Μεσσηνία: Ολική καταστροφή στα ελαιόδεντρα στη Λευκοχώρα - «Μας “έκαψε” η ανομβρία» (video)
Ξεράθηκαν και τα δέντρα με τον καρπό - «Αν δεν μας δοθεί κάποια οικονομική ενίσχυση τον χειμώνα, θα πεινάσουμε»
ΜΕΣΣΗΝΗ. Ολική καταστροφή έχουν υποστεί τα ελαιόδεντρα στη Λευκοχώρα και σε ολόκληρη την περιοχή του δήμου Μεσσήνης, εξαιτίας της παρατεταμένης ανομβρίας και των καυσώνων του καλοκαιριού. Οι ζημιές στους ελαιώνες αγγίζουν το 100% της παραγωγής, αφήνοντας τους ελαιοπαραγωγούς σε απόγνωση. Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της κοινότητας Λευκοχώρας, Γιάννης Αλεβίζος, η κατάσταση είναι εξίσου δραματική και για τις χοντρολιές, μία από τις πιο διαδεδομένες ποικιλίες ελιάς στην περιοχή.
Η κατάσταση είναι εμφανής σε πολλούς ελαιώνες της περιοχής, όπως διαπιστώθηκε και από την κάμερα του Μεσόγειος TV, που επισκέφθηκε έναν από τους ελαιώνες στη Λευκοχώρα. Εκεί, οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες, ιδίως στα χωράφια που βρίσκονται σε υψώματα, όπου όχι μόνο καταστράφηκε ο καρπός, αλλά έχουν ξεραθεί ακόμη και τα ίδια τα δέντρα.
Σε αδιέξοδο οι παραγωγοί: Ασύμφορη η συγκομιδή
Οι ελαιοπαραγωγοί βρίσκονται σε αδιέξοδο, καθώς οι συνθήκες καθιστούν αδύνατη τη συγκομιδή. «Τη συγκεκριμένη ελιά δεν μπορείς να την μαζέψεις, δεν συμφέρει να την μαζέψεις. Δεν θα βγάλει καθόλου λάδι. Το λάδι θα βρωμάει ξύλο γιατί είναι σκέτο κουκούτσι. Οι μισές θα φύγουν στο πλυντήριο. Τα εργατικά είναι πολλά. Πρέπει να μείνει αμάζευτη. Θα ρθείς να την κλαδέψεις να την τινάξεις για να είναι έτοιμη του χρόνου. Γιατί αν την αφήσουμε έτσι θα ξεραθεί και το δέντρο.»
Οικονομικός μαρασμός και αβεβαιότητα
Η καταστροφή των ελαιώνων έχει φέρει σε αδιέξοδο όχι μόνο τους παραγωγούς αλλά ολόκληρη την τοπική κοινότητα. «Αν δεν μας δοθεί κάποια οικονομική ενίσχυση τον χειμώνα, θα πεινάσουμε», προειδοποιεί ο κ. Αλεβίζος, επισημαίνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης.
«Αυτή η χρονιά είναι χαμένη για τον ελαιοπαραγωγό. Αυτό που περιμέναμε, δεν υπάρχει», συμπληρώνει. Η καλλιέργεια της ελιάς αποτελεί βασική οικονομική δραστηριότητα για τους κατοίκους της περιοχής. «Στο χωριό έχει απομείνει μόνο η ελιά. Αν χάσουμε και αυτόν τον πόρο, τι θα γίνει;» διερωτάται ο πρόεδρος της κοινότητας, αποτυπώνοντας την αγωνία των κατοίκων.