Η καθαρόαιμη Μάνη ορθώνει δικαιώματα και όχι δικαιωματισμούς!

Οι Βασιλείς αντιγράφουν τους Μανιάτες και όχι οι Μανιάτες τους Βασιλείς - Στη Μάνη ο φιλοβασιλικός, συναντάται όπως το golden boy στους κύκλους της Αθήνας. Η Αθήνα όμως και οι δήμαρχοί της ποτέ δεν καταγγέλθηκαν ότι σκοπεύουν να καταλύσουν το Σύνταγμα…
ΛΑΚΩΝΙΑ. Μάνη. Ως τόπος αποτελεί ειδική συνθήκη που ποτέ δεν καταργεί αρχές και αξίες τουναντίον δίνει μάχη γι αυτές, διαχρονικά.
Στη Μάνη από την εποχή των προνομίων, των Καπετανάτων, υπήρχε ιδιαίτερη στάση και ιδιαίτερη αναφορά στον πρωτότοκο και στον διάδοχο, στην αρχηγία της φαμίλιας.
Κάθε αναφορά από χείλη Μανιάτη όπως και από χείλη Επισκόπου έχει συχνά είτε αλληγορική είτε άλλη σημασία από αυτή που κάποιοι εννοούν ως κατάλυση του Πολιτεύματος ή του Συστήματος Εξουσίας.
Το ποιόν έχει στην καρδιά του ο Μανιάτης μπορεί να το εκφράζει με προσδιορισμούς και επιθετικούς και κοσμητικούς. Ειδικά δε όταν πρόκειται για τίτλο που σημαίνει μια φυσική τάξη, πρωτότοκος, δηλαδή πρίγκιπας και είναι ένδειξη σεβασμού όπως και το υψηλότατος.
Ο δήμαρχος της Μάνης Πέτρος Ανδρεάκος είναι εκπρόσωπος μιας κοινωνίας που αποκαλεί όλα τα παιδιά της «κορώνα μου». Είναι απόγονος των μανιατών που έχουν πέσει σε δεκάδες πεδία μαχών ανά την Ελλάδα για την Ελευθερία των Ελλήνων. Είναι εγκεκριμένος εκπρόσωπος των Μανιάτων για 3 δεκαετίες περίπου με υψηλότατα ποσοστά. Δεν είναι τυχαίος, δεν είναι καιροσκόπος, δεν είναι δήθεν.
Στις εκδηλώσεις της 17ης Μαρτίου του 1821 συρρέουν Έλληνες, στο φρόνημα, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων πολιτικών, ιδεολογικών ακόμα και κομματικών. Η Μάνη διαχρονικά δίνει στην Ελλάδα αίμα και ψυχή. Είναι κατά κάποιον Ιερός τόπος, ιδιαίτερος, συχνά ακατανόητος.
Αν θέλουμε να ψάξουμε να βρούμε αυτούς που σήμερα απειλούν το Σύνταγμα της χώρας και τη Δημοκρατία θα πρέπει να κινηθούμε έξω από τη Μάνη και σίγουρα πρώτος στη λίστα δεν θα είναι ο Πέτρος Ανδρεάκος, ούτε καν τελευταίος. Θα προηγηθούν άλλοι, ίσως υψηλότερα ιστάμενοι και καλά κρυπτόμενοι, ανά τις εποχές.
Η παρουσία του Παύλου Ντε Γκρες στη γιορτή της Μάνης είναι πράγματι είδηση. Έγινε όμως όχι συνωμοτικά αλλά ενώπιον υφυπουργού της Κυβέρνησης, ενώπιον εκπροσώπου της Βουλής, ενώπιον αρχηγού Κόμματος της Βουλής, ενώπιον Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ενώπιον ενός Αρχιεπισκόπου και τριών Επισκόπων, ενώπιον εκατοντάδων εκπροσώπων φορέων Πολιτισμού και παράδοσης απ’ όλη της Ελλάδα, χωρίς να τεθεί θέμα πολιτικό, πολιτειακό, ούτε καν διαδικαστικό.
Το Πολίτευμα της Ελλάδας δεν έχει απειληθεί και δεν μπορεί να απειληθεί ούτε από πρίγκιπες ούτε από υψηλότατους στο γενεαλογικό ή κοινωνικό ανάστημα.
Είναι, τουλάχιστον, άδικο για τη Μάνη, 204 χρόνια μετά την έναρξη της Επανάστασης στην Αρεόπολη, να της καταλογίζουν προθέσεις και μεθοδεύσεις προδοσίας.
Αν το πολιτικό σύστημα σήμερα έχει παθογένειες, ανασφάλειες, αναποτελεσματικότητα και ασάφεια γι’ αυτό δεν ευθύνεται η Μάνη, αν και έχει δώσει πλείστους πολιτικούς σε αυτό.
Η Μάνη αυτό που αναδεικνύει σε κάθε ευκαιρία είναι η εγκατάλειψή της από την Πολιτεία, ιστορικά, διαχρονικά και προκλητικά. Καταρρέει η Βάθεια, αλαλούμ στα Σπήλαια, χωρίς επάρκεια γιατρών, πύλη λαθρομεταναστών και προσφύγων, χωρίς αποζημίωση οι πληγέντες από τις πυρκαγιές του 2021, χωρίς καλό εθνικό οδικό δίκτυο, χωρίς κίνητρα για να μην ερημώσουν τα χωριά της. Με τις δικές της δυνάμεις στέκεται όρθια και πορεύεται γιατί είναι αυτή που είναι.
Ας δούμε λοιπόν πρώτα τι προβλέπει το Σύνταγμα της Ελλάδας για τόπους και ανθρώπους, όπως είναι και η Μάνη και μετά ας αναζητήσουμε ανάμεσα στους Μανιάτες τον επικίνδυνο προδότη που θέλει να το καταλύσει.
Οι Βασιλείς αντιγράφουν τους Μανιάτες και όχι οι Μανιάτες τους Βασιλείς…
Στη Μάνη ο φιλοβασιλικός, συναντάται όπως το golden boy στους κύκλους της Αθήνας. Η Αθήνα όμως και οι δήμαρχοί της ποτέ δεν καταγγέλθηκαν ότι σκοπεύουν να καταλύσουν το Σύνταγμα…
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από την ανυπότακτη Μάνη. Ίσως η Μάνη των αιώνων και των αγώνων να κινδυνεύει από τη σύγχρονη Ελλάδα…