μαντήλι, που φορούσε ο ήρωας σε κάθε περιπέτεια είναι μία σαφής αναφορά στα χρώματα της σημαίας του Βελγίου.

Μαζί με τα κόμικς Αστερίξ και Τεντέν, το Λούκυ Λουκ είναι ένα έξυπνο και καλοσυνάτο, από τα πιο εμπορικά και διάσημα κόμικς στην Ευρώπη. Οι λάτρεις του αγαπημένου μας Λούκυ Λουκ, θα έχετε παρατηρήσει ότι χρησιμοποιεί πολύ συχνά υπαρκτά πρόσωπα. Σήμερα θα αναφέρουμε μερικά από αυτά.

1. Καλάμιτυ Τζέην (Τεύχος Νο 6)

Ιδιόμορφη προσωπικότητα που προκαλούσε δέος και θαυμασμό. Η Μαρθα Τζέην Κάνναρυ δεν ήταν ντεσπεράντο, αλλά μια δυναμική γυναίκα που ήξερε από καραμπίνες, ντυνόταν (και) ανδρικά, και φρόντιζε τους αδυνάτους. Αναφέρεται ως ανιχνεύτρια, εξερευνήτρια, ερμηνεύτρια (είχε παίξει στο σόου του Μπούφαλο Μπιλ) και γυναίκα των συνόρων. Γεννήθηκε το 1852 και πέθανε 51 χρόνια μετά, έχοντας αφήσει πίσω την αυτοβιογραφία της. Calamity στα αγγλικά σημαίνει αποδεκατισμός.

2. Ρόυ Μπην (Ο Δικαστής, Τεύχος Νο 12)

Ήταν ένας άνθρωπος που είχε δουλέψει σε πολλές δουλειές, αλλά τελικά έγινε ιδιοκτήτης σαλούν και αυτοδιορίστηκε δικαστής, αποκαλώντας τον εαυτό του «Ο Νόμος Δυτικά του Πέκος» (Ο Πέκος είναι ένα ποτάμι που διασχίζει το Νέο Μεξικό και το Τέξας και καταλήγει στον Ρίο Γκράντε). Είναι φημισμένος για την μανία του να κρεμάει τον κόσμο, αν και αυτό τελικά δείχνεται αναληθές, εφόσον έστειλε στην κρεμάλα μόνο δυο άντρες και μάλιστα ο ένας απέδρασε. Παρόλα αυτά έβαζε πρόστιμα και αθώωνε πολλούς. Γεννήθηκε το 1825 και πέθανε το 1903.

3. Σάρα Μπερνάρ (Τεύχος Νο 13)

Γαλλίδα ηθοποιός στο θέατρο και στα πρώτα έργα του κινηματογράφου. Έζησε την περίοδο 1844-1923 και λέγεται ότι είναι η πιο διάσημη και μια από τις καλύτερες ηθοποιούς που υπήρξαν ποτέ. Έπαιξε σε 70 θεατρικά έργα και σε 11 ταινίες. Στο Λούκυ Λουκ απεικονίζεται να ερμηνεύει ένα μέρος από το ρόλο της στο έργο του Δούμα (Αλέξανδρος Δούμας πατήρ - Τρεις Σωματοφύλακες, Ο Κόμης Μοντεχρήστος) Η κυρία με τις Καμέλιες, άρα ήταν ή το 1880, ή το 1896 ή 1898.

4. Οράτιος Γκρίλι (Ντάιηλυ Σταρ, Νο 17)

Αυτός ο αξιαγάπητος δημοσιογράφος που συνάντησε τον Λούκυ Λουκ στα νιάτα του δεν είναι άλλος από τον Οράτιο Γκρίλι, τον ρεπουμπλικανό πολιτικό και εκδότη της εφημερίδας New York Tribune, μιας από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της εποχής. Γεννήθηκε το 1811 και πέθανε το 1872. Αν υποθέσουμε ότι ο Λούκυ Λουκ ήταν ενεργός τα χρόνια 1870-1890, μάλλον ο Οράτιος δεν θα έπρεπε να είναι νέος όταν συναντήθηκαν!

5. Τζέσσε Τζαίημς (Τεύχος Νο 20)

Ο Τζέσσε Τζαίημς ήταν "μισός" Ρομπέν των Δασών! Έπαιρνε από τους πλούσιους, αλλά δεν έδινε απαραίτητα στους φτωχούς. Έζησε στο Μισσούρι την περίοδο 1847-1882, έφτιαξε μια συμμορία με τον αδερφό του τον Φρανκ, τον Κόουλ Γιάνγκερ και άλλους και λήστευαν τρένα και τράπεζες. Παντρεύτηκε την ξαδέλφη του Ζερέλντα Μιμμς, έκανε δύο παιδιά και τελικά σκοτώθηκε από έναν σύντροφό του στη συμμορία, ο οποίος ήλπιζε να πάρει αμοιβή. Μετά το θάνατό του ο Τζέσσε Τζαίημς έγινε θρύλος, ως ένας άνθρωπος που ενσάρκωνε τον ρόλο του Ρομπέν των Δασών.

6. Μπίλυ ο Τρομερός (Τεύχος Νο 21)

Γεννήθηκε το 1859, ξεκίνησε την παράνομη πορεία του το 1875 ύστερα απο το θάνατο της μητέρας του, ήταν 1,50 μέτρο και σκοτώθηκε από τον σερίφη Πατ Γκάρεττ στα 21 του χρόνια. Αναφέρεται ως horse rustler, τζογαδόρος, καουμπόης και παράνομος κλέφτης και δραπέτης. Λέγεται ότι είχε σκοτώσει 8 ανθρώπους. Το αληθινό του όνομα ήταν Χένρι ΜακΚάρτυ και ήταν γνωστός και ως Γουίλιαμ Χ. Μπονέι, από το οποίο, σε συνδυασμό και με το κοντό του ανάστημα βγήκε το παρατσούκλι Μπίλυ Δε Κιντ.

7. Αλεξέι Αλεξάντροβιτς (Ο Μεγάλος Δούκας, Τεύχος Νο 37)

Γιος του Τσάρου Αλέξανδρου ΙΙ της Ρωσίας και της Μαρίας Αλεξάνδροβνας, γεννήθηκε το 1850 στην Πετρούπολη και πέθανε το 1908 στο Παρίσι. Έγινε από μικρός στρατιωτικός και γύρισε τον κόσμο. Σε ένα από τα ταξίδια του λοιπόν υποτίθεται ότι γνώρισε και τον Λούκυ Λουκ, καθώς πήγε στην άγρια Δύση για να υπογράψει κάποια συμφωνία.

8. Οι αδελφοί Ντάλτον (Οι Παράνομοι, Τεύχος Νο 50)

Και όχι, δεν αναφερόμαστε στη γνωστή συμμορία του Τζόε, Τζακ, Γουίλιαμ και Άβερελ, αλλά στους υπαρκτούς Μπομπ, Γκρατ και Έμμετ, οι οποίοι μαζί με άλλους 4 στη συμμορία λήστευαν τρένα και τράπεζες γύρω στο 1890 και σκοτώθηκαν το 1892. (Ο αδερφός τους ο Μπιλ ανήκε σε άλλη συμμορία). Αρχικά ήταν αστυνομικοί αλλά λόγο του ότι δεν πληρώνονταν καλά έγιναν παράνομοι. Ο Φρανκ, ο μεγαλύτερος αδελφός τους ήταν βοηθός σερίφη και σκοτώθηκε το 1888 καθώς κυνηγούσαν έναν αλογοκλέφτη. Ο μόνος που επέζησε ήταν ο Έμμετ, ο οποίος μετά από 14 χρόνια φυλακή έγινε ηθοποιός και παντρεύτηκε.

9. Μπελ Σταρ (Νο Τεύχος 64)

Διαβόητη εγκληματίας, με αδερφό εγκληματία, η ίδια γεννημένη το 1848 μεγάλωσε παρέα με τη συμμορία του Τζέσσε Τζαίημς. Ο πρώτος της άνδρας έγινε κι αυτός εγκληματίας, αλλά σκοτώθηκε. Αργότερα παντρεύτηκε έναν Τσερόκι, ονόματι Σαμ Σταρ, και εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένεια του. Εκεί έμαθε τρόπους οργάνωσης, σχεδιασμού και περίφραξης για τους καβαλάρηδες, τους κλέφτες αλόγων και τους ληστές, καθώς και την προστασία τους από το νόμο. Το 1886 ο άντρας της ενεπλάκη σε συμπλοκή με τον ξάδερφό του και σκοτώθηκε.

Τα παιδιά της ακολούθησαν τα χνάρια της μητέρας του με τον γιό της να φυλακίζεται για κλοπή και την κόρη της να γίνεται ιερόδουλη. Η Μπελ Σταρ είχε πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση του στυλ, ίππευε με τα φορέματα της και τα όπλα της στερεωμένα στη ζώνη. Σκοτώθηκε το 1889 σε ενέδρα καθώς γυρνούσε σπίτι της. Ο θρύλος θέλει να πυροβολήθηκε με το δικό της δίκαννο κυνηγετικό όπλο.

10. Γουάιατ, Βιργίλιος και Μόργκαν Ερπ (Ο.Κ. Κόραλ, Τεύχος Νο 68)

Ο Γουάιατ Ερπ (γενν 1848, απεβ 1929) ήταν ένας θρυλικός σερίφης του Φαρ Ουέστ, ο οποίος μαζί με τα αδέλφια του και τον οδοντίατρο Ντοκ Χάλιντεϊ, έγινε γνωστός για το πιστολίδι στο Ράντζο Ο.Κ Κόραλ στην Τομπστόουν, όπου σκοτώθηκαν τρεις παράνομοι, οι αδελφοί Τομ και Φρανκ ΜακΛώρυ και ο Μπίλι Κλάντον, ενώ ο Άικ Κλάντον επέζησε. Ο ίδιος ο Γουάιατ Ερπ ήταν τα πάντα: χαρτοπαίκτης, αστυνομικός, κυνηγός βισώνων, ιδιοκτήτης σαλούν, χρυσοθήρας και άλλα.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις