Ηλεία: Έκκληση για βοήθεια από ζευγάρι κτηνοτρόφων – Ζουν χωρίς στέγη πάνω απ’ το κεφάλι τους

ΗΛΕΙΑ. Αναγκασμένοι να ζουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, είναι ο Νικόλαος Νικολούλιας και η σύζυγός του Αικατερίνη, που είδαν την περασμένη Κυριακή του σπίτι τους να καίγεται σε περιοχή της Ηλείας.

Όπως τονίζουν, το πρωί της Κυριακής, όπως άλλωστε κάνουν σχεδόν καθημερινά, έφυγαν από το σπίτι τους για να πάνε τα πρόβατά τους για βοσκή και κατά τις 3 το μεσημέρι που επέστρεφαν, είδαν έντονο καπνό και αμέσως κατάλαβαν ότι προέρχεται από το σπίτι τους, το οποίο είναι το μοναδικό στην περιοχή.

Έτρεξαν αμέσως για να σώσουν ότι μπορούσε να σωθεί και με τη βοήθεια ενός πιεστικού μηχανήματος που έχουν στο σπίτι τους, κατάφεραν να περιορίσουν λίγο τη φωτιά, μέχρι να έρθει η πυροσβεστική, η οποία και προχώρησε στην ολική κατάσβεσή της.

Μετά το πρώτο σοκ, μπήκαν μέσα στο σπίτι και είδαν μια απίστευτα τραγική κατάσταση, αφού είχε καεί σχεδόν όλη η στέγη, ενώ η φωτιά είχε επεκταθεί και στο εσωτερικό, καταστρέφοντας παπλώματα, κουβέρτες και κάποια είδη του νοικοκυριού.

Ευτυχώς, όπως τονίζουν, που δεν επεκτάθηκε η φωτιά σε όλο το σπίτι και δεν το κατέστρεψε ολοσχερώς, αλλά και δεν έφτασε στη στάνη την οποία έχουν δίπλα στο σπίτι τους, οπότε η καταστροφή θα ήταν ακόμα πιο μεγάλη.

Για την φωτιά και τις ζημιές που προκάλεσε στο σπίτι του ο κ. Νικόλαος Νικολούλιας τόνισε στην εφημ. «Πατρίς».

«Η πυρκαγιά πρέπει να ξεκίνησε στις 2:30 το μεσημέρι, εμείς 3:00 η ώρα που φτάσαμε εδώ, το σπίτι καιγόταν. Ήμασταν απέναντι και είδαμε τον καπνό, τρέξαμε για να προλάβουμε, αλλά με τα πόδια πόσο γρήγορα να κάνουμε; Είχαμε φύγει από το σπίτι κατά τις 9:00 το πρωί, για να πάμε τα ζώα για βοσκή. Δεν είχαμε αφήσει το τζάκι αναμμένο, έτσι ώστε η φωτιά να προήλθε από αυτό. Το είχαμε σβήσει. Δεν ξέρουμε πώς έπιασε η φωτιά, αφού δεν ήμασταν εδώ».

Πως όμως κατάλαβαν από αρκετά μακριά ότι η φωτιά ήταν από το σπίτι τους;

«Το καταλάβαμε αμέσως ότι η φωτιά είναι από το δικό μας σπίτι, αφού δεν υπάρχει άλλο σε αυτή την περιοχή. Όταν είδαμε τη φωτιά, καταλάβαμε ότι κάτι γίνεται. Αλλά αργήσαμε να φτάσουμε, γιατί είναι ανηφόρα και πόσο να την κάνεις με τα πόδια; Ήταν η γυναίκα μου μπροστά μαζί με τον κουνιάδο μου και μου λέγανε φωτιά – φωτιά. Και εμείς τρέχαμε για να προλάβουμε ότι μπορούμε να σώσουμε. Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε και τα πρόβατα. Η πυροσβεστική ήρθε γρήγορα δεν μπορώ να πω, είχαμε και το πιεστικό, ρίξαμε λίγο νερό και κάπως μειώθηκε η ένταση της φωτιάς, αλλά δεν μπορέσαμε να την σβήσουμε τελείως μέχρι να έρθει η πυροσβεστική. Μάλιστα το νερό κάποια στιγμή σταμάτησε, αφού λειτουργεί με ρεύμα το πιεστικό και κόπηκε το ρεύμα από τη φωτιά. Ήρθε η πυροσβεστική μετά και την έσβησε τελείως τη φωτιά».

Ο κ. Νικόλαος Νικολούλιας μας τόνισε ακόμη ότι δεν έχουν που να πάνε και αναγκάζονται και ζουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

«Είναι η μόνιμη κατοικία μας, εδώ μένουμε χειμώνα – καλοκαίρι. Η ζημιά είναι πολύ μεγάλη, αλλά δεν μπορούμε να την υπολογίσουμε ακόμα. Έχει καεί η σκεπή, βλέπετε πώς είναι η κατάσταση, κάηκαν οι κουβέρτες και τις πετάξαμε, η καταστροφή είναι πολύ μεγάλη. Δεν έχει μείνει ούτε στρώμα από τη φωτιά».

«Έχουμε ξεκινήσει να το φτιάχνουμε το σπίτι, όποιος μπορεί ας μας βοηθήσει»
Και τώρα τι μπορεί να γίνει και πόσο μπορούν να αντέξουν να ζουν σε ένα σπίτι χωρίς στέγη;
«Έχουμε ξεκινήσει σιγά-σιγά να το φτιάχνουμε το σπίτι, αφού δεν έχουμε που αλλού να μείνουμε. Προκειμένου να αντέξουμε το κρύο, βάζουμε μία κουβέρτα, έχουμε και μία μικρή φωτίτσα, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Στο κρεβάτι είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον. Αν βρέξει θα είναι πολύ δύσκολη κατάσταση και για αυτό αύριο (σ.σ. σήμερα) το πρωί περιμένουμε να έρθει μάστορας για να φτιαχτεί η στέγη του σπιτιού. Πιστεύω ότι τουλάχιστον δύο μέρες θα χρειαστεί για την επισκευή της στέγης και για να μπορέσουμε να μείνουμε μέσα στο σπίτι χωρίς πρόβλημα».

Και ολοκληρώνοντας κάνει έκκληση για βοήθεια από όποιον μπορεί να βοηθήσει.

«Αν μπορεί κάποιος να μας βοηθήσει, καλό θα ήταν, για να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε τη ζημιά που έχει υποστεί το σπίτι μας. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Περιμένουμε και βοήθεια από τον δήμο, αν μπορεί να μας βοηθήσει οικονομικά για να φτιάξουμε το σπίτι. Το ευτύχημα είναι ότι δεν επεκτάθηκε η πυρκαγιά και στο στάβλο που είχα τα ζώα. Τότε η καταστροφή θα ήταν ολοκληρωτική».