ΤΡΙΠΟΛΗ. Ο Ιωάννης Γεωργιάδης γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 29 Μαρτίου 1874. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1894-1899), ενώ παράλληλα ασχολείτο με την ξιφασκία, πρώτα ως αθλητής της Γυμναστικής Εταιρείας Πατρών (σημερινής Παναχαϊκής) και στη συνέχεια της Αθηναϊκής Λέσχης.

Το 1896 πήρε μέρος στους Α' Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και κατέκτησε αήττητος το χρυσό μετάλλιο στη σπάθη. Ο αγώνας έγινε στις 28 Μαρτίου στο αίθριο του Ζαππείου Μεγάρου ανάμεσα σε πέντε ξιφομάχους και ο Γεωργιάδης νίκησε κατά σειρά τον Γεώργιο Ιατρίδη (3-0), τον Αυστριακό Άντολφ Σμαλ (3-2), τον Τηλέμαχο Καράκαλο (3-2) και τον Δανό Χόλγκερ Νίλσεν (3-2).

Το 1898 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του ιδίου πανεπιστημίου και στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι (1899) και στη Λυών για μετεκπαίδευση στην ιατροδικαστική, στην εγκληματική ανθρωπολογία και στην τοξικολογία. Επιστρέφοντας στην Αθήνα διηύθυνε το Χειρουργικό Τμήμα του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών (1904) και το 1907 εξελέγη επιμελητής στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας υπό τον Καθηγητή Γεώργιο Βάφα (1849-1911).

Το 1900 κι ενώ έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι, έλαβε μέρος στους Β' Ολυμπιακούς Αγώνες, που έγιναν στη γαλλική πρωτεύουσα. Συμμετείχε στο αγώνισμα της σπάθης, αλλά αποκλείστηκε στα προκριματικά λόγω αντικανονικών χτυπημάτων. Στη Μεσολυμπιάδα της Αθήνας το 1906 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη σπάθη και το αργυρό στο ομαδικό της σπάθης.

Το 1909 ο Γεωργιάδης ίδρυσε το Ανθρωπομετρικό Τμήμα της Ελληνικής Αστυνομίας. Το 1912 διορίσθηκε τακτικός Καθηγητής της έδρας Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας και ίδρυσε το Νεκροτομείο στην Αθήνα, το οποίο στεγαζόταν στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής. Το 1933 το εργαστήριο μετακόμισε στο παλαιό Ανατομείο και στον παλαιό χώρο του συστάθηκε το Εγκληματολογικό Μουσείο, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα. Ως πρώτα εκθέματα του Μουσείου χρησιμοποίησε πειστήρια εγκλημάτων από την προσωπική του συλλογή.

Η αθλητική του διαδρομή ολοκληρώθηκε το 1924 στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Παρισίων, όταν σε ηλικία 50 ετών έλαβε μέρος στο αγώνισμα της σπάθης χωρίς επιτυχία. Από το 1918 έως το 1936 ήταν μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.

Η ιατρική καριέρα του ξεκίνησε το 1904, όταν οργάνωσε και διηύθυνε το χειρουργικό τμήμα του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών. Το 1907 ανέλαβε επιμελητής στην έδρα της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1912 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Διατήρησε την έδρα έως το 1947, οπότε συνταξιοδοτήθηκε και κατέστη ομότιμος καθηγητής. Στη συνέχεια διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Εγκληματολογικής Σημάνσεως του Υπουργείου Εσωτερικών.

Μετά την αφυπηρέτησή του διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Εγκληματολογικής Σημάνσεως του Υπουργείου Εσωτερικών. Συνέγραψε πλείστες μελέτες στα ελληνικά και τα γαλλικά, με κυριότερο το δίτομο έργο «Τοξικολογία, Ιατροδικαστική και Κλινική» (1926). Τέλος, στον Ιωάννη Γεωργιάδη οφείλεται η συστηματική εκτέλεση των ιατροδικαστικών νεκροτομών.

Η προσφορά του στον κλάδο της Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας υπήρξε ανεκτίμητη. Μανιώδης συλλέκτης πειστηρίων εγκλήματος από το 1912, υπήρξε ο εμπνευστής του Εγκληματολογικού Μουσείου, καθώς και του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής. Το 1910 οργάνωσε το Εγκληματολογικό Τμήμα της Αστυνομικής Διευθύνσεως Αττικοβοιωτίας και το 1912 ίδρυσε το Νεκροτομείο Αθηνών.

Ο Ιωάννης Γεωργιάδης πέθανε στην Αθήνα στις 17 Μαΐου 1960.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις