Μπούλινγκ με θύμα μαθητή στη Σπάρτη: «Αντί να βογκάει ο γάιδαρος, βογκάει το σαμάρι…»
Μια καταγγελία μητέρας «ξύπνησε» τη συνδικαλιστική αλληλεγγύη και την ανάγκη για θεσμική θωράκιση των εκπαιδευτικών - Αυτό όμως δεν αφορά πρωτίστως την κοινωνία, τουλάχιστον όχι τόσο όσο το αν ένας μαθητής έχει υποστεί βία στο Β’ Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης
ΣΠΑΡΤΗ. Προ ημερών επεισόδιο στο Β’ Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης, ανάμεσα στην διευθύντρια του σχολείου και σε μητέρα μαθητή, είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγηθούν αμφότερες και να κρατηθούν στην Αστυνομία. Η μητέρα κατήγγειλε ότι ο γιός της έχει υποστεί μπούλινγκ και αρνητική διάκριση στο σχολείο από μαθήτριες και εκπαιδευτικό όπως και ότι η ίδια κρατήθηκε παράνομα από την διευθύντρια στο γραφείο της δεύτερης. Από την άλλη η διευθύντρια, σύμφωνα με πληροφορίες, κατήγγειλε διατάραξη της Υπηρεσίας από την μητέρα.
Το παράδοξο είναι ότι με αφορμή το περιστατικό και τις καταγγελίες των δύο γυναικών δεν «έπεσε φως» στην υπόθεση πιθανής άσκησης βίας και αρνητικής διάκρισης του μικρού μαθητή αλλά σε ένα συνδικαλιστικό, ίσως εύλογο, αίτημα, του Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Πλήθων» σχετικά με τη λειτουργία του stop-bullying.gov.gr.
Δηλαδή, ενώ αιτία του γεγονότος ήταν η διαμαρτυρία γονέων για απειλή μαθητή, η εκπαιδευτική κοινότητα ασχολήθηκε με το κατά πόσο είναι θωρακισμένη έναντι των καταγγελιών γονέων. Μάλιστα ο δημόσιος λόγος, η δημόσια γραφή και η δημόσια στάση άφησε πολλά περιθώρια, ακούσια να πιστέψουμε, ώστε η μεν καταγγελία των γονέων να υποβαθμιστεί (!) μιας και διόλου απασχόλησε πρωτογενώς τον Σύλλογο, ο δε έλεγχος της Διευθύντριας από κάθε αρμόδια Αρχή να θεωρηθεί και να υποδειχθεί ως άσκηση βεβαιωμένα άδικης βίας και μάλιστα από το ίδιο το Κράτος.
Σοβαρές υποθέσεις, όλα τα πιο πάνω, για να λαμβάνουν χώρα με ταχύτητα στην οποία δεν μας έχει συνηθίσει η Εκπαιδευτική Κοινότητα. Αυτό δεν είναι κακό αλλά ενέχει τον κίνδυνο της αστοχίας ή της παρεξήγησης. Επίσης παράδοξο είναι το γεγονός ότι η νεοϊδρυθείσα Ένωση Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Σπάρτης δεν έχει ενημερωθεί και δεν μπορεί να πάρει θέση όπως και ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Πελοποννήσου κ. Οικονομόπουλος, ο οποίος στο ερώτημα του notospress αν στηρίζει τον «Πλήθωνα» στην καταγγελία για την απειλή κατά Εκπαιδευτικών απάντησε, μέσω υφισταμένης του, ότι δεν γνωρίζει το θέμα (!), δεν έχει ενημερωθεί (!), και είναι κάτι που το χειρίζεται η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνίας. Παρ’ όλα αυτά ο «Πλήθων» σε ανακοίνωσή του αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Πελοποννήσου ζητά νομική κάλυψη, ακριβώς για αυτές τις περιπτώσεις, η οποία δυστυχώς δεν υπάρχει, καθώς το αντίστοιχο τμήμα της Περιφέρειας δεν είναι στελεχωμένο».
Δηλαδή, η υποστελέχωση μιας Υπηρεσίας στην Περιφέρεια, δηλαδή κεντρικής υπηρεσίας, αφήνει ακάλυπτους γενικά τους εκπαιδευτικούς σε ένα ενδεχόμενο καταγγελίας γονέων και όταν αυτό υπάρξει, όπως στην περίπτωση του μαθητή Γιαννόπουλου, αυτομάτως, μένουν ακάλυπτοι και οι γονείς, αφού η καταγγελία κατατάσσεται, αξιολογείται ή υπονοείται από την εκπαιδευτική κοινότητα ως περιστατικό, είτε μη γενόμενο, είτε αναληθές, ανακριβές, άστοχο, δόλιο, επικίνδυνο ή ό,τι άλλο μπορεί να εννοήσει κανείς, όταν ειδικά ο δημόσιος λόγος δημόσιων λειτουργών είναι τόσο ασαφής. Και βέβαια οι γονείς ανά τη Σπάρτη, τη Λακωνία και την Ελλάδα λαμβάνουν ως πρώτιστο το μήνυμα, να μην διανοηθούν να καταγγείλουν βία στο παιδί τους γιατί στο τέλος μπορεί και να διασυρθούν δημοσίως…
Τα πράγματα δεν είναι απλά. Μάλλον χρειάζεται πιο υπεύθυνη στάση απ’ όλους. Πράγματι, πάντα υποβόσκει ο κίνδυνος άδικης ενοχοποίησης εκπαιδευτικών αλλά αυτό με το οποίο έπρεπε ήδη να έχουν ασχοληθεί - ίσως και διαλευκάνει - δημόσιοι και συνδικαλιστικοί φορείς είναι αν ο μικρός μαθητής έχει υποστεί βία στο σχολείο, κάτι που δεν είναι πλέον ασυνήθιστο στην ελληνική κοινωνία. Όλα τα άλλα σε δεύτερο χρόνο και όχι σε πρώτο…