Ξημέρωσε με διακοπή ρεύματος σε πολλές περιοχές της Σπάρτης. Αυτό είναι το πρόβλημα; Γιατί ξημέρωσε και πάλι με τα σκουπίδια στους δρόμους και στα πεζοδρόμια; Ξημέρωσε και θα νυκτώσει με μια Σπάρτη να βρίσκεται σε αφασία.

Βγήκα στο δρόμο και ξεγελάστηκα από τον ήλιο να πάρω μια βαθιά ανάσα… Και ήρθε το φάντασμα του ΧΑΔΑ Αφισσού αντί για την Άνοιξη στην ανάσα μου…

Βλέπω τους οδοκαθαριστές να σκουπίζουν γύρω - γύρω τους σωρούς με τα σκουπίδια όπως κάναμε παιδιά. Βαστάμε τον γάιδαρο που έπεσε στο πηγάδι μας και νοιαζόμαστε μην στάξει η ουρά του… μέσα.

Βγαίνουμε και πετάμε «κλεφτά» την σακούλα σκουπιδιών στο σωρό.

Κοιτάμε τα σκουπίδια και έρχεται στο νου η λέξη «δήμαρχος».

Δηλαδή, αν μας πουν ότι αίφνης ο Ταύγετος θα «κατεβάσει» όγκους νερού αντί να χαράξουμε τάφρους για να μην πνιγεί η πόλη και να διαρρεύσει το νερό γύρω από αυτήν εμείς θα ανεβούμε στο ψηλότερο κτίριο, με τον espresso στο χέρι, για να δούμε το θέαμα… και τον δήμαρχο να «πνίγεται»…

Από πότε οι απόγονοι της ισχυρότερης πόλης – κράτους έχουν τέτοια «πολιτική» σκέψη»;

Αναρωτιέμαι. Γιατί ο Δήμος Σπάρτης δεν έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αφού είναι σε χειρότερη κατάσταση από ποτέ;

Δεν υπάρχουν άλλα μέτρα και χειρισμοί έως ότου σηκώσουν τα σκουπίδια για το «ταξίδι» τους στην Ήλιδα; Δεν υπάρχουν τεράστιοι μεταλλικοί κάδοι για να ρίξουμε τα σκουπίδια μας και να τα σκεπάσουμε;

Ο περιφερειάρχης Νίκας ήρθε στη Σπάρτη να υπογράψει κάποιες συμβάσεις αλλά από τους δρόμους της πόλης δεν πέρασε; Έχει ευθύνη για την διαχείριση των απορριμμάτων. Το ίδιο και αρκετοί αξιωματούχοι, δεν φαίνονται να κυκλοφορούν, πλέον, στην πόλη…

Αναρωτιέμαι, ο Εμπορικός Σύλλογος έχει άποψη και θέση για το θέμα; Χθες είδα δύο επισκέπτες να κρατούν τη μύτη τους και να σχεδιάζουν, μάλλον, την εσπευσμένη αποχώρησή τους από τη Σπάρτη; Ανέβαλαν την έξοδό τους και τα έξοδά τους…

Οι συλλογικότητες και οι φορείς της Σπάρτης έχουν άποψη για το θέμα; Δηλαδή, για να καταλάβουμε τι γίνεται, σε αυτή την πόλη είμαστε έτοιμοι να λύσουμε τα προβλήματα όλου του κόσμου και του πλανήτη αλλά τα δικά μας κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε;

Ακούω κατά καιρούς κάποιους να λένε ότι δεν υπάρχει τουριστική πολιτική, ο πολιτισμός είναι πίσω κ.λ.π. Πόσο υποκριτική είναι αυτή η ανησυχία όταν σήμερα μοιρολατρικά ή εκδικητικά οι περισσότεροι περιμένουμε τη λύση, έως ότου τα σκουπίδια σκεπάσουν τα περίπτερα της πόλης και τα παιδιά μάθουν ότι στον τόπο μας υπάρχουν τρία βουνά, δύο φυσικά κι ένα πλαστικό, ανάμεσά τους.

Κανείς δεν παίρνει θέση.

Θέση δεν είναι μόνο να καταγγείλει κάποιος τον δήμαρχο ή μόνο τον δήμαρχο. Θέση και παρέμβαση είναι να ζητήσει εξηγήσεις, να συζητήσει λύσεις, να δρομολογήσει καταστάσεις και να καταγγείλει αν θέλει στη συνέχεια την απουσία της Πολιτείας, κεντρικής, περιφερειακής και τοπικής.

Οι βαλίτσες με το χρήμα στην Ηλεία το 2007 «έριξαν» υπουργό. Οι κάδοι με τα σκουλήκια και τα τρωκτικά Παλαιολόγου και Λυκούργου γωνία δεν «ρίχνουν» ούτε αντιδήμαρχο…

Φυσικά σκοπός του ενεργού πολίτη δεν είναι να «ρίξει» έναν αντιδήμαρχο. Πρέπει να έχει θέση, γνώση και άποψη και να είναι πρόθυμος για δράση και παρέμβαση. Μπορεί έτσι στη συνέχεια να προειδοποιεί να συνεργάζεται, να προβληματίζεται, να ενοχλείται, να δυσαρεστείται, να θυμώνει, να αγανακτεί, να οργίζεται έως ότου ανατραπεί η εις βάρος του κατάσταση.

Δυστυχώς όμως στη Σπάρτη οι πολίτες είμαστε συμβιβασμένοι ακόμα και με το χειρότερο σενάριο. Η μισή αρχοντιά της Σπάρτης έχει προ πολλού χαθεί μέσα στους κάδους. Η άλλη μισή ψάχνει στήριγμα αλλά δεν βρίσκει για να σταθεί.

Ανοχή σε βαθμό συνενοχής και απραξία σε βαθμό αφασίας. Λες και η πόλη δεν είναι δική μας. Λες και οι τα πεζοδρόμια δεν είναι για μας. Λες και τα σκουπίδια δεν ρυπαίνουν και δεν μολύνουν τον αέρα και το χώμα που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας…

Μοιρολατρία και ωχαδερφισμός! Έχουν πιάσει δυο καρέκλες, στην άκρη, και αναπτύσσουν θεωρίες για την ευθύνη, το χρέος, την κοινωνία και την πολιτική.

Αναλογιστείτε αν αντί για σκουπίδια ο σύγχρονος Σπαρτιάτης είχε να αντιμετωπίσει Πέρσες, Τούρκους ή Γερμανούς…

Προβληματισμός, δεν υπάρχει. Η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προβληματίζομαι. Βρίσκομαι μπροστά σε άλυτο σε πρόβλημα που φαίνεται άλυτο.

Ενόχληση δεν υπάρχει. Αίσθημα δυσφορίας, δυσανασχέτησης, πόνου κ.λπ. που αισθάνεται κάποιος.

Δυσαρέσκεια δεν υπάρχει. Το συναίσθημα που προκαλείται από μια δυσάρεστη κατάσταση ή από κάτι που δεν εγκρίνουμε ή μας βλάπτει.

Θυμός δεν υπάρχει. Ισχυρό συναίσθημα δυσαρέσκειας ή και εχθρότητας απέναντι σε κάποιον ή κάτι που μας επηρεάζει αρνητικά και μπορεί να προκαλέσει έντονες και καμιά φορά βίαιες αντιδράσεις.

Αγανάκτηση δεν υπάρχει. Μεγάλη δυσαρέσκεια, οργή, παραφορά, και ειδικά το συναίσθημα που νιώθει κάποιος που πιστεύει ότι έχει αδικηθεί με κάποιον τρόπο.

Οργή δεν υπάρχει. Έντονος θυμός που προκαλείται από κάτι δυσάρεστο και εκδηλώνεται με επιθετικότητα.

Εξέγερση δεν υπάρχει. Η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εξεγείρω. Επανάσταση, ξεσηκωμός.

Ανατροπή δεν υπάρχει. Η ενέργεια και το αποτέλεσμα του ανατρέπω, το αναποδογύρισμα αντικειμένου η μιας κατάστασης που θεωρώ αφόρητη.

Τι από τα παραπάνω κάναμε; Τη νιώσαμε; Τίποτα!

Συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι τα σκουπίδια, ο δήμαρχος, η ακρίβεια, η φτώχεια, η πανδημία, ο πόλεμος, η κρίση!

Το πρόβλημα είναι η μοιρολατρία.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις