Αν ο νόμος της Φύσης βρει εφαρμογή στα δεδομένα της κοινωνίας τότε στη Λακωνία θα σημειωθούν αρκετών ρίχτερ δημιουργικής ανατροπής. Δυστυχώς ο παλμός των μικρών κοινωνιών της Λακωνίας δεν συντονίζεται…

Να ξεκινήσουμε, θέρος γάρ, από τα νότια όπου καλούνται για μια ακόμα χρονιά να έχουν την ετοιμότητα για μια σεζόν 45 ημερών και τις υπόλοιπες 320 ημέρες να ταλανίζονται.

Να περάσουμε στην Υγεία όπου διαπιστώνουμε ότι εν έτη 2025 μια μεγάλη κοινωνία αυτή της νοτιοανατολικής Λακωνίας δεν έχει εδραιωμένο και σύγχρονο Νοσοκομείο αλλά ακούει πάλι ότι μπορεί να το στερηθεί.

Να πάμε στη Μονεμβασιά όπου ποιος θα φανταζόταν ότι για ένα θέμα όπως το τελεφερίκ θα αναδειχθούν παθογένειες και θα αποτυπωθεί διάσταση μεταξύ κοινωνίας και Υπουργείου πολιτισμού.

Να συνεχίσουμε σε Κυπαρίσσι και Γέρακα, τόποι που παραμένουν απομονωμένοι λόγω οδικού δικτύου.

Να φτάσουμε στους Μολάους όπου φαίνεται ότι ο κάμπος τους δεν αρκεί και δεν αρκείται στα σημερινά δεδομένα.

Τόποι όπως η Γλυκόβρυση και όλο το θαλάσσιο μέτωπο του Δήμου Ευρώτα εμφανίζουν τα συμπτώματα της εγκατάλειψης σχεδόν παντού.

Μια παλιά γέφυρα στη Σκάλα που περιμένει την νέα για να μάθουμε τελικά πόσο ασφαλής ήταν.

Ένας δρόμος που ενώνει Σκάλα και Γύθειο και θυμίζει την Λακωνία του 1960.

Στη Μάνη ο τουρισμός βαίνει καλά αλλά δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο δήμος δεν είναι ικανοποιημένος από τις κεντρικές πολιτικές για το νερό, για τα σκουπίδια, για το δημογραφικό.

Πιο πάνω, τόποι όπως οι Κροκεές και το Δαφνί εκλιπαρούν για στοιχειώδεις υποδομές, ξεχασμένες. Ενώ το Γεράκι σε ένα πέλαγος ελιάς που χρειάζεται όμως ένα πέλαγος γλυκού νερού.

Η Σπάρτη καυτή, δεν κατόρθωσε τα προηγούμενα χρόνια να αντιληφθεί ότι πρέπει να γίνει πιο πράσινη και πιο φιλική. Ταλανίζεται από τον ανοικτό της θώρακα και διαπιστώνει παντού γερασμένες υποδομές και νοοτροπίες.

Στα ορεινά χωριά που δεν αρκούνται στους ομογενείς και ετεροδημότες αφού ο χειμώνας είναι σκληρός και μοναχικός.

Κοινός παρανομαστής στη Λακωνία το πρόβλημα του νερού που το χαρίζουν Ευρώτας, Ταΰγετος και Πάρνωνας και χάνεται. Η απειλή των πυρκαγιών, το αποσπασματικό οδικό δίκτυο, η έλλειψη ενιαίας ταυτότητας και συνείδησης σε προϊόντα και προορισμούς.

Χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα και απόλυτη προσήλωση σε εκείνους που έχουν την ευθύνη να διαμορφώσουν τη νέα Λακωνία σε ένα πλαίσιο περιφερειακής ανάπτυξης με τον πολίτη στο επίκεντρο, ευτυχισμένο, δημιουργικό και ασφαλή.