Το φαινόμενο Τατούλη…

Έλεγαν οι παλαιότεροι ότι ένας καπετάνιος, ένας οπλαρχηγός, για να επικρατήσει στον Μοριά πρέπει, εκτός από παλικάρια που θα τον ακολουθούν να είναι οξυδερκής με γνώση των τόπων και οσμή από τους ανθρώπους. Αυτά τα χαρακτηριστικά μετά από αρκετά χρόνια διατυπώθηκαν με άλλους όρους. Ο ηγέτης, πλέον, πρέπει να γνωρίζει την ανθρωπογεωγραφία και να είναι άμεσος σε σχέσεις και σε τακτικές.

Το φαινόμενο Πέτρος Τατούλης, για μια ακόμα φορά, μας απασχολεί. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος μαζί του, στις βασικές αρχές του για την Περιφέρεια Πελοποννήσου (δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς), θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που εντυπωσιάζει, εκπλήσσει, προβληματίζει, επιφυλάσσει και κατορθώνει.

Γιατί να διαφωνήσει ένας πολίτης από το μοντέλο της Πελοποννήσου που περιγράφει; Δεν απέχει απ’ αυτό που όλοι συμφωνούμε. Ίσως ιδεολογικές διαφορές να μην επιτρέπουν τη συμφωνία και την ταύτιση στο σύνολο των πολιτών και του πολιτικού προσωπικού αλλά το κέντρο της ιδέας και το μοντέλο ανάπτυξης αφορά στην συντριπτική πλειοψηφία της πολιτικής, κομματικής και λαϊκής άποψης και θέσης. Αν στην κοινωνία υπήρχε το χρυσό μέτρο - ποσοστό, αυτό μάλλον το εκπροσωπεί η ιδέα της οποίας γεννήτορας και φορέας είναι ο Τατούλης. Αυτό βέβαια δεν στερεί και δεν πρέπει, το δικαίωμα σε όποιον επιθυμεί να τίθεται απέναντί του…

Γιατί όμως είναι φαινόμενο ο Τατούλης; Επειδή έχει άποψη; Επειδή εμπνέει; Επειδή έχει πρόγραμμα; Επειδή πολιτεύεται; Επειδή συσπειρώνει; Όχι. Αυτά όλα ίσως βρεθούν και άλλοι να τα πράξουν, στο μέλλον.

Ο Τατούλης είναι φαινόμενο γιατί δεν κάμπτεται. Γιατί δεν δειλιάζει. Γιατί δεν αιφνιδιάζεται. Γιατί διαφεντεύει. Γιατί νιώθει. Γιατί επιμένει. Αυτά δεν έχουμε συνηθίσει να διακρίνουν τους «διακεκριμένους»…

Δεν σημαίνουν όλα αυτά ότι ο Πέτρος Τατούλης είναι αλάνθαστος, ότι είναι απόλυτα αποδεκτός, ότι είναι παράκλητος και αλώβητος. Έχει κορφές, έχει και ράχες…

Όμως…

Δηλώνει εγκαίρως ότι θα είναι υποψήφιος Περιφερειάρχης…

Το δηλώνει θαρραλέα ενώ η ΝΔ εθνικά λαμβάνει 41%...

Βλέπει να καρατομείται ο Παναγιώτης Νίκας…

Επιβεβαιώνεται η ωμή παρέμβαση Σαμαρά…

Σαμαράς και Μητσοτάκης συμμαχούν στο πρόσωπο του Πτωχού και κατά παντός…

Ένας πρωθυπουργός κι ένας πρώην πρωθυπουργός πολεμούν, πάση δυνάμει, τον Τατούλη…

Τα ΜΜΕ που ελέγχουν, σχεδόν όλα, κτυπούν συστηματικά (όσο πρέπει) τον Τατούλη και αποθεώνουν τον Πτωχό.

Τουλάχιστον 20 υπουργοί αναλαμβάνουν έργο υπέρ του υποψήφιου του κόμματος στην πιο κομματικοποιημένη υποψηφιότητα όλων των εποχών και όλων των περιοχών.

Δεν πολιτικοποιούν αλλά κομματικοποιούν τις καταστάσεις. Αδικούν έτσι ακόμα και τον Πτωχό.

Όλοι οι βουλευτές (ακόμη και όσοι διαφωνούν) δίνουν παρόν στις εκδηλώσεις στήριξης από τη ΝΔ.

Και ο Τατούλης; Σφίγγει στο χέρι το γιαταγάνι, τόσο που στις 16 Οκτωβρίου το χέρι του δεν θα ανοίγει…

Αυτό αν δεν είναι άξιο φαινόμενο τότε, πως, πότε, ποιος και γιατί γράφει την ιστορία;