Γράφει η Πόπη Χριστάκου, Δασκάλα του Τ.Ε του 4ου Δημ. Σχ. Σπάρτης


"Tην Τετάρτη 10 Απριλίου 2013 οι μαθητές της Δ΄ τάξης του σχολείου μας συνοδευόμενοι από τις δασκάλες κ. Νέλλα Κοντογιωργάκου και την υπογράφουσα αυτό το κείμενο, πραγματοποιήσαμε εκπαιδευτική επίσκεψη στα «Λαογραφικά εκθέματα» του Σπύρου και Τασίας Παπαδόγιαννη, στη Μαγούλα (συνοικία Κουσουλιάνικο).

Πρόκειται για μια λαογραφική συλλογή ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που περιλαμβάνει σκεύη, αντικείμενα , εργαλεία από το πρώτο μισό του 20ού αιώνα αλλά και παλιότερα.


Ο κ. Παπαδόγιαννης μας επεφύλαξε μια ζεστή κι ευγενική υποδοχή και μας ξενάγησε στα λαογραφικά εκθέματα, που με τόση αγάπη, υπομονή κι επιμονή συνέλεξε στην πορεία του βίου του.

Μας εξήγησε τη χρήση και λειτουργία των αντικειμένων, τα οποία διευκόλυναν κάποτε τους ανθρώπους είτε στις δουλειές του σπιτιού είτε στην εργασία τους εκτός οικίας.


Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τα εκθέματα, να τα περιεργαστούν και ν’ αντλήσουν γνώσεις και πληροφορίες για τις παλιές, όμορφες κι αθώες εποχές.


Προσωπικά, έμεινα εκστατική με την αγάπη, το κέφι, και το μεράκι, του κ. Παπαδόγιαννη. Τον γνώριζα για πρώτη φορά και διέκρινα έναν γνήσιο κι αυθεντικό άνθρωπο. Απλός, προσιτός κι επικοινωνιακός, μ’ έναν ευγενή τρόπο, φυσιολογικό κι αβίαστο, χωρίς ίχνος προσωπείου. Με ζηλευτή διδακτική ικανότητα, με αληθινή αγάπη για τα παιδιά, με αίσθηση του χιούμορ, ζεστός και προσιτός, ικανός να μεταλαμπαδεύει το πάθος του για την παράδοση και στις επόμενες γενιές.


Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ και στην κ. Τασία Παπαδόγιαννη, τη σύζυγό του. Ζεστή, χαμογελαστή, ευγενική και φιλόξενη. Επιβεβαιώνει το απόφθεγμα «πίσω από κάθε επιτυχημένο άντρα βρίσκεται μια σπουδαία γυναίκα». Με τη διαφορά ότι η κ. Παπαδόγιαννη δεν ήταν «πίσω» αλλά «πλάι»! Πιστή σύντροφος, συνοδοιπόρος, στήριγμα κι αρωγός.


Τα παιδιά έφυγαν γοητευμένα, πλούτισαν τις γνώσεις τους, αγάπησαν περισσότερο τη λαϊκή μας παράδοση κι εξέφρασαν την επιθυμία να επαναλάβουμε την επίσκεψη.


Ιδιαίτερα τρυφερή στιγμή βρήκα αυτή που διαδραματίστηκε στα τελευταία λεπτά της επίσκεψής μας. Τα παιδιά για να δείξουν τη χαρά τους αλλά και την ευγνωμοσύνη τους στη φιλοξενία του οικοδεσπότη, έσυραν το χορό με τη δασκάλα τους, τραγουδώντας τα ίδια. Και κατάφεραν να παρασύρουν και τον κ. Παπαδόγιαννη, που χόρεψε μαζί τους με παλικαριά, λεβεντιά και σφρίγος εφήβου.


Φύγαμε, εκφράζοντας τις ευχαριστίες μας στον κύριο και στην κυρία Παπαδόγιαννη, αλλά και τα ταπεινά μας συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά τους.


Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η αξιέπαινη προσπάθεια θα ’πρεπε να ’χει τύχει της στήριξης και προβολής από την πολιτεία και τις τοπικές αρχές, πράγμα που (καθόσον γνωρίζω) δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Είθε να γίνει στο άμεσο μέλλον. Αξίζει!"